A new one in the apprentice den // Open voor alle apprentices

// Kijken of we een groot gezellig topic kunnen maken met veel apprentices (: //

Met voorzichtige, maar verende pasjes liep Shimmerpaw in de richting van de apprentice den, nerveus dat ze was! Dit was haar eerste dag dat ze in de apprentice den ging slapen. Ze moest dus een nest voor zichzelf vinden of maken, maar ook de andere apprentices ontmoeten. Zouden ze gemeen zijn? Zouden ze haar wel mogen? Zoveel vragen, het maakte dat ze nerveus slikte. Vervolgens duwde ze haar kop naar binnen in de apprentice den en gaf haar ogen eventjes de tijd om te wennen aan de lichtloze atmosfeer. De bladeren aan de randen van de ingang streelden langs haar lange vacht en haar blauwe ogen stonden nerveus en bezorgd. Ze voelde zich totaal niet op haar gemak en dat kon je zien ook. Haar oren waren iets naar achter gelegd terwijl ze zocht naar een teken van leven in de donkere den. "Hallo..?" Vroeg ze zachtjes, bang om katten te wekken. Daarna stapte ze helemaal de apprentice den in, haar pluizige staart als een plumeau achter zich aan zwaaiende.

"Hallo..?" hoorde ze een bekende stem fluistern. Ze was nog niet zo lang in de apprentice den en ze wist nog niet wie iedereen was. Deze poes was blijkbaar nieuw. Ze stond op uit haar nest en liep naar de poes toe. Toen pas herkende ze haar: Shimmerpaw! ''Hey, Shimmerpaw. Nieuw? In ieder geval welkom!'' zei ze zacht genoeg dat ze geen katten zou wakker maken. ''Hoe gaat het met je?'' Ze had de poes ontmoet op de Hooglanden en Magicpaw mocht haar wel. Nu had ze de kans om haar wat beter te leren kennen. Hoe zouden de andere katten reageren op haar? Ze kan zich nog haar eerste keer herinneren: Ze was super zenuwachtig en onzeker, maar het bleek niet zo erg te zijn. Hoe zou Shimmerpaw zich nu voelen? Ook zenuwachtig? Ze hoorde een paar apprentices al slapen. Magicpaw kon niet slapen daarom hoorde ze Shimmerpaw ook zo snel. Ze zou morgen gaan uitslapen. Ze was de laatste tijd vroeg opgestaan. Misschien kon ze morgen wat doen met Shimmerpaw. Ze had geloofde ze nog geen nest, misschien kon ze helpen er een te maken? ''Zal ik je helpen met een nest maken?'' Vroeg de witte poes aardig. Het zou haar niet veel moeite kosten Shimmerpaw te helpen en ze zou het graag doen.

''Hey, Shimmerpaw. Nieuw? In ieder geval welkom!'' Klonk een bekende stem in haar oren. Nieuwsgierig keek Shimmerpaw om terwijl een ietwat verlegen glimlach om haar lippen speelde. "Oh Magicpaw!" Miauwde ze vervolgens opgelucht, blij dat het Magicpaw maar was. Ze had wel eens spookverhalen gehoord over gemene oudere apprentices die de jongeren pestten. Maar dat had ze tot nu toe nog niet gezien gelukkig. ''Hoe gaat het met je?'' Vroeg Magicpaw vervolgens. "Oh wel goed," Miauwde Shimmerpaw, nog steeds opgelucht dat ze Magicpaw getroffen had, "Ik was een beetje nerveus over dat ik de eerste keer de apprentice den binnen ben gegaan," Een onschuldige glimlach liet haar mondhoeken weer omhoog krullen. Haar stem was nog steeds gedempt, want ondertussen kon ze een paar rijzende en dalende flanken zien. Ze had echt geen zin om apprentices te gaan wekken... Dan zou ze direct een slechte beurt maken, nee bedankt, dat liever niet. Absoluut niet zelfs. ''Zal ik je helpen met een nest maken?'' Vroeg Magicpaw vervolgens. Shimmerpaw's blik klaarde op. "Als je dat zou willen doen, graag, ik heb geen flauw idee hoe ik een nest moet maken," Miauwde ze, ietwat beschaamd wegkijkende met haar helder blauwe ogen. Ze krulde haar pluizige staart ietwat om zich heen als een beschermend gebaar, het teken dat ze zich niet helemaal veilig voelde.

