We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
S'nachts zag je zilverpels in dit water. Een weerspiegeling op het water waarnaar deze plek vernoemd was. Starlake. Hij had het vaak gezien, wanneer hij weer is met wat vriendjes s'nachts er stiekem op uittrok, adrenaline najoeg omdat het thuis zo enorm saai was. Een kleine grijns sierde zijn kop terwijl hij naar zijn reflectie keek, hij bewoog één van zijn poten het ondiepe water in. Soms vroeg hij zich af of één van die vrienden haar warrior naam zelf had aangevraagd. Vernoemd naar de avonturen die ze hier beleefde. Alle keren dat ze elkaar uitdaagde, for better en for worse. `Wedden dat ik langer in het water kan blijven staan dan jou´ De kater grinnikte zachtjes, goeie oude tijd.
Onderwerp: Re: Shallow water di 7 dec 2021 - 15:34
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf stapte voorzichtig door het donker heen. Ze had die avond een nachtmerrie gehad en de zenuwen leken nog over haar ruggengraat te lopen alsof er duizenden vliegen op haar rug sprongen. Dit was dus ook de reden waarom de grijze kattin het kamp achter zich had gelaten om even de sterren te kunnen volgen. Sinds ze haar naam had gehaald leek het rustig, misschien omdat ze zich rustiger voelde. Niet meer zo schuldig over het feit dat ze een Shadowclanner had weg gestuurd die haar had opgeleid. Zelfs al kon ze haar de komende Moons als tandpijn missen, totdat ze besefte dat ze toch wel een beetje eenzaam was daar in de den. Voor nu stapte ze vluchtig door voordat ze bij het water aankwam waarin de sterren weerspiegelden. Ze leek niet alleen te zijn waardoor ze een zacht geluidje in haar borstkas maakte om de ander niet te doen schrikken en vervolgens naar het water stapte om haar neus boven het oppervlak te laten hangen. Ze ademde diep in. Het was betoverend. Haar blik gleed naar de sterren voordat ze haar amberkleurige ogen sloot en zacht sprak alsof ze niet meer was dan het kabbelende water, een ruwe toon maar een warme toon. 'Soms vraag ik mij af of het juist was.' Haar stem klonk kalm terwijl ze haar dunne vacht opzette tegen de koude. Starclan zou het antwoord niet hebben, maar ze had wel een kat weg gestuurd die nog gewond was geweest.
Onderwerp: Re: Shallow water do 30 dec 2021 - 12:11
Rimpels trokken over het wateroppervlakte. Botste zachtjes tegen zijn poten aan. De kater hief zijn kop op, merkte een jonge kattin op. Was ze slechtziend? Niet oplettend? Vragend keek hij haar aan terwijl ze sprak en even moest hij om zich heen kijken of ze het niet toevallig tegen iemand anders had. Bluejay sprak niet graag over zijn problemen, zelfs niet met diegene waar hij het meest van hield. Dus het feit dat de thunderclanner zo maar haar hart bij hem luchtte voelde vreemd aan. "Klinkt als hoofdpijn" merkte hij op.
Onderwerp: Re: Shallow water zo 30 jan 2022 - 15:42
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf draaide haar kop naar de Shadowclanner die ze nog niet eerder had gesproken. Ze verborg haar hart niet; zelfs al was het soms beter geweest - vaak beter geweest. Er was voor haar geen reden om dit wel te doen. Ze had nog te weinig geleerd in de sociale omgang om de juiste keuzes te maken. Ooit zou ze de beste Medicine Cat van Thunderclan worden, die er ooit was geweest. Tenminste, daar had ze in ieder geval de drang voor. Aan de andere kant had ze niet dezelfde training gehad, geen Thunderclanner die haar had geleerd wat ze moest weten en doordat ze zelf had besloten dat ze klaar was om alleen te staan. Zelfs in deze tijd, zelfs met Leafbare. Newtspark had ze echter weg gestuurd en ze vroeg zich nog steeds af of dit de juiste keuze was geweest; een goede keuze. Het bleef haar Mentor. Het bleef iemand waar ze zich om zou ontfermen hoe erg ze haar ook haatte. 'Klinkt als hoofdpijn.' Mauwde de andere kater waardoor Remnantwolf langzaam knikte. 'Alleen hoofdpijn is minder ingewikkeld.' Mauwde ze met een klein glimlachje voordat ze haar blik weer op het water liet komen. Haar stem was zacht, warm. 'Ik heb Newtspark weg gestuurd, en ze was niet volledig geheeld. Starclan was niet boos, maar.. ik twijfel of de keuze juist was.' Ze twijfelde niet aan haar kunnen, ze was sterk genoeg, wijs genoeg in haar kruiden kennis. Ze zou nog niet klaar zijn voor een Apprentice maar ze was een volleerde Medicine Cat die ook zonder twijfel elke gewonde in haar kunde zou proberen te genezen. Behalve als het echt niet kon, als ze niks kon bieden behalve doodsbessen om de dood gangbaar te maken voor een van haar Clangenoten. Ze zuchtte zachtjes voordat ze haar staart om haar poten zwiepte. 'Het schittert zo mooi.' Mauwde ze zachtjes alsof ze de vrede terug voelde keren in haar rumoerige hart.
