Wandering

Mottleshroud genoot er altijd van een praatje te maken met katten uit andere clans. Hij was zeker niet van kwade aard. Hij maakte nou eenmaal liever een praatje dan dat hij een kat verjoeg. Dat maakte hem niet minder trouw aan zijn clan zoals sommige van zijn clangenoten dat wel opvatten. Mottleshroud snorde geamuseerd. "Das pech, muis weg," grinnikte hij. Ach, er liep vast nog wel ergens een dik konijn over het windclan gebied die hij zo te grazen zou nemen. Hij knikte kort. "Jammer van je voorraad." mauwde hij oprecht. Hij moest er niet aan denken dat er onnodig kits zouden sterven aan de vreselijke ziekte. "Maar new-leaf brengt veel goeds gelukkig," mauwde hij tenslotte en schonk de kattin een vriendelijke glimlach.

Mottleshroud keek toe hoe de blik van de Medicine cat feller werd. Dat was duidelijk. Niet aan haar voorraad komen. Hij knikte. "Dat is ook begrijpelijk. Het lijkt me dat het veel moeite kost om alles opnieuw te verzamelen." mauwde hij. Hij had natuurlijk geen verstand van kruiden. In zijn ogen zagen vrijwel alle plantjes en bloemetjes er het zelfde uit. Tevens, kon ze maar zoveel dragen elke keer als je het bos in ging. Het moest een verschrikkelijk gedoe zijn alles steeds aan te blijven vullen. De ogen van Mottleshroud verdonkerde toen Remnantwolf over oorlog begin. "Ja... Helaas wel" zei hij terwijl hij ongemakkelijk met zijn oren wiebelde. Hij hield niet van oorlog en vechten. Hij wist dat er katten in zijn clan zaten die maar al te graag bloed onder hun nagels wouden voelen, maar de windclan kater had er totaal geen behoefte aan. Als het moest dan moest het. Maar vaak had hij het idee dat dingen beter uitgepraat konden worden met woorden dan met klauwen. Helaas deelde niet veel katten die mening. Mottleshroud drukte de gedachte van oorlog weer weg en glimlachte. Dromerig keek hij voor zich uit. Een zucht liep over zijn lippen. "Ik zou maar al te graag kittens willen. Al heb je natuurlijk je poten vol aan ze. Het lijkt me geweldig om zoons en dochters te hebben." mauwde hij. Maar ja, hij moest nog wel de juiste partner vinden. Hij had wel een kat op het oog die hem aansprak, maar dat was een kater, dus dat had niet veel zin als je kittens wou. Zijn blik ontmoette die van Remnantwolf weer.

Mottle luisterde aandacht naar het voorbeeld die de medicine gaf. Hij knikte als antwoord. Poeh, het moest vast lastig zijn als medicine cat. Al die kruiden en bessen en bloemen en Starclan knows what. Nee, dat was niet voor hem weggelegd. Liet hem maar lekker over de heide rennen daar was hij een stuk beter in. De kater hield zijn kop schuin. "Wat doe je als je voorraad op is en het kruid ook niet meer groeit?" vroeg hij toen nieuwsgierig. Stel je had dat ene kruid net nodig voor een zieke kat... Die kittens konden veel meer moeilijkheden veroorzaken dan simpel weg wat kruiden door elkaar gooien. Arme Remnant. Een lichte glimlach speelde over zijn lippen. "Dat snap ik goed hoor" mauwde hij. Aan kittens had je je poten vol dat zeker. Wellicht nog meer als Queen dan als vader. Immers was zij de gene die de hele dag de kleintjes moest zogen. Dat was niet bepaald de taak van een kater. Al was Mottleshroud overtuigd om zoveel mogelijk voor zijn kittens te doen als die er ooit mochten komen. Niet zoals veel andere katers die amper iets met hun kits te maken wouden hebben. Nee, zo zat hij niet in elkaar. "Ik hoop toch snel vader te kunnen worden hoor," murmelde hij. Voor zijn idee ging de tijd veelste snel voorbij. Straks was hij een oude opa. Dan zat het er niet meer in. En het leek er niet bepaald op dat een van de she-cats uit de clan echt iets in hem zagen of andersom.

Hij keek toe hoe de jonge kattin haar ogen ten hemel sloeg. Met een schok besefte hij hoeveel ze wel niet afhankelijk was van Starclan en de seizoenen. Een rilling liep over zijn rug bij het idee dat een kat verschrikkelijk ziek was en dat je precies wist wat voor medicijn er nodig was maar dat het er simpel weg niet was. Het leek hem verschrikkelijk. Sowieso was Medicine Cat zijn niks voor hem. Hij kon er slecht tegen om andere te zien lijden. En wellicht was dat tegen gaan wel het doel van een Med cat, toch had je een dikke huid nodig. Mottleshroud had dat overduidelijk niet. Hij knikte even kort. "Dan hoop ik dat je je voorraad snel weer aan kan vullen," mauwde hij met een glimlach. Ondertussen was het alweer bijna greenleaf dus alle planten waren in volle groei. Gelukkig hadden de kittens haar nest niet overvallen in leafbare. Een grote glimlach kwam op zijn gezicht. "Dankje," mauwde hij oprecht. Zijn ogen sprankelde.