"Oh Magicpaw!" Miauwde Shimmerpaw opgelucht. Daarna antwoorde ze weer op een vraag: "Oh wel goed." Op een of andere manier leek ze nog steeds ergens heel opgelucht over "Ik was een beetje nerveus over dat ik de eerste keer de apprentice den binnen ben gegaan." Magicpaw herkende dat. Op de laatste vraag antwoorde ze dat graag zou willen omdat ze geen flauw idee heeft hoe je er een maakt. Ze keek wat beschamend weg en haar staart krulde wat op als teken dat ze zich niet zo veilig voelde. ''Je hoeft niet bang te zijn hoor. Er overkomt je heus niks ergs.'' Nog steeds zacht pratend zodat ze geen Chagrijnige katten zou krijgen. ''Ik geloof dat hier ergens nog wat mos ligt, dat kunnen we gebruiken voor je nest.'' Magicpaw liep zo stil mogelijk naar de plek waar het lag. ''Dit is eigenlijk een nest van iemand die Warrior was geworden. Waarschijnlijk hoeven we het alleen wat in model te brengen en je hebt je eigen nest.'' Miauwde ze vrolijk en een beetje beschamend toen ze het nest zag. Het zag er niet meer uit als een nest, meer als een hoopje mos. Maar met wat hulp kon je er goed nest van maken. Haar nest was ook wat mislukt, maar de apprentice had er mee geprutst totdat het er fatsoenlijk eruit zag. Samen zou het hun wel lukken om een fijn nest voor haar te maken.

Een beetje nerveus trekkende met haar oren, keek Shimmerpaw de apprentice den rond. Het zag er wel vredig uit, al was er minder ruimte om te spelen en was het minder knus en warm dan de nursery. Maar ja, wat had ze verwacht? Een apprentice hoorde niet meer constant te spelen maar te trainen, en het hoefde ook niet meer zo knus te zijn want apprentices hoefden ook niet meer zo fragiel te zijn als kittens waren. Anders zouden ze nog voor kittypets uitgemaakt kunnen worden, bah. ''Je hoeft niet bang te zijn hoor. Er overkomt je heus niks ergs.'' Miauwde Magicpaw, "Ik? Bang? Ik ben niet bang voor," Ontkende Shimmerpaw, proberende zichzelf nog iets van een houding te geven, maar ze faalde miserabel. ''Ik geloof dat hier ergens nog wat mos ligt, dat kunnen we gebruiken voor je nest.'' Magicpaw liep zo stil mogelijk naar de plek waar het lag. ''Dit is eigenlijk een nest van iemand die Warrior was geworden. Waarschijnlijk hoeven we het alleen wat in model te brengen en je hebt je eigen nest.'' Voorzichtig trippelde Shimmerpaw er ook heen, zorgvuldig alle loslopende staarten, snorharen, poten, wat dan ook mijdende. Ze wou niemand ongewild wekken. "Dus... Er alleen wat vorm in brengen," echode ze zachtjes, terwijl ze voorzichtig in het nest prikte met haar poot. Er hing nog een sterke geur aan van de apprentice die warrior geworden was, maar ja, dat maakte niet zo veel uit, dat vervloog vast wel met de tijd. Voorzichtig probeerde ze wat meer vorm in het nest te krijgen, zonder het compleet te vernaggelen.

Violinpaw haar oogjes vlogen van Shimmerpaw naar Magicpaw, een glimlach verscheen op haar kop.
Nieuwsgierig trok ze haar oortjes alle kanten op, proberend alle gesprekken te volgen, niet dat er zo veel waren.
Ze keek even naar alle Apprentices, en zuchtte toen.
Haar blauwe ogen gleden weer naar Shimmerpaw en Magicpaw, heen en weer.
"Uhm..Hallo.." zei ze zacht tegen de twee katten, verlegen knabbelde ze op haar nog natte vacht.
Violinclaw gleed met haar tong langs al haar tanden en probeerde nog iets te proeven, maar dat lukte niet.
Verlegen wachtte ze op een antwoord.

