You and me against the world

Ze wist niet goed hoe ze zich erbij moest voelen dat ze nu opgesloten zaten in het kamp. Ze kon al niet als de beste zien en dat het kamp nu ook nog een veranderd was met wat ze gewend was hielp niet. Het was ook niet voor niks dat ze een tunneler was geworden in plaats van een moor runner, maar dit soort situaties kon ze niet goed mee overweg. Ze zat dan ook stil aan de rand van het kamp, niet goed wetende wat te doen en of er iets was wat ze kon doen. Haar korte vacht zorgde er alleen wel voor dat ze het best snel koud had en ze hoopte maar dat het allemaal snel opgelost zou zijn.

[Thawrage]

Van alle dwazen waar hij mee opgesloten zat in het kamp was Harespring toch wel diegene die er het meeste tussenuit sprong. Hij had al vaker woorden met de poes gehad omdat hij vond dat ze niet capabel genoeg was om Oakpaw op te leiden. Wolfstar had iedereen kunnen kiezen en toch had hij Harespring gekozen voor zijn broertje. Daar kon Thawrage niet zo goed mee overweg, misschien ook wel niet omdat hij Oakpaw graag zelf had opgeleid. Dan had hij in elk geval zeker geweten dat de training goed zou zijn gegaan. Maar ze hadden er al eens woorden over gehad en hij ging er niet over bezig blijven. Dat was niet zijn stijl. Woorden en energie verspillen aan iets waar hij al woorden en energie aan verspild had, was niet iets waar hij zich mee bezighield. En er was nog iets.. Zijn mondhoeken kropen kort omhoog toen hij zich bedacht hoe ze zich tegen iemand van zijn formaat had durven verdedigen toen ze gingen vechten omdat Thawrage vond dat ze zich had moeten bewijzen. Daar kon hij wel respect voor opbrengen. Niet dat hij dat ging toegeven. Ze was nog steeds geen goede mentor voor Oakpaw en daar kon hij nog steeds niet omheen. Zijn blik gleed kort naar haar en hij trok kort met zijn oortje toen hij zag dat er een rilling door haar heen ging. ”Het lijkt erop dat StarClan het tekort van je zicht niet aangevuld heeft door je met een dikkere vacht te bedekken. Sommige katten hebben echt geen geluk,” zei hij op een toon alsof hij medelijden met haar had, maar de koude blik in zijn goudkleurige ogen bleef. Was het een lage opmerking? Misschien. Maar zijn schouder deed zeer, hij haatte de wereld en deze situatie en hij had een uitlaatklep nodig.