From The Ashes

<sub>Nog niet zo lang waren zijn ogen open en kon hij de omgeving zien. Overal waren kittens, moederpoezen en verschillende mosnesten in de buurt en hij lag rustig opgerold met zijn kinnetje leunend op de rand van het nest om rond te kijken. Hij was nieuwsgierig, maar veel verder dan een paar stappen buiten zijn nest durfde hij nog niet te komen. Niet alleen omdat hij er nog niet in staat voor was, maar ook omdat er zoveel grotere katten waren die hem konden verpletteren. Zijn blik viel dan ook op een grote kattin en hij toonde al een klein fronsje. Zo groot dat ze was – en hij zat hier, zijn neusje helemaal naar boven richtend zodat hij haar kon bekijken. Wowie.



Beechresin</sub>

Ze wist dat ze er niet een was om te oordelen wanneer het aankwam op een nest krijgen met een medicine cat. Haar eigen kittens waren hoogstwaarschijnlijk van een tenslotte, maar dat was iets dat ze niet publiekelijk bekend had gemaakt. Ze had het ook niet per se verborgen en er waren er vast genoeg die er vanuit gingen dat haar kittens van Bloodhound waren, maar voor deze kittens was het zeker dat ze van een medicine cat waren. Maar de kittens hadden niks verkeerd gedaan en ook al waren ze geen familie van haar geweest, dan nog zou ze ze niet anders behandelt hebben dan andere kittens. Ze had geen idee hoe haar vader zou reageren, eenmaal hij erachter kwam wat er gebeurd was, maar dat was zorg voor later. Voor nu stapte ze dichter naar het nest toe, waar de jonge kittens in lagen en zag dat een van de kittens haar aan probeerde te kijken. Ze verlaagde haar kop iets, zodat de kitten niet zover omhoog zou hoeven kijken. "Hey," Begroette ze de kitten.

_{De kattin die recht voor hem stond was zo groot dat zijn tweekleurige ogen helemaal naar boven waren gericht. Hij voelde beide bewondering als een licht, ongemakkelijk gevoel. Het was ook vrij normaal, zijn ogen waren nog niet zo lang open en dan kreeg je zulke grote katten te zien. Gelukkig maakte de kattin zich precies wat kleiner, waardoor hij zijn nekje niet meer hoefde te breken en sprak hem aan met een ‘Hey’. Even bleef het donkerbruine katertje stil en knipperde een paar keren met zijn ogen voor hij reageerde. “Umm… Oi”, piepte het kleintje, een beetje teruggetrokken. Het was niet elke dag tenslotte dat zulke grote, en onbekende katten, hem zomaar aanspraken. En hij wist ook niet precies wat te doen.}

Ze had niet verwacht veel verbale reactie te krijgen van de kittens naast wat gepiep, maar was dan ook lichtelijk verrast toen de kitten haar alsnog probeerde te begroeten, ook al was het wat teruggetrokken. Ze had zelf best een tijd van haar warriortijd doorgebracht in de nursery, maar dat betekende niet dat kittens haar niet nog steeds konden verrassen. Ze zette een kleine glimlach op, in de hoop de kitten wat meer gerust te stellen. "Ik ben je tante." Zou de kitten begrijpen wat ze daarmee bedoelde? Twistedheart en zij hadden tenslotte dezelfde vader, hun leider. Maar hij was er nu niet eens om deze kleinkittens van hem te zien. Ook al had ze geen idee hoe hij erop zou reageren eenmaal hij erachter kwam.

_{Hij had een teruggetrokken ‘hoi’ uitgelaten daarnet – of het tenminste geprobeerd. Hij wist niet precies wat hij anders had moeten doen, tenslotte had hij andere kittens dat woordje ook al tegen elkaar horen gebruiken. Dus had hij het simpelweg overgenomen. Hoe dan ook, zette de grotere kat een klein glimlachje op haar snoet, voor ze wat zei. ‘Ik ben je tante’, sprak de kattin, en de kitten wierp een verwarde blik op. Hij snapte het niet, hij snapte niet wat het woordje ‘tante’ wilde zeggen. De bruine kitten trok even met zijn oortje. “Wa da?”, piepte het joch, bedoelend als ‘wat is dat?’ maar zijn taalkunde was jammer genoeg nog niet zo spectaculair goed.}

Natuurlijk begreep de kitten niet wat ze daarmee bedoelde, het was waarschijnlijk nog een nieuw woord. Het was niet moeilijk uit te leggen, maar of de kitten het ook zou begrijpen. "Tante betekent dat ik de zus van je vader ben." Dat zou een begrip moeten zijn die de kitten kende toch? Want anders was het niet uit te leggen. Details als het feit dat ze maar een halfzus was hield ze achterwege, dat was niet belangrijk in dit geval. Ze zou nog een andere uitleg kunnen gebruiken, maar de kitten had siblings, dus dit moest te begrijpen zijn toch?