Op haar eerdere vraag antwoordde Shimmerpaw dat ze helemaal niet bang was, maar Magicpaw kon zien dat dat niet helemaal de waarheid was. Ze kon het wel begrijpen, zelf was ze nog steeds een beetje onzeker in de apprentice den. Voorzichtig trippelde de nieuwe apprentice ook naar de plek waar het mos lag, zorgvuldig alle staarten, snorharen en poten vermijdend.''Dus... Er alleen wat vorm in brengen," echode Shimmerpaw zachtjes, terwijl ze voorzichtig in het nest prikte met haar poot. De witte poes was er zelf ook niet erg enthosiast over het nest, maar het zou wel lukken er iets moois van te maken. Voorzichtig probeerde de grijsachtige poes er wat vorm in het nest te krijgen toen Magicpaw iets hoorde. "Uhm..Hallo.." hoorde ze iemand zacht zeggen. Verlegen knabbelde de grijze poes aan haar nog natte vacht. ''Hoi, ik ben Magicpaw. Hoe heet jij?'' Vroeg ze verlegen terug. Ze had haar soms wel es gezien, maar ze kende haar niet echt. Ze voelde zich een beetje onzeker bij deze onbekende poes en wat ze had gezegd hielp ook niet echt mee aan haar zelfvertrouwen. Gelukkig leek De poes met de helderblauwe ogen ook niet erg zeker te zijn. Het leek Magicpaw wel een aardige poes. Misschien kon ze ook helpen met het nest van Shimmerpaw?

Gezellig, we zijn allemaal nieuwelingen ^^

Glimlachte liefelijk, Magicpaw, wat een leuke naam dacht ze bij zichzelf.
"Ik ben Violinpaw.." zei ze toen, als antwoord op de vraag hoe zij heette.
De verlegen blik in haar blauwe ogen ging over in een vriendelijk en rustig sterretje, dat ze altijd in haar ogen had staan als ze vrolijk was.
Violinpaw werd een beetje afgeleid door de nieuwe, en onbekende geuren, die ze duidelijk nog nooit eerder had geroken.
De gedachten in haar hoofd veranderde telkens, van Crookedstar, naar de vraag hoe de andere poes heette.
Violinpaw keek even naar de prachtige groenen ogen van Magicpaw en glimlachte weer.
Wat een mooie ogen had zij toch, en de andere poes ook al.

De nieuwe poes glimlachte lieflijk ''Ik ben Violinpaw..'' De verlegen blik in Violinpaws mooie ogen gingen over in een vriendelijke met een rustig sterretje. Magicpaw vond het er wel leuk uitzien. Twee aardige poezen, beide met mooie helderblauwe ogen en beide grijsachtig. Violinpaw leek naar De witte apprentice haar ogen te kijken en glimlachte. ''Hoe lang ben je al apprentice Violinpaw? Ik ben nog niet zo lang.'' Ze vroeg zich af hoeveel ze al had geleerd ten opzichte van haar. Misschien kon ze dingen leren van Violinpaw. Violinpaw, het was een best aparte naam, maar wel mooi. Ze was vergeten te vragen of ze ook wou meehelpen met Shimmerpaws nest. ''Wil je trouwens ook meehelpen met Shimmerpaws nest? Ik ben er namelijk niet zo goed in en met z'n drieën moet het wel lukken.'' Terug naar wat ze daarvoor dacht, ze mocht wel wat meer gaan oefenen met haar jaagtechnieken en nu ze van haar broertje Spotpaw had gezien hoe je moest vissen kon ze dat ook proberen. Was hij toch ergens goed voor dan alleen haar pesten omdat ze sneeuwwit was en een andere vader had. Dat was eigenlijk de enige familielid dat ze nog had op Goldenpaw en Spotpaw na, haar onbekende vader. Ze vroeg zich af wie het was, als ze wat langer apprentice was moest ze es op zoek naar hem gaan. Maar nu terug naar het hier en nu, ze glimlachte naar Violinpaw en wachtte op een antwoord.

