Hier kun je Acornstars oude dagboek lezen➤ 01-04-22 Dagboek, ik weet het allemaal niet goed meer. Niet meer na wat er net gebeurd is. Hoe kan ik de naam vergeten, van mijn eigen kleinkitten nogwel. Hoe ga ik iedereen nu onder ogen komen, nadat ze me dit laatste stukje hebben zien falen? Settleddust wil naar de moonstone, wil dat ik mijn rang opgeef, maar ondanks dat ik weet dat het zo niet verder kan, wil ik niet mijn rang neerleggen. Ik wil geen elder worden, ondanks hoe ze me behandelen. Maar welke optie is er anders? Moet ik me koppig gaan blijven vastklampen aan het enige dat ik ongeveer nog heb? Waarom is dit niet te genezen? Waarom is het niet gewoon iets simpels dat op te lossen is? Dat had het allemaal zoveel makkelijker gemaakt. Dagboek, ik kom morgen weer bij je terug, want Beechresin loopt net naar binnen. Ze zal wel boos zijn door wat er gebeurd is, ook al zie ik een muis die ze draagt. Ik kan alleen niet veel etenslust opbrengen om het te eten, maar dat zal ik haar maar niet zeggen.
Ban counter: 12
Lives left: 1 en 0 later
➤ 17-03-22 Waarom blijft het warme weer zo lang uit? Een beetje warmte is het minste wat ik nu kan gebruiken. Ik weet dat hij er niet mee kan helpen dagboek, maar ik schrijf toch iets elke dag, al is het maar om me te helpen herinneren. Om me te helpen mocht het nodig zijn. Maar dat maakt het besef dat ik dit echt nodig heb niet makkelijker.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 16-03-22 Dagboek, ik hoop dat jij niet zo naar me kijkt als de meeste van mijn clangenoten ondertussen doen. Sinds dat ik een keertje op wc gebied belandt ben (heb nog steeds geen idee hoe) lijken ze me meer in de gaten te houden, bijna afwachtend wat ik nog meer zou doen. Maar ik kan het niet echt helpen toch? Het is niet dat ik het zelf wil.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 15-03-22 Sorry voor de verwarring gisteren dagboek. Het leek erop dat ik niet helemaal helder was. Het is eng is het niet? Hoe ouderdom dit met je kan doen? Ondertussen is het niet echt meer te verbergen. Hoe erg ik er ook mijn best voor doe. Ik begin steeds meer stukken te missen, steeds meer vreemde dingen te doen. Hoe kan je lichaam en je geest je zo erg in de steek laten?
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 14-03-22 Waar komt dit dagboek vandaan? Zou jij mij het antwoord kunnen geven dagboek? Ik kijk naar elke entry en vraag me af waarom ik niet alles herken wat er gezegd wordt. Waarom dit van mij lijkt te zijn, alsof het een herinnering aan mezelf moet zijn, maar waarom herken ik het niet? Waarom klinkt dit alsof het van een andere kat is?
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 13-03-22 Dagboek, waarom hebben mijn kittens er een poot van om een relatie te beginnen met ofwel medicine cats, ofwel katten die ik verbannen heb? Heb ik ze niet goed genoeg opgevoed? Eerst Beechresin, toen Southernwolf en nu Twistedheart. De kittens zijn onschuldig, die verdienen hun eigen kans om zich te bewijzen, maar waarom maken mijn kittens het een voor een zo moeilijk?
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 12-03-22 Het gesprek met Settleddust was nog verder geëscaleerd dagboek. Ik kon het niet helpen om geïrriteerd te zijn met het feit dat hij mijn beslissing ondermijnt had. Dat hij Newtspark gewoon teruggehaald had. Ik heb met verbanning gedreigd, gezegd dat hij me een goede reden moest geven waarom ik het niet zou doen. Helaas kwam hij met best wel een goede reden.
Ban counter: 12, bijna 13
Lives left: 1
➤ 11-03-22 Dagboek, waarom denkt Settleddust toch dat het een goed idee is om me een elder te maken? Zolang ik nog adem en kan lopen zal ik dat niet toestaan. Ik ben nog steeds de leider hier, ongeacht wat er misschien steeds aan het gebeuren is. Waarom denkt hij dat recht te hebben, terwijl hij duidelijk nog steeds verkeerde besslingen maakt? Welke deputy zou ook een kat terugnemen die hun leader verbannen heeft?
