Rotweer

Hoewel zijn dikke pels de kou goed weerde, had het hem geen enkele bescherming tegen kogels geboden. Was het ijzeren ding er doorheen geschoten zoals het door de lucht heen vloog. Had een diepe en nog altijd helende snee achtergelaten wiens prikken de kater nu wakker hield. De medicinecats hadden het goed verzorgd, en ontsteken deed het gelukkig niet. Maar de zachte, zoemende pijn was genoeg om de warrior tot gekte te drijven. De grote man verzuchtte zijn gedachtes, hief zijn kop op toen een koude wind aan zijn pels trok. Een wind die duidelijk ook de kattin voor hem gewekt had, zoals ze al scheldende haar afgunst duidde. Bluejay glimlachte versuft, daar was de afleiding die hij nodig had. Een longtime friend. En wellicht één van de weinige die hem kon herinneren aan de goede oude tijd waar hij nog kon uitvreten wat hij wilde met als excuus zijn jonge leeftijd.  "Niet de beste plaats uitgekozen Roughvoice?" fluisterde de grote tom, een speelse tint in zijn diepe stem.

De toon die de kattin tegen hem opstak dwong een grijns op zijn kop terwijl hij deze naar de kattin ophief. "Hm ik ben ook wel heel erg zielig ja, gedwongen rustig aan doen, ha" stemde hij  in, een kleine geacteerde prul rond zijn lippen. Zo vastgebonden aan rustpakken, dat was toch ook niks voor hem, zou ook alles er aan doen er onderuit te komen. Hij was niet een kater die graag deed wat hem was opgedragen, deed zijn eigen ding. "Een tocht blokkade?" herhaalde hij haar woorden vervolgens grinnikend, een grijns zijn kop sierend terwijl hij zelfverzekerd opkeek. Het was waar, hij was vrij groot, allemaal spiermassa natuurlijk."Nou, ik met mijn geweldig goeie hart, als de heer die ik ben, zou natuurlijk altijd met jou willen delen vriendin" mauwde de kater met opgeheven kin, zijn woorden luchtig. Delen was niet iets wat hij in zo snel in zijn woordenboek kon vinden. "Ben niet voor niets de liefste thuis" blufte de kater om het mooi af te maken, ze kende hem maar al te goed, de grijns op zijn kop gaf genoeg weg.

Haar scherpe tong deed de kater grijnzen, een glinstering op zijn ogen schitteren. Discussies en weerwoorden, het waren spelletjes waar hij van genoot. "Ey" stopte hij haar toen ze begon over Bluekits, zijn blik uitdagend, zijn grijns sierend. "ey, ik heb niks gezegd over kittens, dat dat nou als eerste in jou gedachten speelt hmm" Een knipoog volgde waarop de kater zijn tong terug uitstak. Expres haar belediging richting zijn dochter links laten liggend. Hijzelf wist immers maar al te goed wat voor een pootvol Bluekit geweest was. Zat niet te wachten op meer van die apen. Kundig bedekte de kater zijn verwonde heup met zijn dikke pluizige staart.

Zo snel als ze terug klapte dwong het een trotse grijns op zijn kop. Wist dat hij haar goed te pakken had gehad, zeker toen ze het onderwerp ietwat verdraaide. Of hij nog meer Bluekit's wilde? De kater begon spontaan te grinniken, een luidere lag zijn bek ontsnappend toen ze doorging over Blueclan. De enkele geérgerde zuchtte om hen heen. Het aantal katten dat gewekt werd door hun gegrinnik en gelach kon de kater, vermaakt als deze was, totaal niet schelen. Zijn in pret getekende blauwe ogen kruiste wederom Roughvoice. "Blueclan huh' kort probeerde de kater het grinniken te staken, niet dat hij zichzelf er volledig tot kon brengen. "Oh ik vind één Bluekit al meer dan genoeg hoor. Hoef er geen enkele meer bij. Al heeft Blueclan wel een leuke klank, vast en zeker omdat het de allerbeste kleur ooit is." Met een grijns en een knikje bewoog de kater zich voorzichtig op zijn andere schouder, een zacht gehis niet ontbrekende terwijl de pijn in zijn hoop kort luider zoemde. "Maar ik ben totaal niet biased hoor, neuh"