I need no sympathy

Onderwerp: I need no sympathy ma 4 apr 2022 - 13:00

Thawrage zwiepte kort met zijn staart terwijl hij met een kille blik om zich heen keek. Het kamp was ingevroren en voor zijn gevoel was er niks erger dan samen met zijn Clanmates opgesloten zitten in een beperkte ruimte. Hij had geen bewegingsvrijheid, kon zich niet afzonderen en de bijtende kou deed niet veel goeds aan zijn toch al beschadigde schouder. De pijn maakte hem gek. ’s Nachts werd het steeds erger waardoor hij er niet van kon slapen en dat begon duidelijk te worden in zijn humeur. Niet dat zijn humeur altijd zo op en top was geweest, maar de laatste tijd werd het steeds erger. Hij knipperde de slaap weg uit zijn ogen terwijl hij zijn blik langs het kamp liet glijden, waar hij kort oogcontact maakte met oceaanblauwe ogen. Oceanpaw was bijna een exacte replica van haar moeder en Thawrage wist dat het geen toeval was dat ze dezelfde naam droeg als haar moeder. Oceanstar. Thawrage was nog geen warrior geweest toen dat ze stierf. Hij had er niet veel contact mee gehad en was te veel bezig geweest met zijn training om zich met simpele gesprekken bezig te houden. Hij wist dat ze gestorven was toen haar kittens waren geboren en als je naar Oceanpaw keek, keek je bijna naar Oceanstar zelf. Hij gaf de apprentice een knikje en wierp toen zijn blik de andere kant op. Het was niet omdat ze de dochter van een leader was dat dat hem meer interesseerde om een gesprek met haar te beginnen. Helemaal niet, zelfs. Voor dat soort dingen was hij niet gevoelig.