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 10-03-22 Ik dacht gisteren een van mijn heldere dagen te hebben. Dat het een keer een dag was waar niks fout zou gaan, maar blijkbaar zat ik er toch naast. Hoe ik het ook bedacht heb weet ik niet. Maar blijkbaar ben ik midden in de nacht wakker geworden en dacht ik niet dat de leaders den mijn slaapplek was om vervolgens naast een van mijn oude apprentices in de warriors den te gaan slapen. Dagboek, ik heb geen idee hoe het kwam, maar het is bijna een eng idee om te beseffen dat mijn lichaam iets kan doen wat ik zelf helemaal niet wil.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 09-03-22 Ik realiseerde me vandaag dat ik deel was vergeten te zeggen dagboek. Mijn deputy had het lef me te vragen of hij niet beter op de rots kon gaan voor me. Ik wilde hem ergens afwijzen, zeggen dat het zijn positie nog niet was. Maar dat kon ik niet doen voor de andere clans. Het was niet aan hun om te zien wat er al maanden speelt tussen Settleddust en ik. Dus had ik niet echt een andere keuze dan toe te zeggen.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 08-03-22 Hey dagboek, ik kan wel proberen te verbloemen hoe het allemaal is gegaan bij de winterspelen, maar de harde waarheid is dat mijn lichaam me faalde. Ik kwam niet eens de grote rots op om bij de andere leiders te gaan zitten en ik kon iedereens blik op me voelen. Ik wenste bijna dat ik gewoon niet gegaan was.
Ban counter: 12
Lives left: 1
[18:58]
➤ 07-03-22 Ik weet niet of je het al door had dagboek, maar de maan staat al een aantal dagen constant aan de hemel, zelfs overdag. Hierdoor hebben we met alle clans besloten een winterspelen te gaan houden. Iets waar wij natuurlijk de winst bij gaan pakken. Ik heb geen idee wat de andere clans zullen denken wanneer ze me zien. Of ze door me heen zullen kunnen kijken, kunnen zien wat er allemaal mis is. Misschien ook kunnen zien dat ik nog maar een leven heb. Maar dat hoop ik niet. Ik ga mijn best doen het te verbloemen, maar in hoeverre dat lukt zullen we zien.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 06-03-22 Het begint bijna te wennen om dit elke dag te doen zolang het kan. Veel is er nog niet gebeurd de afgelopen paar dagen, maar wie weet is het stilte voor de storm. Het zal me ook niks verbazen als Settleddust weer een keer komt proberen me naar de elders den te krijgen of dat hij iemand anders deze keer zal sturen. Maar voor nu ga ik daar nog niet aan toegeven, ondanks dat ik er de leeftijd voor heb. Is het zo erg dat ik mijn laatste leven ook wil doorlopen als leader en niet als elder?
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 05-03-22 Begin je er al aan gewend te raken dagboek? Ik heb geen idee hoelang ik dit nog kan doen, maar zolang ik nog kan ben ik van plan dit elke dag te doen. Ik hoop dat het weer snel weer wat warmer wordt. Mijn lichaam werkt dan hopelijk weer wat beter. De gewrichtspijn zou dan op zijn minst beter moeten zijn, ook al is het maar de vraag of het missen van stukjes geheugen echt weg zal gaan.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 04-03-22 Je bent het vast niet meer gewend dat ik zo vaak schrijf, maar door dit te doen weet ik me nog vast te houden aan iets. Heb ik een plek waar ik mogelijk dingen nog kan herinneren. Toch hoop ik dat het snel niet meer om deze reden zal hoeven. Ik zal iemand er opuit sturen om te achterhalen of wat er met me gebeurd iets vanuit de bergen is. Ook al ben ik zelf misschien bijna bang voor dat antwoord. Je zal me morgen weer terugzien dagboek.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 03-03-22 Sinds ik mijn enalaatste leven verloren ben lijken er rare dingen met mij te gebeuren. Het lijkt wel dat ik of niet volledig herstelt ben van het verliezen van dat leven of dat ik iets in de bergen opgelopen heb. Ik hoop op het laatste, want dan is er misschien nog wat te herstellen. Dan is er een manier om dit alles terug te draaien. Om de gaten in mijn geheugen weer op te vullen. Want hoe kan ik op windclangebied belanden zonder een besef te hebben van waar ik ben? Als dit zo doorgaat, gaat dit nog problemen opleveren, maar toegeven wil ik nog niet. Toegeven aan Settleddust en een elder worden is wel het laatste wat ik zal doen.
