First Light, A Sacrifice [Mellowpaw, Training 1]

De meeste katten namen hun apprentices direct het territorium in zodra ze gepaard waren. Maar de meeste katten hadden niet het privilege van een eigen den, Crystalstar wel. De vorige drie keer was ze inderdaad ook direct met de jonge katten het kamp uit gegaan, zodat ze voor het eerst in hun leven hun poten konden strekken. Deze keer had ze voor een andere strategie gekozen. Ze dacht niet dat Mellowpaw het erg zou waarderen, maar wist zelf dat ze de juiste keuze maken: hun eerste training zou mondeling zijn.

"Je vraagt je vast af waarom we niet naar buiten gaan, zoals de rest. Geen zorgen, daar komen we vanzelf wel aan toe, morgen al, waarschijnlijk. Maar ik ben niet van plan je onvoorbereid op pad te sturen." Mauwde de grijze kattin, terwijl ze vlak voor haar nest ging zitten en naar Mellowpaw knikte dat ze tegenover haar moest plaatsnemen. "We zullen beginnen met wat theorie." Kondigde ze een subtiel knikje aan. Dit zou haar absoluut niet populair maken, maar het was een belangrijke basis. "Vertel me eens: welke clans wonen er hier in het woud? Nu, bedoel ik." Een strikvraag, een introductie voor een eerste les.

Ravenpaw was jaloers geweest. Ze had het kort op zijn gezicht gezien tijdens de ceremonie. Mellowpaw maakte er altijd werk van de gezichtsuitdrukkingen van andere te ontcijferen. Bestudeerde met precisie de manier waarop spieren emoties weglegde op het gezicht van andere. Ze vond het fascinerend. En zonder deze eigenschap had ze notabeen nooit het genot mee kunnen maken haar broer is een keer goed jaloers te zien. Oops, stiekem vond ze dat enorm leuk. Maar goed, met zo'n eer kwam een grote verantwoordelijkheid, dus had ze die ochtend extra veel werk gestoken in hoe ze dadelijk voor haar mentor zou gaan staan. Zelfverzekerd, netjes en gecontroleerd. Geen haartje mocht verkeerd zitten en geen spier in haar gezicht mocht vertrekken. Want vandaag was de eerste dag, de eerste indruk. Ze haalde nu nog één keer adem voor ze naar de leaders den toe stapte. Ja, want iedereen ging naar buiten met hun mentor, behalve zij. Ze had even op haar wang gebeten in teleurstelling toen ze het te horen had gekregen. De nieuwsgierigheid naar de wereld buiten knaagde onophoudelijk aan haar gedachtes. Maar goed, ze had zichzelf maar wijsgemaakt dat het belangrijk was. Dat zij belangrijk was en dat ze daarom haar eerste training in de leaders den had. Met die gedachte kon ze beter vrede hebben dan de verklaring die ze andere had horen fluisteren. Dat ze nog niet klaar was om naar buiten te gaan, dat ze extra hulp nodig was omdat ze het anders niet aan zou kunnen. Ze slikte, stapte de den van de leadster in.

Crystalstar zat al klaar voor haar nest, Mellowpaw deed haar best niet al te veel rond te kijken. Het voelde buitenaards, hier zijn. Alsof ze eeuwen oude regels aan het breken was, enkel door er rond te kijken. Eerbiedig knikte ze de leadster toe. Ze durfde nog niet te praten, dadelijk zei ze iets verkeerds. Maar gelukkig leek Crystalstar er geen gras over te laten groeien. Ze vertelde dat ze hier waren omdat ze haar niet onvoorbereid op pad wilde sturen. Mellowpaw slikte, hadden de fluisteringen van eerder de waarheid gesproken? Wederom beet ze op haar wang, probeerde haar onzekerheid weg te slikken. Ze kreeg gewoon heel speciale extra informatie die andere niet hadden, dat moest wel. Zo anders was ze toch niet dan de rest? Ze zouden beginnen met theorie, okayyy dan. Ze knikte, waarom was ze zo stil? Ze moest wat zeggen toch? De twijfel deed haar hartje wat sneller kloppen. Zeker toen Crystalstar haar wel een heel simpele vraag stelde. Welke clans waren er in het woud. Zelfs 3 moons oude kittens wiste dit? Was het een simpele vraag omdat ze niet veel van d'r dacht? Of school er meer achter? "Riverclan, Windclan, Shadowclan en Thunderclan" mauwde ze zo zelfverzekerd als ze kon. Een hoopvolle glimlach op haar gezicht. Bloodclan woonde niet meer in het woud, die woonde in het afval. En de Tribe woonde in de bergen. Skyclan was een sprookje uit elders verhalen.