Onderwerp: Re: Shallow water di 1 maa 2022 - 11:16
Opmerkelijke verhalen. Bluejay liet zijn lbik op de jonge kattin vallen toen de vertelde hun medicine cat naar huis te hebben gestuurd. Even kantelde hij nieuwschierig zijn kop, vanwaar dat? Na alles wat de medicine cat voor haar gedaan zou moeten hebben. "Vanwaar die keuze?" vroeg hij haar dan ook kalm "Wat woog zwaar genoeg om het zo ver te krijgen?" hij liet zijn blik kort op de jonge kattin ruste, knikte instemmend toen ze vertelde dat het water zo mooi glinsterde. Waarom zo vluchtig het onderwerp veranderen?
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf voelde de blauwe ogen van de ander op zich vallen zodra ze toe gaf dat ze Newtspark had weg gestuurd. 'Vanwaar die keuze?' Vroeg de kater rustig, hij leek niet te oordelen. Haar oortjes bewoog ze verrast omhoog voordat ze haar kop weer snel richting het water hield, zodat ze zijn blik niet direct hoefde te zien. Enkel zijn weerspiegeling. 'Wat woog zwaar genoeg om het zo ver te krijgen?' Hij liet zijn blik nog op haar terwijl ze onhandig en vluchtig van onderwerp veranderde om over haar antwoord na te kunnen denken. 'Heel eerlijk. Ik was te verschillend van haar, daarnaast schreeuwde ze vanaf het begin alleen maar naar mij. Het was geen goede situatie. Ik besloot dat de Clan de rust kon gebruiken. Ik de rust kon gebruiken.' Remnantwolf sloot haar ogen voordat ze naar Bluejay keek. 'Daarnaast maakte ze ruzie met Riverclan over.. over de oorlog tussen Shadowclan en Riverclan... Ze ging zo ver dat geen van ons nog welkom was in Riverclan om kruiden te zoeken volgens de Deputy. Ik kon haar daarna niet meer vertrouwen.' Haar stem klonk zacht. 'Mijn Clan's gezondheid is het belangrijkste. Als ze Riverclan zo kan behandelen, kan dat ook met Thunderclan.' Er waren veel verschillen tussen de Clans maar al met al was ze niet zeker geweest dat Newtspark haar goede poot voor zou blijven zetten. Ze hield veel informatie achterwege maar wellicht dat Bluejay het zelf in kon vullen.
Onderwerp: Re: Shallow water do 3 maa 2022 - 12:28
Geen goeie indruk had Newt op de jonge kattin achtergelaten. Dat bleek. Echt goed kende hij de kattin niet echt, hij was niet vaak ziek en ontliep anders zo veel mogelijk de medicine cat den. Niet omdat hij de medicine cats niet mocht, sterker nog Routnose mocht hij enorm. En Peppermint was een goede vriendin van zijn dochter. Nee, Bluejay had slechte herinneringen aan de plek zelf, het hoekje waar de kruidige lucht alleen al hem konden doen huiveren. Maar, wat hij wel wist van Newtspark, was dat ze op de één of andere manier toch altijd haarzelf in een negatief spotlicht wist te zetten. Eerst was ze de enige inde buurt toen Flutterpaw bijna vermoord was, daarna was zij diegene die hij aangevallen had. Ze had een elder per ongeluk vermoord en vervolgens een Riverclanner om het leven gebracht. En nu weer, nu weer stond ze in een negatief licht, mochten de woorden van de medicine cat waar zijn, uiteraard. Hij knikte enkel "Ah,quite a story" humde de shadowclanner bedenkelijk terwijl een koele bries langs zijn dikke pels trok. "En dan preekt Eveningstar dat Newtspark zelf weggelopen is, ik vind dat opmerkelijk, Remnant" Newtspark was een spion, Newtspark was in eens verdwenen. Er lag contrast hier in het verhaal.