Ban counter: 12
Lives left: 1
➤ 04-04-21 Er lijken wat vreemde dingen te gebeuren in het territorium deze dagen dagboek. Ik was aan het jagen en ondertussen aan het bedenken wat het beste te doen voor het aankomende gevecht met riverclan. Maar wat ik niet verwacht had was dat ik ineens belaagd zou worden door een stel kippen. Maar dat was nog niet alles, na eenmaal verlost te zijn van de kippen zag ik iets gekleurds in de struiken liggen. Het had een rare kleur en het was maar vreemd maar als het me ergens aan deed denken dan was het wel dit:
Ban counter: 9
Lives left: 4
➤ 18-03-21 Er is veel gebeurd de laatste tijd dagboek, maar het voornaamste is toch wel de gathering en de hele situatie rondom riverclan. Hoe had Crystalshell het lef om mijn zoon te martelen? Dit kan ik gewoon simpelweg niet langer accepteren. Vooral niet na wat er duidelijk is geworden bij de gathering. Met wat Starclan mij verteld heeft. De brandende boom is duidelijk een teken dat Riverclan hier niet meer thuis hoort, dat Crystalshell misschien wel nooit geaccepteerd is door Starclan en dat ze in ieder geval haar leidersnaam niet meer waardig is. Er is nog maar een oplossing hiervoor en dat is persoonlijk ervoor zorgen het duidelijk voor riverclan is dat ze hier geen plek meer hebben. Gezien de andere clans niet lijken te willen helpen is het aan mij en Shadowclan om er wat aan te doen.
Ban counter: 9
Lives left: 4
➤ 23-11-20 Het wordt met de dag moeilijker om verborgen te houden dat er iets mis is met me. Want eerlijk dagboek, dat is iets wat ik toch wel aan mezelf moet toegeven ondertussen. Maar er iets aan doen is simpelweg iets dat geen optie is. Dan zou de clan doorhebben dat er iets mis is. Dus zet ik maar gewoon door in de hoop dat wat er aan de hand is vanzelf over zal gaan en maak ik ondertussen gewoon wat meer tripjes het kamp uit in de hoop dat niemand door zal hebben hoeveel dunner ik aan het worden ben. Dat is tenslotte het eerste dat de meeste zal opvallen nu dat ik eigenlijk gewoon geen eetlust heb. Maar met een beetje geluk helpt mijn wintervacht met het te verbergen. Voor nu is het dus een kwestie van doorzetten en hopen dat alles goed zal komen dagboek, maar met de dag heb ik er minder vertrouwen in.
Wrote Acornstar wrong counter: 4
Ban counter: 9
Lives left: 5
➤ 02-11-20 Er is zoveel gebeurd dagboek. Het is bijna te veel om op te noemen. Het is dan ook een hele tijd geleden dat ik in je geschreven heb door alles wat er gebeurd is, maar ik zal het even kort samenvatten en sommige dingen wat toelichten.
Na ik de nieuwe regels en alles duidelijk had gemaakt leek het voor een tijdje goed te gaan, tenminste binnen Shadowclan. Toch bleven problemen niet lang uit. Op een ochtend werden er twee kittens het kamp ingebracht die door een van onze eigen queens blijkbaar achtergelaten waren in het territorium. Natuurlijk heb ik de queen gestraft en zijn de twee kittens bij een andere queen ondergebracht. Bij mijn eigen dochter nog wel. Ik dacht niet dat ze graag een queen was, maar misschien dat ze het doet om mij ergens mee terug te pakken, maar dat zou moeten blijken met de tijd.
Maar als het daarbij zou blijven dan zou het niet Shadowclan zijn toch? Nee, een of andere moordenaar schijnt rond te gaan en katten te vermoorden en zo ook een van de katten die ik nog als een vriend beschouwde, Cormorantwing. Het aantal katten dat ik kan vertrouwen in Shadowclan lijkt hierdoor steeds minder te worden.