Haar nieuwe apprentice liep rechtsreeks de val in. Op zich was haar antwoord niet verkeerd, maar Crystalstar was van plan om Mellowpaw direct wat te leren over de belangrijkste clan van het woud. Ze wist ook wel dat ze, zodra ze het kamp uit gingen, niet veel van de aandacht van de jonge kattin moest verwachten. De leader knikte langzaam, en trok met haar schouders. "Dat is het antwoord dat iemand van buiten het woud zou geven, iemand die niet verlicht is door ons geloof. Er is nog een vijfde clan, Mellowpaw: Starclan is de belangrijkste clan van allemaal." Haar strenge blik gleed over het gezicht van de apprentice. "Zij zijn onze voorouders, en wij zullen ooit allemaal jagen in hun hemelse velden." Legde ze uit. Wat religieuze lessen konden geen kwaad. "Uiteindelijk kunnen wij, als clans, rivaliteiten hebben, maar we kunnen nooit een andere clan verdrijven. Vier aardse clans zijn nodig voor de balans die Starclan van ons vraagt."

Een tweede vraag dan maar, iets wat wat minder filosofisch was. "Wie zijn de vier leaders? En.. hoeveel levens hebben zij nog over?"

Beschaamd liet ze kort haar blik op d'r poten vallen toen de leadster haar er op wees dat ook Starclan tot de clans gerekend kon worden. Starclan verdorrie, hoe had ze daar nog niet over nagedacht? Peinzend beet ze op d'r wang terwijl ze haarzelf weer op probeerde te rapen. Ze moest nu wel twee keer zo hard werken om dit weer recht te zette. Dus knikte ze, slikte ze en hief ze haar kop weer op. "Oja, sorry, stom van me" mauwde ze met een kleine hoopvolle glimlach op d'r gezicht terwijl ze haar dikke staart over d'r poten heen vouwde. Crystalstar vertelde al snel verder, over hun voorouders en het balans in het woud. Haar apprentice knikte met de woorden mee, maakte er werk van ze op te slaan. Ze was goed in dingen onthouden, ze vond overal wel een plekje voor in d'r hersentjes. De volgende vraag werd echter al vrij snel haar richting op geslingerd, één die eerst best makkelijk te beantwoordde leek tot ze er op doorvroeg. Verbaasd keek ze op, hoeveel levens ze hadden? Dat was belangrijke informatie. Toch? En zij werd er naar gevraagd? Kon dat iets betekenen? Maar Chips. Ze wist dit helemaal niret. Ze slikte, wilde beginnen met een uhhh. Maar uuuhs toonde twijfel, zij twijfelde niet. Ze was een apprentice nu. "Eveningstar van Thunderclan, z-zij is best nieuw dus waarschijnlijk heeft ze nog 9 levens. Blazestar, Windclan, hij is ook vrij nieuw...waarschijnlijk 9? Acornstar...shadowclan..5? Hij is al wat langer leader..en heel veel ouder" ze grinnikte een beetje, oude opa Acornstar. Maar betrapte haarzelf heel rap, dit was een sereus gesprek, lachen had hier geen plek. "En u..." ja, dit was een gevaarlijke. Ze liet haar blik op de grote kattin vallen, trok bedenkelijke met haar rechter oortje. "9" Het veiligste antwoord.

