I am not happy with the current situation[Open]

Storkpaw It's all good girl

Tijdens het checken van de kruiden werd het al snel duidelijk dat ze minder jacobskruiskruid bladeren op voorraad hadden dan eerst gedacht. Eerlijk gezegd waren ze er al bijna doorheen en dat was zeker in dit seizoen een probleem. Door de kou kwamen meer katten klagen over pijnlijke gewrichten, vooral de Elders en de wat oudere Warriors lieten dit merken. Het was dus een kruid die ze beter wel op voorraad moesten hebben, wouden ze dat gezeur niet de hele dag aanhoren. Storkpaw was op zoek gegaan bij het kleine meertje, maar ontdekte al snel dat daar niks meer groeide. Verslagen had ze om zich heen gekeken totdat haar blik op de stille rivier beneden hun territorium gevallen was. Een ''Oh nee...'' had haar mond verlaten voordat ze er zin in had. Riverclan had veel water, de gezochte kruid hield van water. Daar, naast Shadowclan misschien, maakte ze de meeste kans om het te vinden. Ze had een flink stukje afgelegd om langs de Gorge te gaan en de grens op een veiliger plek te bereiken. Het water was bevroren, het was niet nodig zo zien om de stenen te gebruiken. Beter van niet, met hoe glad die nu waren. Ze keek nog steeds niet al te happy naar de overkant, maar zo snel zag ze hier ook niks groeien. Waarschijnlijk hadden ze zelf al alles geplukt, dus dat betekende dat ze nog weinig keuze had. Storkpaw stapte op het ijs, haar nageltjes uit voor een betere grip en ze liep naar de overkant toe. Ze stapte op de hard bevroren grond en keek rond, was er iemand in de buurt? Ze kon nog wat verder lopen en zoeken naar de kruid, maar waarschijnlijk zou ze wel snel iemand tegenkomen. Hopelijk was het niet die nepperd van een Mousepaw.

-Open
Prompt 80: Steek een grens over

Elfje

Met vacht dik opgezet liep door het laagje sneeuw. Wat was ze toch jaloers op sommige medeClanners met hun dikke, waterdichte vachten. Zij had dat niet. Nee, zij had de vacht niet van haar moeder geërfd. Ze baalde er enorm van. De gevlekte kattin liep langs de rivier, hopend prooi te vinden of gaten in het ijs. Dat tweede liever niet, maar elke prooi was welkom. Echter kwam er een vreemde geur haar neus binnen. Een geur die Remnantwolf ook deels had. Buzzardpaw proefde de lucht nog even. WindClan en kruiden. Het moest één van de WindClan medicine cats zijn. Misschien de apprentice? Het kon allemaal. Zonder twijfel volgde ze de geur en al snel verscheen er een gevlekte gedaante voor haar in de buurt van de rivier. "Hallo, Storkpaw. Heb je iets nodig?" Buzzardpaw kende heus de naam van de poes. Toevallig hadden ze allebei sterke vogels in hun namen. Misschien zocht de WindClanner kruiden. Zo niet, dan joeg de gestreepte apprentice de ander weg. Ze fronste lichtjes.

OOC: Flutpost

Specklepaw

How cute, you don't think I can get something I want

Specklepaw was op pad geweest naar de rivier. Een paar apprentices hadden woord laten vallen dat deze nou bevroren was. De jonge apprentice had nog nooit een bevroren rivier geweest en dus was ze nieuwsgierig. Het hielp dan ook niet dat ze weinig trainingen had. Ze wist nou onderhand wel hoe ze vis moest vangen, maar landprooi was nog een dingetje en vechten had ze ook nog niet echt geleerd. Misschien dat het dan ook dom was dat ze al zoveel had uitgehaald zonder enige training om haarzelf te beschermen, maar een tripje naar de rivier oogde niet zo gevaarlijk.
Tenminste, totdat de geur van Windclan haar neusje bereikte. Er was ook een sterke geur van Riverclan aanwezig, dus waarschijnlijk stond er al een clangenoot van haar bij. Dat stopte de jonge kattin echter niet. Ze stapte zo het toneel op en zag dat de Windclan geur bij Storkpaw behoord. "Nou, jij durft wel, nadat je Mousepaw en mij probeerde weg te sturen om dan zomaar hier te komen," reageerde ze. Specklepaw was het heus niet vergeten hoor, hoe Storkpaw tegen hun medicine cat apprentice had gedaan. Pff, en die dacht dat ze dan zonder problemen hier kon komen.