Onderwerp: Re: Shallow water zo 6 maa 2022 - 17:20
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf keek de kater aan, ze was geen kattin die geheimen hield. Het was ook geen geheim geweest dat Newtspark en zijzelf op geen enkel vlak elkaar mochten. Ze vond de ander beangstigend en dat zorgde ervoor dat ze zich anders gedroeg dan bij haar geliefde Clangenoten. De kater knikte enkel nadat ze uit had gelegd dat Newtspark haar vertrouwen niet had verdiend. 'Ah,quite a story,' mompelde de kater bedachtzaam voordat hij verder sprak. 'En dan preekt Eveningstar dat Newtspark zelf weggelopen is, ik vind dat opmerkelijk, Remnant' De jonge kattin keek de kater aan terwijl ze haar kop schudde. 'Newtspark vertelde verbannen te zijn. Dat ze geen plek meer had in Shadowclan. Daarnaast was Eveningstar van mening dat wij samen moesten blijven. Langer dan dit. Ze gebood Newtspark te blijven. Als ze had moeten luisteren naar een kat was dat een Leader boven mij. Ineens verdween ze toch, zonder afscheid te nemen. Zonder dat wij het echt wisten. En bleek ze wel weer deel uit te maken van Shadowclan.' Remnantwolf keek de oudere kater met een zachte blik aan. 'Dus met die gedachten denkt Eveningstar dat er ergens gelogen wordt. Ze weet dat ik Newtspark heb gevraagd weg te gaan.' Remnantwolf sloot haar ogen voordat ze met een poot zachtjes op het water sloeg. De wind trok aan haar vacht maar echt reageren deed ze er niet op. 'Het is verwarrend. Ik wil geen oorlog.' Haar stem klonk kalm, vastberaden. 'Niet om haar.' Ze keek de Warrior aan voordat ze diep in ademde.
Ze vertelde zo veel. Waarom vertelde ze zo veel? Waarom gooide ze Eveningstar zo voor de bus? Bluejay zuchtte, ze was jong, naief en haar verhaal zette vrij weinig recht. "En hopelijk komt er geen oorlog." mauwde hij kalm, zijn blik op het water rustende "En misschien komt deze ook niet, nu ik dit weet. Remnantwolf, Eveningstar heeft tegen ons gelogen, volgens dit verhaal heeft ze geen poot om op terug te vallen. Ze wist dat je Newt hebt weggestuurd, ze wist dat Newt wilde vertrekken. En toch durft ze te beweren dat Newt uit het niets vertrokken is, zoals ik het verhaal hoor is daar niks uit het niets aan. Ze moet haar verhaal op orde hebben voor ze Shadowclan ook voor maar iets uitmaakt."
Onderwerp: Re: Shallow water di 8 maa 2022 - 20:59
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf haalde diep adem terwijl ze haar oortjes naar haar nek bewoog. 'En hopelijk komt er geen oorlog.' mauwde hij kalm, zijn blik op het water rustende waardoor Remnantwolf diep zuchtte. De kans dat er oorlog kwam, die was er. Ze moest het doen zonder echte Mentor. Als ze een goede passende Mentor had gehad maakte ze deze fouten niet. 'En misschien komt deze ook niet, nu ik dit weet. Remnantwolf, Eveningstar heeft tegen ons gelogen, volgens dit verhaal heeft ze geen poot om op terug te vallen. Ze wist dat je Newt hebt weggestuurd, ze wist dat Newt wilde vertrekken. En toch durft ze te beweren dat Newt uit het niets vertrokken is, zoals ik het verhaal hoor is daar niks uit het niets aan. Ze moet haar verhaal op orde hebben voor ze Shadowclan ook voor maar iets uitmaakt.' Remnantwolf keek de oudere kater kalm aan. 'Maar een Shadowclanner heeft ook naar ons gelogen. Hoe kan een verbannen kat ineens binnen zeer korte tijd daar zijn en dan dood gaan. Wat speelt er dan?' Mauwde ze zachtjes. 'Beide kampen hebben fouten gemaakt. Help mij een oorlog voorkomen. Alsjeblieft. Newt is het niet waard. Volgens Starclan moest er een tijd van vrede komen. Betekend dat dan helemaal niks?' Ze staarde diep in de ogen van de ander. Hij wist net zoals zij dat beide kanten van het verhaal ingewikkeld lagen.