"Ik ben zelf ook nog niet zo lang apprentice.." zei ze toen.
" En natuurlijk wil ik wel mee helpen"
Shimmerpaw, wat een leuke naam dacht ze.
Violinpaw haar ogen gleden naar Shimmerpaw, en daarna weer naar Magicpaw.
Ze streek met haar tong langs haar vacht en daarna langs haar tanden.
De glimlach rond haar mond werd groter en groter.
Ze rook muisjes, gras, plantjes.
Vanalles, ze werd steeds vrolijker.

Goldenpaw* liep langzaam naar de apprentice den toe. Ze hoorde allemaal stemmen, ze liep naar binnen toen ze Violinpaw hoorde zeggen: "Ik ben zelf ook nog niet zo lang apprentice, En natuurlijk wil ik wel mee helpen". Nieuwsgierig geworden liep ze verder. Ze keek naar de drie katten die in de apprentice den waren. Ze herkende Violinpaw en Magicpaw, maar die andere kat kende ze niet. Heel even bleef ze in de schaduw staan, maar liep daarna verder de apprentice den in. 'Hey' zei ze tegen de 3 katten die er al waren. 'Wat doen jullie?' vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze met haar lange staart heen en weer zwiepte, ze stopte vlak bij hun, niet wetend of ze verder moest lopen of stil moest blijven staan. Daarom ging ze maar zitten en keek naar de 3 katten. Haar staart veegde zachtjes over de grond heen.

Spotpaw had zich verveeld in de zon laten zakken. Hij was in slaap gevallen en was zo'n 2 seconden geleden wakker geschrokken omdat hij stemmen hoorde. Hij lag net naast de Apprentice den en kon nu duidelijk stemmen horen. Nieuwsgierig bewoog hij zijn oortjes en stond hij rustig op. Het goudkleurige op zijn vacht glinsterde en stak aardig af met de donkere vlekken. Hij liep nieuwsgierig maar toch rustig naar de ingang. Hij stond goed in de schaduw en liep heel rustig het hol binnen. Hij merkte dat er even een lichtbreking was maar dat als je niet goed op lette je het niet gezien had. Hij liep zo stil hij kon via de wand naar de achterkant, hij zou ze eens goed laten schrikken. Het waren voor het gene wat hij zag alleen meiden, en meiden waren altijd zo schrikachtig. Hij merkte de gouden vacht van Goldenpaw op en de net zo felle Witte vacht van Magicpaw. Ook herkende hij iemand die niet een zusje was, het was waarschijnlijk Violinpaw. Hij wist dat er meer waren maar kon die niet herkennen omdat het niet heel licht was. Hij wist niet of het er 1 of 2 waren. Hij hoorde Magicpaw zeggen 'Wat doen jullie?' En dat was net die vraag die in zijn hoofd spookte. Hij keek even goed en wachtte een paar seconden. Toen liep hij het duister heel langzaam uit " Ja.... Dat wil ik ook wel weten..... Is het zo belangrijk dat jullie mij erdoor moeten wekken?" Hij loog niet, nou ja... Niet helemaal. Misschien leek het wel alsof hij daar lag te slapen en dat was niet zo. Maar ze hadden hem wel gewekt en daar ging het om! Hij klonk wat dramatisch en daarom ging hij in het licht zitten en begon hij zijn poot te wassen.