Storkpaw It's all good girl

Een poes kwam haar snel tegemoet en Storkpaw probeerde zich zo rustig mogelijk op te stellen. De andere noemde haar bij naam, al wist Storkpaw zelf niet precies wat de Riverclanner's naam was. Het was lastig te gokken of het een Warrior was of nog een Apprentice. Storkpaw wou net haar vraag beantwoorden en polsen of ze even met de poes mee kon lopen toen er een tweede stem klonk. Irritatie schoot door haar heen bij het zien van de Apprentice. Specklepaw, die was erbij geweest met dat gedoe. Nu besloot zij om hier vervelend te gaan doen. Storkpaw staarde naar haar, de andere Riverclanner negerend. Had dat wicht echt niet doorgehad hoe raar Mousepaw deed. Nee, natuurlijk was voor haar hun Medicine Cat Apprentice geweldig. Storkpaw was vast hier de slechterik. ''Mousepaw sprak tegen me met geen greintje respect voor een mede-medicine cat apprentice, ze gedroeg zich belachelijk op vijandelijk gebied''beet Storkpaw haar toe, haar even herinneren aan de gebeurtenissen. Misschien had ze niet de kruiden moeten weigeren, maar ze wou niet over zich heen laten lopen door een poes die dacht alles beter te weten. Ze was het zat om toe te geven aan anderen.

Heb een topic met een kat van iedere clan (incl Bloodclan) 1.Riverclan

Elfje

Echter bleven de twee niet alleen. Natuurlijk waren de geuren sterk en WindClangeur trok al snel anderen aan. Specklepaw kwam er bij, maar in plaats van stil te blijven of respect te tonen deed haar mede apprentice precies het tegenovergestelde. 'Nou, jij durft wel, nadat je Mousepaw en mij probeerde weg te sturen om dan zomaar hier te komen,' sprak Specklepaw. Buzzardpaw keek even geïrriteerd. De hele Clan wist dat de ander een lastig kind kon zijn, maar was het echt zo lastig respectvol te zijn? Natuurlijk had Buzzard geen idee van wat er speelde tussen de twee en Mousepaw. Ze was er immers niet bij geweest. De kattin luisterde aandachtig, denkend over wat ze zouden gaan doen. Het enige wat zij nu kon doen. Ze kon fel Stork verdedigen, maar dat betekende dat ze dat niet voor Mouse zou doen. Lastig... 'Mousepaw sprak tegen me met geen greintje respect voor een mede-medicine cat apprentice, ze gedroeg zich belachelijk op vijandelijk gebied,' Waren Speckle en Mouse op het WindClan gebied gegaan, zonder enkele respect te tonen? Het was wat je wilde geloven. Maar wat kon zij hiermee? Met dit gekibbel. De kattin keek Specklepaw streng aan. "Wat er ook is gebeurd, toon wat respect." mauwde Buzzard streng. "Ik ben niet bij dit gedoe geweest enzo, maar Medicine Cats hebben het recht om de grenzen over te steken. Met een rede. En als jij haar geen kruiden wilt laten plukken, moet je het maar aan Shrimpnose vragen. Het zijn niet jouw plantjes, maar die van Shrimpnose en RiverClan." En misschien had Stork op haar territorium inderdaad niet een goede keuze gemaakt, daar hoefde niet heel WindClan voor te boetten.

Specklepaw

How cute, you don't think I can get something I want

Oh natuurlijk, nou was zij weer de slechterik. Mousepaw had geen respect getoond, huh? Nou Storkpaw anders ook niet. Maar dat leek madam even te vergeten. Maar nog maar voor ze iets in die trend kon zeggen, ging Buzzardpaw een hele preek geven. Oh, dat was een slechte stap geweest, want nu brandde er een nieuw vuur in het ogen van de jonge apprentice. "Ik hoef geen respect te tonen als Storkpaw dat ook niet kan. Want ze heeft je zeker niet verteld hoe zij zich gedroeg in die ontmoeting? Een warrior moest haar op haar dak geven omdat ze ons niet toe liet wat te plukken. Ik zeg alleen maar dat ze lef heeft om zonder te vragen hier te komen." En dat waren geen leugens. Er had een Windclan Warrior bij moeten komen om Storkpaw aan haar eigen medicine cat code te herinneren, zij en Mousepaw hadden niets mis gedaan toen. "En ik heb helemaal nooit gezegd dat ik haar kruiden verbied, of wel soms, maar respect moet je verdienen," voegde ze er nog bijdehand aan toe. Nee, Storkpaw had tot nu toe nog niets gedaan om haar respect te verdienen. En hoewel ze misschien een medicine cat apprentice mocht zijn, gaf dat haar geen voorrecht op het krijgen van respect zonder er wat voor te doen.

