We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Er ging geen dag voorbij waarbij hij niet dacht aan de bergen. Elke dag vroeg hij zich af, hoe het met de katten zouden zitten die daar waren. Met zijn moeder, met zijn vrienden, met Day. Zouden ze nu in pure tirannie leven? Of zouden ze een manier hebben gevonden om in vrede te leven zonder Shinypaw erbij. Mogelijks was het beter voor ze als hij vertrok omdat hij hen toch niet kon helpen, maar hij vroeg zich af of alles daar dan wel zo goed ging. Hij miste ze zo hard. Hij miste alles zo hard. Hij wandelde naar de drie grote bomen toe en zette zich tegen de stam van één van die dikke bomen. De kater voelde zich voor het eerst in zijn leven echt eenzaam. Hij wilde gewoon dat alles terug normaal was, hij wilde terug naar huis, hij wilde zijn vrienden terug. Maar dat ging niet. Hij zat nu vast en kon niet meer weg.
Just when the caterpillar thought his life was over...
De bruin gestreepte kater wist dat hij hier niet mocht zijn. Hij wist hoe het was om in een Clan te wonen om de taken van een Apprentice te dragen. Hij wist dat hij zijn familie was verloren maar nu was hij nogmaals zijn familie kwijt. Kwijt aan de katten die hem uit hadden gespuwd toen hij de reis naar het kamp niet had kunnen maken. Toen hij gevaar voor zijn eigen leven had gelopen, dag in en dag uit. Zijn Shine, zijn beste vriend en grote liefde. Ze hadden het van hem af gepakt en voor wat? Zijn tweekleurige ogen stonden somber terwijl hij in de richting van de Fourtrees stapte. Misschien dat Starclan nog antwoord had, hij was niet gemaakt voor een eenzaam leven en momenteel was hij eenzamer dan ooit. De bekende geur van Shine, getint door die van Shadowclan leek zijn neusgaten te bereiken waardoor Flutterpaw zich vluchtig omdraaide en met tranen in zijn ogen naar de kater keek. 'Shine,' Mauwde hij zachtjes voordat hij op zijn beste vriend af stoof en zijn kop in zijn nek drukte. Hij was eindelijk weer even thuis.
Hij zat als een vlieg vast in een duister spinnenweb. Ooit kon je de schoonheid van een gewoven web zien, tot je er zelf in vast kwam te zitten en er niet meer uit kon. Shinypaw wist niet hoe lang het zou duren tot hij eindelijk overgaf aan zijn lot, maar hij voelde zich bedroefd en eenzaam en wist niet wat dat ooit zou kunnen veranderen. Zelfs als hij nieuwe vrienden zou maken lag zijn hart nog altijd bij zijn oude vrienden. Bij zijn échte thuis. Maar die was hij nu kwijt omdat hij de last van Healer niet aan had gekund. Hij was te klein voor deze grote wereld. Was nooit sterk genoeg geweest om zoveel katten op hem te laten steunen. Maar als hij dat wel was, wat dan? Zou hij dan ooit nog tijd gehad hebben voor zichzelf, om met zijn vrienden te spenderen? Of zou hij hebben vastgezeten in die Cave of Pointed Stones voor een eeuwigheid. Hij had geen idee. Maar toch voelde hij zich zo verloren...
Echter kwam er een mirakel. Net een engel in de duisternis. Zijn ogen richtten zich verrast op toen hij zijjn naam hoorde en de bekende bruine vacht zag van Flutterpaw, en dan ook echt Flutterpaw. Het was geen Littlenose, het was geen willekeurige bruin gestreepte kater. Het was hem. Hij kwam op hem afgelopen en duwde zijn kop in zijn nek, waardoor hij voelde dat hij lichtjes moest huilen. “F-Flutterpaw” hij had hier geen woorden voor. Hoe groot was die kans, dat hij hier was? Even wilde Shinypaw niet geloven dat het echt was, maar hij voelde overduidelijk de vacht van zijn vriend en de bekende geur die er aan gelinkt was. “Het spijt me”
Just when the caterpillar thought his life was over...
De bruin gestreepte kater keek met zachte ogen naar Shine. Zijn Shine, zijn licht in de duisternis die nu in de Clan was gaan wonen waar hij hem nooit zou kunnen beschermen. Hij had hem willen beschermen, willen helpen maar dat werd bijna onmogelijk. 'F-Flutterpaw,' Hij zou nooit een naam krijgen van een Warrior, hoe erg hij daarop ook had gehoopt. Zijn hart klopte nog steeds voor Shadowclan maar niemand die hem daar zou accepteren. Zouden ze zijn beste vriend wel accepteren? Zeker als ze wisten dat hij ook zijn vriend was. Hij was benoemd tot verrader terwijl hij nog zo lang had geprobeerd om er te zijn. Om er echt te zijn. 'Het spijt me.' Flutterpaw keek hem aan terwijl hij duidelijk probeerde te zien of er nog nieuwe wonden waren, dingen die hij moest weten. 'Shine... Oh... Shine... Ik kan je niet beschermen in Shadowclan. Ik heb zelfs Settleddust gesproken om je te vinden. Wat als... Wat als die nog steeds er is. Ik kan je niet alleen laten. Niet daar.. alsjeblieft niet daar.' Hij wist dat Bluejay voor zichzelf kon zorgen en de rest van de Clan kende elkaar. Shine had niemand om op terug te vallen realistisch gezien. Hoe .. hoe kon hij hem alleen laten..het feit dat hij nu eenzaam was. Nu alleen was... Dat besef moest hij zelf dragen. Flutterpaw drukte zijn kop onder de kin van de ander. 'Dacht je nu echt dat ik je alleen zou laten.' Fluisterde hij zachtjes. Shine was zijn thuis. Zijn thuis was aan de zijde van de kater zelfs als dat betekende dat hij voor de rest eenzaam rond moest trekken. Zelfs als hij nooit een familie kon bouwen.
Onderwerp: Ou es-tu? 
di 5 apr 2022 - 11:44