Al snel volgde de volgende situatie. Darkmoon was naar Newtpaw toegegaan omdat er iets mis was en heeft toen de verkeerde kruiden gekregen waardoor ze het leven heeft gelaten. Een ding werd me toen al snel duidelijk en dat was dat we niet langer zo door zouden kunnen gaan. Ik moest mijn trots aan de kant zetten en de andere clans om hulp gaan vragen bij de volgende gathering, ondanks dat ik daar helemaal geen zin in had. Alleen bij de gathering bleek dat ik het niet eens zelf moest vragen. Routnose werd me al aangeboden door Wolfstar, de nieuwe windclan leider en de medicine cat leek zelf ook te willen helpen. Ik kon dat dan ook moeilijk weigeren, vooral niet voor zoveel katten. Maar dat was niet alles. Op dat moment besloot Starclan dat het een goed idee was om me een koude douche te bezorgen(ik kijk daarvoor naar jou Butterstar) en ook Waterpaw, de medicine cat apprentice van Thunderclan. Uiteindelijk ging ik na die gathering met twee medicine cats extra terug naar het kamp en zouden Pepperpaw en Newtpaw training gaan krijgen.
Voor de gathering had ik trouwens nog een aanvaring met een thunderclanner. Ik had hem verteld over wat er was gebeurd met Sinclaw, zijn moeder. Alleen Tallfright leek dat niet goed op te vatten. Al snel bleek dat hij helaas het karakter van zijn moeder had en niet van zijn vader, Acefray, want dat was iets waar ik die dag ook achter kwam. Hij ontnam me een leven door me voor een monster te gooien. Ik kan wel zeggen dat het niet aan te raden is om zo een leven te verliezen. Ik was dagenlang stijf erna en dat was echt niet prettig.
Toen kwam het volgende. Het ene moment had ik ruzie met Crystalshell en vertelde haar dat ik haar nooit zou accepteren als leidster van Riverclan. Het volgende moment overleed Pantherstar en werd ze daadwerkelijk de leidster van Riverclan. Nu kan ik moeilijk teruggaan op mijn woorden, maar ik zal met een goede reden moeten komen wil ik iets kunnen doen. Ik zal dus mijn tijd af moeten wachten en we zullen zien wanneer er een mogelijkheid komt om kracht achter mijn woorden te zetten.
En dan komt er eigenlijk wat er op het moment gaande is. Een bezoek van de dark forest heeft me van mijn stuk gebracht lijkt het. Hierdoor slaap ik eigenlijk niet meer, ik kan gewoon niet meer in slaap komen en heb het proberen eigenlijk al half opgegeven. Ondertussen begin ik dan ook te merken dat mijn lichaam niet blij met me is en beginnen er langzaam meer gebreken te komen, maar het zal vanzelf wel weer overgaan toch dagboek? Ik kan me tenslotte niet zwak laten lijken tegenover de clan, dan zullen ze hun kans grijpen en me weer verraden en dat is iets dat ik niet kan laten gebeuren. De clan lijkt eindelijk weer op te krabbelen en kan geen chaos gebruiken nu weer, dus ik moet gewoon sterk blijven, ook al wordt het met de dag lastiger...
Wrote Acornstar wrong counter: 4
Ban counter: 9
Lives left: 5/6
➤ 14-06-20 Nou dagboek, zoals ik al had verteld zou ik Shadowclan gaan bevrijden na een paar dagen en dat heb ik gedaan. Helaas kostte het me een van de acht levens die ik nog had, maar het gaf me wel de overhand die ik nodig had om een einde aan alles te maken, het einde aan een leven. Dat was de eerste keer dagboek, de eerste keer dat ik iemand bewust vermoordde. Op het moment zelf leek het de meest logische beslissing om te maken, maar naarmate er meer tijd verstreek hoe meer ik begon te beseffen wat ik eigenlijk had gedaan. Alleen veel tijd om er ook daadwerkelijk bij stil te staan had ik niet, want iedereen begon mijn naam te roepen, mijn nieuwe naam, Acornstar. Het was een bizarre gewaarwording als ik heel eerlijk mag zijn. Nog nooit had ik mijn naam zo rond horen roepen, tenzij misschien bij mijn warrior ceremonie lang geleden, maar nee dit was anders.
Helaas had ik geen tijd om hierin te blijven hangen. Acefray besloot zijn kittens de keuze te geven om hem te volgen of niet en een leek vrijwel meteen voor zijn vader te kiezen. En nee dagboek, ik ben nooit dom geweest en had die connectie al een tijdje gelegd. Het was te duidelijk dat ze Acefray's kittens waren, maar zonder bewijs kan je niks. Maar terug naar het feit dat Pythongaze Acefray volgde. Dit betekende dat ik op dat moment de elder niet meer kon vertrouwen, weer een die ik nooit meer zou kunnen vertrouwen. Ze blijven maar opstapelen. Het is misschien ook geen goed teken dat het verbannen van deze verrader dan ook een logisch gevolg was, dus Shadowclan heeft weer een kat minder. Het was duidelijk dat er een aantal dingen moesten veranderen als katten dachten dat ze mij steeds weer konden verraden, dus heb ik een aantal regels verandert binnen de clan en een meeting bijeen geroepen om te zien of er nog meer verraders zijn binnen de clan. Dagboek, als ik heel eerlijk ben weet ik niet of dit allemaal genoeg zal zijn om de clan te kunnen vertrouwen. Ik heb een leven al voor ze gegeven, maar zullen ze bereid zijn hetzelfde terug te doen? Kan ik daar echt op vertrouwen?
