We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Splitshadow was alles wat haar broertje niet was. Extrovert, onvoorzichtig, luid, een durfal en vooral absoluut niet bezig met de warrior code. Ze was uit op avontuur en misschien een beetje bloed. Daarom besloot ze als een veertje over de grens te tippelen. Ze zweefde bijna door de schaduwen heen. Haar naam bewees ook dat ze hier best goed in was. Split was al best een stuk in het territorium van Shadowclan toen ze de eerste kat kon ruiken. Haar hart maakte een sprongetje en een opgetogen glimlach sprong op haar gezicht. Toch dook ze snel in een struik die dicht bij haar stond. De hulstbladeren schraapte langs haar dunne vacht.
Onderwerp: Re: Fake friends di 28 dec 2021 - 23:47
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
De deputy had een blik op onweer staan. Riverclan geur was overduidelijk. Het stonk uren in de wind, en de beste kat had niet bepaald zijn best gedaan om iets aan die stank te doen. En denken dat ze maar onopgemerkt in hun gebied kon flaneren. Settleddust was misschien nu ook wat te grof toen hij de geur volgde, dus toen hij eindelijk de vacht van de poes in zicht kreeg, dook ze weg in de struiken. Maar dacht ze nu echt dat ze hem de baas kon zijn in zijn eigen territorium. Zijn territorium, dit allemaal, was van hem. De deputy moest zijn best doen om diep adem te halen, om zich op te laten gaan in de schaduwen. In tegenstelling tot zij, stak zijn vacht niet zo intens af tegen de hulst waarin ze zich probeerde te verhullen. En hij zou zich niet laten verrassen. Dus benaderde hij de struik op zijn hoede, zijn kaken op elkaar, maar zijn nagels al uit zijn hulzen. En toen zonder de poes veel tijd te geven, sprong hij zodra hij dichtbij genoeg was de struik van de achterkant in en graaide met zijn klauwen naar haar achterhand. Was dit wat Crystalstar haar wapenstilstand was? Want anders zou hij de Riverclan leider een leuk cadeautje terugsturen.
82: Laat je karakter in gevecht raken met een ander
De zwart-witte kattin was natuurlijk niet dom. Ze wist heel goed wat de gevolgen waren, maar dat was des te spannender. Toch verliet een boze sis haar bekje toen ze nagels diep in haar achterhand voelde gaan. Het ging door haar vlees heen in een mooie haal. Ze draaide zich met een schok om en tot haar verbazing was het de enige echte Settleddust. "Boe!", lachte ze, al kon ze de pijn in haar stem niet verbergen. Het was erg oneerlijk hoor, ze kon geen kant uit en hij stond voor haar uitweg. "Kom je er romantisch bij zitten Settleddust?"
Prompt 82: Laat je karakter in gevecht raken met een ander
Echotrill stapte kalm langs de grens. Ze was wellicht totaal geen vechtersbaas maar ze kon wel haar eigen gewicht aan in een gevecht als het nodig was. Ze was slim en gebruikte dikwijls haar talent om katten af te leiden en op die manier een goede haakse hoek aan te brengen. Haar groene ogen stonden kalm totdat ze Settleddust zag samen met een Riverclanner die hem duidelijk uitdaagde. Het leek erop dat het enkel een spel was voor de Riverclanner, maar het was geen spel voor hen. Zonder te twijfelen schoot ook Echotrill uit de bosjes naar voren toe en sloeg ze met haar poten naar de achterhand die was omgedraaid door de Riverclanner omdat ze met Settleddust wilde flirten. 'En wie ben jij stinkdier?' Mauwde Echotrill met de stem van Settleddust, met een ietwat vrouwelijk tintje. Zodat ze hopelijk de Riverclanner even zou verwarren. Ze hoopte dat de kater niet boos zou worden dat ze haar talent om andere stemmen na te doen voor zijn stem gebruikte. Ze wierp een vragende blik op haar Clangenoot. Hij leek niet veel hulp nodig te hebben.
Onderwerp: Re: Fake friends do 30 dec 2021 - 14:54
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Settleddust had raak en hij trok zo een flinke haal in de achterhand van de poes. Witte vacht dwarrelde in het rond, maar het was niet genoeg voor haar om gewoon haar verlies te innen. Nee, wat ze deed was één of andere wilde afleidingstechniek. En het werkte, want even was de deputy met stomheid geslagen. Hij klemde zijn kaken op elkaar, maar weigerde natuurlijk de poes ruimte te geven. ‘Als dit je idee van romantiek is? Dan ja.’ Hij wilde haar eigenlijk bij haar nekvel grijpen en haar "romantisch" uit haar bosje slepen en terug waar ze vandaan kwam, toen hij opeens een uncanny versie van zichzelf hoorde spreken en het bosje van de andere kant begon te schudden.