"Ik ben zelf ook nog niet zo lang apprentice.." antwoordde Violinpaw "En natuurlijk wil ik wel mee helpen." Magicpaw glimlachtte naar de grijze poes. Konden ze met z'n drieën gaan klungelen aan een nest. ''Hey'' hoordde ze een bekende stem zeggen. ''Wat doen jullie?'' vroeg Goldenpaw nieuwsgierig. "Shimmerpaw en ik wouden een nest voor haar gaan maken en Violinpaw wou ook helpen." antwoordde ze. "Ja.... Dat wil ik ook wel weten..... Is het zo belangrijk dat jullie mij erdoor moeten wekken?" De witte poes zag Spotpaw uit het duister lopen. "Dat zei ik net Spotpaw en het was niet onze bedoeling om je te wekken. Mijn excuses." antwoordde ze heel rustig. ''Nou zullen we aan de slag met het nest? anders komt er niks van." De apprentice probeerde er wat vorm in te krijgen met haar poten. Het lukte niet echt helemaal goed. Ze keek afwachtend naar Shimmerpaw en Violinpaw of ze ook zouden helpen.

Komt Shimmerpaw nog wel op WC?

Shimmerpaw en ik wouden een nest voor haar gaan maken en Violinpaw wou ook helpen." hoorde ze magicpaw zeggen. Ze liep dichter naar de 3 katten toe. "Ja.... Dat wil ik ook wel weten..... Is het zo belangrijk dat jullie mij erdoor moeten wekken?" hoorde ze opeens spotpaw zeggen. Ze draaide zich om naar haar broertje die uit de schaduw liep. Daarna keek ze weer naar Magicpaw die was begonnen met het nest van Shimmerpaw. Ze bleef staan waar ze stond en zwiepte zacht met haar goudkleurige staart heen en weer

Tailpaw trippelde naar de apprentices den toe, ze liep rustig door de ingang. Tailpaw keek op. "Hallo" miauwde ze vriendelijk, ze liep verder en zag Spotpaw. "Wat doen jullie op deze avond?" vroeg Tailpaw, ze liep naar Spotpaw toe om hem te begroeten. Tailpaw ging naast hem zitten, dicht tegen hem aan. Ze keek naar Shimmerpaw, Violinpaw, Magicpaw en Goldenpaw. Ze wist niet wat ze aan het doen waren, ze keek naar Spotpaw. Zijn gezicht leek niet zo blij, kwam dat door haar? "Wat is hier aan de hand?"

Luisterde amper naar de dingen die zijn zusje zei. Hij staarde wat naar buiten omdat hij daar Tailspot zag aankomen. Hij ving wel wat dingen op over ' excuses' en 'nest' en nog een paar woorden maar besteedde er geen aandacht aan. hij zeg wel dat Magicpaw een nest ging maken en hij kreeg een glimlachje aan zijn mond omdat Tailspot ni binnenliep. "Hallo" miauwde ze, vriendelijk zoals altijd. "Wat doen jullie op deze avond?" ze liep op hem af. " hoi " zei Spotpaw zacht tegen haar. hij wou net antwoorden op haar eerste vraag maar zij was sneller: "Wat is hier aan de hand?" Spotpaw dacht even na waarover ze het moest hebben. Toen besefte hij het weer, meteen trok hij weer een chagrijnig gezicht.. niet omdat hij het was maar om zijn zusjes te plagen. " Nou..." hij haalde diep adem alsof hij een heel lang verhaal ging vertellen. " Mijn twee zusjes en al die andere apprentices maakten mij wakker, en daarom werd ik chagerijnig" hij hoopte dat hij overtuigend klonk en dat ze niet door hadden dat hij door en door loog. Daarna trok hij een glimlach op zijn gezicht omdat hij blij was om Tailpaw te zien. " Maar wat doe jij hier? ik neem aan dat jij niet zo'n slaapkop bent als ik?" Hij snorde zacht, en hij genoot van het gezicht van Tailpaw...

"Hoi" fluisterde Spotpaw, ze zag dat Spotpaw blij was om haar te zien. " Nou..." Spotpaw nam diep adem. "Mijn twee zusjes en al die andere apprentices maakten mij wakker, en daarom werd ik chagerijnig" miauwde hij. " Maar wat doe jij hier? Ik neem aan dat jij niet zo'n slaapkop bent als ik?" snorde Spotpaw. "Ik kom net terug van de jacht. Het werd een beetje te laat." Tailpaw ging liggen. Haar staart legde ze naast haar.