_{Hij vond het wel interessant om nieuwe woorden te leren. Maar het woord ‘tante’ klonk gewoon zo raar. Zijn oogjes stonden groot terwijl hij naar de grote poes keek. ‘Tante betekent dat ik de zus van je vader ben.’ Huh? De zus van papa? “Hebben papa zussen?”, piepte hij. Hoe kon dat nou? Alleen hij had zusjes toch! Hij snapte er niets meer van, van al dat familie gedoe. Je had mama, papa, zusjes, en dan opeens… tante. Hij schudde zijn kopje even uit verwarring. Wie had dit allemaal uitgevonden....}

Ah, de kitten had nog niet door dat anderen ook broers en zussen konden hebben. Ze ging het maar niet hebben over al haar broers en zussen. Dat waren er tenslotte niet weinig. "Ja, je vader heeft zussen. Iedereen kan broers en zussen hebben." Zelf had ze een nest met alleen maar poezen gehad, maar dat was niet altijd het geval, vaak genoeg was er een variatie aan geslachten.

_{Hij snapte niet goed hoe dat het kon dat zijn vader zussen had. Wilde dit zeggen dat er nog meer katten waren met zussen? Of was het zo’n ding dat enkel bij hem en zijn vader voorkwam? De kop van de kitten stond vol met vraagtekens, echter werden deze al snel weggewerkt door de woorden van zijn “tante”. ‘Je, je vader heeft zussen. Iedereen kan broers of zussen hebben.’ Het mondje van de kitten werd een ‘o’ vorm tot hij knikte. “O dus als jij zus van papa bent dan papa jou broer?” was dat hoe het werkte?  Hij wilde het bijzonder graag weten. Dan kon  hij dit gedoe misschien eindelijk snappen.}

Dit was eigenlijk nog het makkelijkste principe van families. Het ging tenslotte nog veel verder als je neven en nichten ook nog mee ging nemen, maar dat ging ze de kitten maar niet vertellen voor nu. Deze basis was voor nu het beste om eerst te leren en het leek erop dat de kitten het begon te begrijpen, want de vraag kwam of Twistedheart haar broer was en ze knikte. Officieel was het halfbroer, maar dat detail maakte momenteel niet uit. "Je papa is dan inderdaad mijn broer," Net als de kitten zelf voor zijn siblings was. Ze begon maar niet over dat ze nog meer broers en zussen had en dat ze zelf kittens had, want dan zou ze nog meer uit moeten gaan leggen en ze had geen idee of de kitten dat zou gaan begrijpen.

_{‘Je papa is dan inderdaad mijn broer’, antwoordde de kattin, waardoor hij lichtjes knikte. “Waaaauw”, piepte hij bewonderend. Dus hij had zussen en zijn papa had ook zussen. En zijn papa was dan ook de broer van die zussen zoals Birchkit de broer was van zijn eigen zusjes. Hij begon het beetje bij beetje te snappen. Het was wat connecties maken in zijn kittenbrein maar het ging hem lukken om heel deze familiezaak te snappen. Echter moest je maar niet beginnen over ooms en grootouders en de neven en nichten van die grootouders en de rest van de stamboom. Anders brak hij waarschijnlijk in stukjes – dat was teveel informatie. Voor nu was het goed zo.}

Ze glimlachte zachtjes bij de reactie van de kitten. Het was altijd leuk om te zien wanneer ze nieuwe dingen leerden en helemaal verwonderd leken te zijn. Maar meer informatie zou waarschijnlijk niet goed zijn voor de kitten nu. "Kan je goed overweg met je zusjes?" Omdat Twistedheart niet van haar eigen nest was, was dat natuurlijk anders dan voor wanneer je uit hetzelfde nest kwam. Ook al kon ze nu ook weer niet het beste overweg met Southernwolf, iets waar ze wel spijt van had eenmaal hij dood was. Dat was iets waar je nooit op voorbereid was, wanneer een van je familie kwam te overlijden.