Wrote Acornstar wrong counter: 2
Ban counter: 7
Lives left: 7
➤ 10-06-20 Well dagboek, het is zeker een aardige tijd geweest sinds ik iets van me heb laten horen. Er is ook zoveel gebeurd dat ik je zou willen vertellen, maar het is te veel om op te noemen, het heeft me in ieder geval veel grijze haren bezorgd. Laten we het erop houden dat er een aantal verraders waren en dat nu Bloodclan in Shadowclan zit. Ze vermoordden mijn zoon, mijn oudste zoon en namen daarna het kamp over. Hoe konden ze me allemaal verraden? Stuk voor stuk kozen ze de kant van Bloodclan en nu weet ik niet meer wie ik kan vertrouwen. Is het het echt waard om een clan als dit te redden en te leiden?
Voor een moment dacht ik dat het mijn verantwoordelijkheid niet meer was, maar zelfs in de dood werd me de rust niet gegund en ben ik teruggestuurd met acht levens om de clan te redden en te leiden. Dat is ook de hele reden dat ik nu weer wat in jou kan schrijven, want ik had je helaas achtergelaten in Shadowclan gebied. Gisterennacht heb ik in ieder geval met Settleddust weten te spreken en hem deputy gemaakt. Ik moest toch iemand aanstellen voor maanhoog en hij was er net op het juiste moment. Of het de juiste keuze was heb ik geen idee van, maar ik kan nu ook niet meer terug. Nog een paar dagen, dan is het zover dagboek. Dan zal ik mijn best doen om Shadowclan te bevrijden, ook al wordt dit mogelijk mijn dood.
Wrote Acornstar wrong counter: 0
Ban counter: 6
Lives left: 8
➤ 15-05-19 Nou dagboek, het lijkt erop dat het aantal grijze haren weer eens gegroeid is. Het zijn zware tijden geweest sinds de vorige ceremonie. We hadden de opvoeding van Pepper niet over moeten laten aan Tall. Het lijkt er namelijk op dat ze zijn gedrag over heeft genomen en problemen tegenkomt overal waar ze gaat. Ik doe mijn best om haar ervan te weerhouden die dingen te doen, maar ben ondertussen bestempeld als een stalker daardoor. De enige dank die ik dan ook heb gehad zijn een aantal extra grijze haren. Er zijn natuurlijk ook positieve dingen gebeurd, namelijk mijn dochter heeft hopelijk een mentor gekregen die haar in toom kan houden. Ook al heb ik nu al medelijden met deze warrior, ze is tenslotte geen makkelijke en ik wil niemand die extra grijze haren gunnen die ik al heb door het vader en dochter koppel. Laten we gewoon hopen dat alles goed gaat vanaf nu en dat er niks meer gebeurd.
➤ 15-05-19 Laten we dan meteen maar ingaan op de Lionstep situatie. Hoe kon Tall vergeten te noteren dat ze was verdwenen? Dat heb ik hem nog wel verteld namelijk. Tall lijkt ook te denken dat ik allerlei ideeën hierover heb, maar dat is nog niet het geval. Ik vraag alleen om feiten, gezien het niet elke dag is dat een kat dood gaat en ik niet degene ben die ze terugbrengt naar het kamp. Het lijkt erop dat ik een na-aper heb die ook nog eens close met mijn dochter is. Voor nu wordt het dus afwachten en we zullen zien.
➤ 15-05-19 Gezien Tall me in zijn dagboek vertelde mijn eigen dagboek te nemen heb ik dat dan ook gedaan. Natuurlijk vraag je je dan af hoe ik dit weet zonder aan Tall's dagboek gezeten te hebben. Laten we het erop houden dat de wind hem open blies en ik de pagina's heb kunnen lezen. Er staan een aantal zeer interessante dingen in. In ieder geval zorg ik ervoor dat ik jou goed zal opbergen, zodat Tall hem niet snel zal vinden.