Onderwerp: Re: Fake friends do 30 dec 2021 - 15:19
splitshadowpotentially toxic
Een glimlach van oor tot oor sprong op haar gezichtje. Oh! Hij leek het aanbod te willen grijpen. Splitshadow zwiepte met haar lange zwarte staart. Voor dat ze iets kon zeggen hoorde ze een stem. Wat? Ze had Settleddust al vaak horen spreken en dit was gewoon een abominatie van zijn stem. Het was ook een vrouwelijke stem, wat klopte met hoeveel kracht er gezet werd in haar billen. Splitshadow maakte een tuttend geluid en ze schoof een beetje naar de cyperse kater toe om van de klauwen te ontsnappen. Ze legde een nagel op de borstkas van de kater en tikte er zachtjes tegen. "Ehm meneer, uw collega clangenoot zit aan mijn billen. Vind u dat wel normaal? Ik zou er iets op zeggen hoor!" Ze blikte even achteruit en stak haar tong uit naar de poes die haar stinkdier had genoemd. Wat trouwens niet een belediging was, stinkdieren waren hele nuttige en mooie beestjes.
Echotrill wist dat niet elke kat zich ervan bewust was dat ze stemmen na kon doen. Niet nadat hij haar erom had afgewezen maar sommige situaties vroegen om aparte talenten en als dit betekende dat ze de Riverclanner af kon leiden, dan was dat enkel beter. Het gesprek tussen Settleddust en de ander liet ze langs zich glijden. Zolang de ander op hun gebied stond was het aan hen om haar weg te jagen. Een paar littekens zouden dat witte snoetje vast wel staan. De kattin maakte een tuttend geluid toen het duidelijk was dat Echotrill aan diens achterhand zat om haar om te doen draaien. Niet dat het leek te werken, misschien een goede beet in diens poot? Of een ruk aan diens staart, dat zou ook pijn doen. 'Ehm meneer, uw collega clangenoot zit aan mijn billen. Vind u dat wel normaal? Ik zou er iets op zeggen hoor!' Mauwde de Riverclanner voordat ze een tong naar haar uit stak. Echotrill snoof waarna ze sierlijk de andere kattin aan keek. 'Mevrouw de Riverclanner.' Begon ze poeslief op datzelfde toontje; bijna neerbuigend. 'Wil jij misschien een mooi litteken op die prachtige billen. Want die geef ik je met plezier als jij niet direct ons territorium verlaat.' Om het effect te vergroten knipperde ze langzaam en schattig met haar groene ogen voordat ze haar tanden liet zien, blinkend in de zon en haar nagels uit diens hulzen liet glijden. Een grijns verscheen op haar gezicht. Dit kon nog leuk worden. Het was niet dat ze gemeen was aan gelegd maar het was aan haar en Settleddust om de gekke visvreter het territorium uit te begeleiden.
Onderwerp: Re: Fake friends di 11 jan 2022 - 17:15
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Echotrills aanval zorgde ervoor dat de witte poes alleen maar meer zijn kant op kwam. Hij week niet van zijn plek af, wat ervoor zorgde dat de poes een klauw op zijn borst legde. Zijn oren doken ver in zijn nek en hij wierp haar een vernietigende blik toe. Maar hij realiseerde ook dat dit gewoon een spelletje voor haar was, dat ze ook wel had gezien dat ze niet zou winnen, anders had ze hem wel aangevallen. Ze was een rat in de val, maar weigerde te vertrekken zonder een paar stomme opmerkingen. ‘Wat jullie in de bosjes doen moeten jullie zelfs weten, maar niet op mijn turf, graag gedaan.’ Echotrill miauwde nog dat ze moest vertrekken en Settleddust wierp de Riverclanner een ongemeend glimlachje toe. ‘Ik vraag het één keer lief: Verdwijn. En ik zal zelfs nog zo vriendelijk zijn om je zelf naar de grens te escorteren.’
Onderwerp: Fake friends 
di 28 dec 2021 - 16:19