Storkpaw It's all good girl

De cyperse poes stond gelukkig al niet meteen aan de kant van haar clangenoot en nam het nog op voor Storkpaw. Eindelijk iemand hier met een beetje gezond verstand, want onderhand begon ze haar vertrouwen in Riverclan te verliezen. Toegeven, ze sprak er niet dagelijks mee. Helaas besloot Specklepaw nog niet om de strijd op te geven en begon het geklaag weer. Nijdig draaide Storkpaw haar kop weer naar dat irritante wicht en staarde haar aan. Van alle katten die ze tegen had kunnen komen moest zij er tussen zitten. De poes begon ook nog onzin uit te kramen, niemand heeft haar op haar dak gegeven. Hawkchase stond voor haar vrij duidelijk aan haar kant toen en nu stond die leugenaar dit beeld van haar te schetsen om de andere Riverclanner voor zich te winnen. ''Hawkchase kwam erbij om me te helpen, maar ik denk dat jij teveel met je kop in Mousepaw's achterste zat om dat te kunnen zien''spuugde Storkpaw naar haar. Die verdomme kruiden konden haar niks meer schelen, Falconstrike mocht ze gaan halen. Ze had er schoon genoeg van en ze gaf zich niet gewonnen zomaar. Haar hoogtepunt van wat ze nog verdragen om er voor te vluchten was bereikt en ze was er klaar voor om de wereld haar stem eens te laten horen. ''En geen van jullie beide is ook maar een greintje respect waard''

Prompt 9:Laat je kat een nieuwe vijand maken

Elfje

Zij had geen enkel verstand van kruiden of wat dan ook. Geen idee hoeveel er van iets groeide en wanneer, maar ze wist zeker dat RiverClan vanwege al het water kruiden had wat andere Clans misschien te kort hadden. Medicine cat's hadden een andere code. Ze mochten de grenzen oversteken om met andere medicine cat's te spreken of voor wat kruiden. Katten moesten respect tonen tegen Mousepaw, maar ook tegen Storkpaw. Buzzardpaw merkte dat er een gedoe was tussen de twee, maar wist zeker dat de WindClanner daar niet voor gekomen was. Zij vond dat ze al dat gekibbel maar ergens anders moesten doen. Niet hier, niet nu. Het was plantjes plukken en weer weg als je het aan haar vroeg. Ze luisterde in stilte naar Specklepaw en Storkpaw die weer begonnen te ruziën. "Als er een warrior bij was gekomen om te zorgen dat jullie konden plukken is goed genoeg lijkt me. Maar als je zelf zo door blijft gaan Specklepaw, zou in dit geval hetzelfde nodig zijn." Tja, als het Buzzard niet lukte om die twee uit elkaar te houden, dan moest ze maar iemand anders zoeken. Daarna draaide ze zich weer om naar Stork. "Misschien is Mousepaw niet altijd vriendelijk en kan Specklepaw erg lastig zijn, maar dat wilt niet zeggen dat ze geen respect verdienen." Natuurlijk moest ze ook voor haar eigen Clangenoten opkomen. Ze was niet voor niets loyaal aan hun.

Specklepaw

How cute, you don't think I can get something I want

Respect, pff. Dat leek er bij Storkpaw echt niet in te zitten. Buzzardpaw vertelde haar nog dat ze moest stoppen, maar dat ging ze dus mooi niet doen. Haar clangenoot mocht dan wel ouder zijn, maar ze was nog geen warrior, dus luisteren hoefde ze nog niet. Er zat immers geen straf aan vast. Wat kon Buzzardpaw doen? Naar haar mentor stappen? Cottonflower zou er niet veel om geven had ze zo het gevoel, en naar de leider zonder bewijs was ook niet slim. "Zij had totaal geen respect, wij deden geen eens iets en ze zei dat Mouspaw haar rang niet waardig was en nog meer vreselijke dingen. Dus als ik dan niet mag zeggen dat ze maar durft om zo haar kop te laten zien zonder iets te vragen, waar is dan mijn trots voor Riverclan, huh?" Misschien was ze nu extra moeilijk aan het doen, maar Buzzardpaw leek zomaar over zich heen te laten lopen. Het enigste wat zij nu zei was dat Storkpaw gewoon had moeten vragen inplaats van zomaar de grens over te steken na de scène op windclan territorium die zij begonnen was toen. Niet Specklepaw en niet Mouspaw, maar zij. En Storkpaw mocht dan misschien wel een Medicine cat zijn, maar dat betekende niet dat ze maar gewoon over zich heen moesten laten stompen en de andere kattin een nóg hogere eigendunk moesten geven.