De thundrclanner liet haar hand zien. Vertelde hem alles. Maar toch ook weer niks wat haar zou kunnen helpen. De grote kater zweeg terwijl hij naar de medicine cat luisterde, ze wilde dat hij haar hielp. Ze wilde geen oorlog, en natuurlijk wilde Bluejay op zijn beurt ook geen oorlog. Maar oorlog zou er komen als Thunderclan niet heel snel bij zinnen kwam. En aan de woorden van Remnantwolf te horen was zij dit nog lang niet. De grote kater zuchtte diep. "Ik zou je best willen helpen, eerlijk, Ik wil ook geen oorlog. Maar niet op de manier die jij voor ogen hebt." mauwde hij voor hij zijn ogen wat vernauwde. "Beide partijen fout?. Shadowclan had nul problemen met Thunderclan tot dat Eveningstar begon te stoken met een op leugens gebaseerd standpunt." De warrior snoof "Shadowclan heeft Newtspark nooit als spion gestuurd. Remnantwolf. En heel eerlijk het is uiterst beledigend dat je er naar durft te hinten dat ze door een shadowclanner vermoord is. Newtspark stierf aan natuurlijke oorzaken! Tijdens de geboorte van haar kittens. Ik kan het weten, ik heb d'r bevroren lijk verdomme gedragen." Hij schudden zijn kop "Ik zou je graag willen helpen Remnantwolf, ook ik wil geen oorlog. Maar om die tegen te houden moet je zijn bij die gene die er op gebrand is, en dat is jouw leader momenteel, niet de mijne. Ik wil helpen een oorlog te voorkomen mocht dit in mijn macht zijn, maar ik ga hier niet zitten en mijn clan zwart maken om iets wat ze niet gedaan hebben."
Onderwerp: Re: Shallow water wo 9 maa 2022 - 11:11
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf liet haar ogen naar de sterren glijden. Ergens snapte ze niet waarom ze tegen de Shadowclanner sprak; wellicht omdat ze ergens iets moest proberen. Iets moest doen. Ze maakte situaties altijd erger voor haar gevoel, het was een enorm risico maar zonder risico's kwamen er ook geen goede resultaten vaak. 'Ik zou je best willen helpen, eerlijk, Ik wil ook geen oorlog. Maar niet op de manier die jij voor ogen hebt.' mauwde hij voor hij zijn ogen wat vernauwde. 'Beide partijen fout?. Shadowclan had nul problemen met Thunderclan tot dat Eveningstar begon te stoken met een op leugens gebaseerd standpunt.' De warrior snoof waardoor Remnantwolf haar kop schuin hield en haar ogen ongemakkelijk sloot. 'Shadowclan heeft Newtspark nooit als spion gestuurd. Remnantwolf. En heel eerlijk het is uiterst beledigend dat je er naar durft te hinten dat ze door een shadowclanner vermoord is. Newtspark stierf aan natuurlijke oorzaken! Tijdens de geboorte van haar kittens. Ik kan het weten, ik heb d'r bevroren lijk verdomme gedragen.' Haar ogen schoten verschrikt open terwijl er tranen leken te verzamelen. Ze had niet geweten van de kittens, enkel de conclusie die Eveningstar had getrokken. Die logisch had geleken. 'Ik zou je graag willen helpen Remnantwolf, ook ik wil geen oorlog. Maar om die tegen te houden moet je zijn bij die gene die er op gebrand is, en dat is jouw leader momenteel, niet de mijne. Ik wil helpen een oorlog te voorkomen mocht dit in mijn macht zijn, maar ik ga hier niet zitten en mijn clan zwart maken om iets wat ze niet gedaan hebben.' Remnantwolf leek de laatste woorden bijna niet meer te verstaan terwijl ze zich snikkend tegen de Shadowclanner aan gooide. Tranen stroomden met een noodvaart over haar wangen heen. 'K-kittens? Starclan! Kittens?' Haar stem trilde van de emotie terwijl ze haar kop langzaam op tilde. 'D-dat wisten wij niet. Nee..' Haar hart was gebroken met het nieuws. Sowieso al omdat ze altijd had gehoopt dat ze ooit een betere band zou krijgen met Newtspark. Tranen druppelden nog steeds over haar wangen. 'Wij wisten enkel dat ze... Dat ze er niet meer was.... En die conclusie... Newtspark zei verbannen te zijn. Dat is het punt van verwarring... Ze zou mogen blijven in Thunderclan... Als het aan Eveningstar lag... Ze voelde zich denk ik verraden... Ik.. ik denk dat er verkeerde conclusies zijn getrokken....Ik mis haar...' Ze voelde zich verantwoordelijk. Ze had nooit de dood als gevolg willen zien. Ze wreef een poot over haar natte wang terwijl ze snikte.