Bleeding Aching Heart [Open]

Wow, hij was echt moe! Hij had net vechttraining gehad. Hield 'tie niet zo van, bracht best nare herinneringen terug soms.. Maar hij probeerde daar zo min mogelijk aandacht aan te schenken. Hij wilde positief blijven, niet alleen voor zichzelf maar ook voor zijn zus. Positief blijven was nog best moeilijk, bleek echter, toen er opeens een grote lading sneeuw op zijn kop viel! Met een grom keek hij omhoog, naar een kat die iets aan het doen was in de bomen waardoor er sneeuw naar beneden was komen vallen. Bij Starclan, kon de ander niet nadenken? "Hallo?" bromde hij dan ook terwijl hij vragend naar de kat keek. Wat was die nou weer aan het doen?

Smouldertongue bevond zich in een boom. Dus de normale stand van zaken. Hij was net onderweg naar boven, omhoog klauterend via de ruwe stam. Hij ging al lang de eerste takken, want hij wou nog verder naar boven dan dat. Hij negeerde de langzaam opkomende pijn in zijn schouder. Dat zou hem niet tegen moeten houden. En uiteindelijk was hij er ook, de laatste fatsoenlijke tak om op te kunnen staan. Hij was zo ongeveer in de piek hier. Het was niet de hoogste boom, dus zijn uitzicht werd belemmerd door de kruinen van de andere bomen hier. Dat gaf niet. De orange kater klom van de stam op de tak, die wat verboog onder zijn gewicht. Takken op deze hoogte waren toch wel minder sterk. Ook lag er een lading sneeuw nog op de tak, maar dankzij Smouldertongue viel dat bijna allemaal naar beneden. Hopelijk stond daar net niemand. Helaas, toen hij een vage hello van beneden hoorde begreep hij dat iemand toch daar was. Hij leunde door zijn poten om naar de grond te kunnen kijken en zag daar Bearpaw staan. Die zo te zien geraakt was door de sneeuw. ''Sorry Bearpaw, ik had niet..''zijn zin kon hij niet afmaken, want gekraak onderbrak hem. Smouldertongue vergat de apprentice en keek naar de tak die nu gevaarlijk begon te kraken. Oh, oké. Dat was niet goed. Hij liep een stukje naar achteren voorzichtig, om snel weer bij de stam te komen. De tak kraakte verder. Smouldertongue bedacht zich geen moment en sprong naar de stam, zichzelf vastgrijpend met zijn klauwen. Zijn sprong was net het zetje wat de tak nodig had en het brak af. Niet gewoon hangend aan een restje, gewoon echt afbrekend. ''BEARPAW, KIJK UIT!''schreeuwde hij naar beneden als de tak met een flinke vaart naar de grond stortte. Waarschijnlijk had Bearpaw het al gezien, maar een waarschuwing kon nooit kwaad.

Thunderclan special! - Je kat klimt naar de piek van één van de bomen en de tak waarop je kat zit begint opeens te kraken