Natuurlijk was dit weer een nare vraag, eentje waar zelfs Crystalstar niet echt antwoord op kon geven. Zij had niet alle informatie over haar collega-leaders, en hun aantal levens was een goed bewaakt geheim. Maar de manier waarop Mellowpaw antwoordde liet wel zien dat de apprentice enig idee had waar ze het over had. Ze wist de namen, en wist dat Blaze- en Eveningstar nieuw waren. Dus knikte ze goedkeurend en schonk ze haar nieuwe apprentice een zeldzame glimlach. "Een goede redenatie, behalve misschien over mijn levens, maar dat was een veilig antwoord." Mauwde ze, met een geamuseerde ondertoon. "Ik zou bij Blazestar en Eveningstar inderdaad negen, misschien acht levens zeggen. Ze zijn nieuw, maar hebben allebei nogal wat moeten doormaken om leader te worden." Wat er precies met Wolfstar was gebeurd zou ze hier niet delen, dat waren geen geheimen voor apprentices, maar over Stagtine viel wel te praten. "Eveningstar heeft een verrader van de troon moeten stoten, wist je dat?" Een mooi stukje extra achtergrond informatie voor Mellowpaw. "Acornstar.. Ik denk dat zijn aantal levens nog lager ligt dan jij denkt. Ik zou drie zeggen, twee als hij nog langer wegblijft." Wat zou het toch een traktatie voor haar zijn als de oude leader van Shadowclan helemaal nooit meer terugkwam van zijn trip naar de bergen. "En ik.. Dat is een geheim. Maar je zat te hoog." Zes levens had ze nog over. Geen slecht aantal voor hoelang ze al regeerde. "Goed.. Kan je me wat vertellen over onze relatie met andere clans? alles wat in je opkomt."

Haar oogjes leken kort even te glinsteren toen ze de leadster kort zag glimlachen. Het was een teken, ze zat goed, dat moest wel. De glimlach spiegelend luisterde ze aandacht naar de feedback die Crystalstar haar gaf. Haar redenatie was goed, en ze leek het wel oke te vinden dat ze voor de veiligste keuze gegaan was wat betrof haar eigen levens. Mellowpaw was voor even de gelukkigste kattin op aarde.Haar mentor ging verder, legde uit dat Eveningstar gewoon een verrader van de troon had moeten stoten! Haar oogjes werden kort groter terwijl ze eerlijk haar kop heen en weer schudde. Dit was een verhaal dat ze nog niet eerder gehoord had. Maar wel een heel interessante. Vervolgens kwam Acornstar aanbod en ze beet kort op d'r wang toen bleek dat ze verkeerd had gezeten, althans, dat was hoe Cryystalstar het inschatte. Maar het deel wat de apprentice het meest fascineerde was het laatste wat ze over hem zij. Hij was weg. Waarheen? Zou ze het mogen vragen? Ach ze had de kans er nu niet meer voor want Crystal ging al gedreven verder en Mellow's aandacht volgde braaf. Even draaide ze haar oortjes naar achtere toen bleek dat Crystalstar al levens verloren had. De kattin voor haar was al een keer dood gegaan. Misschien wel vaker! De apprentice slikte, op de één of andere manier klonk het veel gruwelijker als het zo dichtbij hoorde. Als je er vaker over nadacht. Ze hoopte maar dat ze niet had hoeven lijden. Maar zeker zou ze het niet weten, het was geheim. Ze wist niet echt of ze dit nou jammer of niet moest vinden. Maar ze kon zeker de nieuwsgierigheid geen stilte toe roepen.

De volgende vraag, Ze vroeg zich af hoeveel er nog volgen zou. Maar tot nu toe ging het toch aardig goed? Ze was nog niet dood in ieder geval, leek zich nog niet voor schut te hebben gezet, dat was altijd goed. Crystalstar vroeg haar naar de relaties met de andere clans. En even moest ze goed nadenken. "Shadowclan en Riverclan hadden oorlog" vertelde ze, ze had er van een afstandje over gehoord. Had de gatherings in het kamp met jeugdige nieuwsgierigheid gevolgd. Oook had ze gehoord dat Crystalstar had toegegeven dat dit haar schuld was geweest en even schoof ze ongemakkelijk met haar poot. Moest ze dat ook delen? "...Niemand had gewonnen" vertelde ze maar "En een aantal waren totaal niet blij met hoe Shadowclan er mee omging op de vorige gathering" Bleef ze maar feitelijk terwijl ze duidelijk goed over haar woorden nadacht. "En m-met Thunderclan gaat het wel oke volgens mij, ik hoor er niks over...en over Windclan hoor ik eigenlijk ook niks." Oh en wacht is even! "Oh, en met starclan gaat het volgens mij ook gewoon goed" De vijfde clan, de belangrijkste.

Het was maar al te duidelijk dat Mellowpaw niet van plan was haar mentor tegen zich op te zetten: ze was erg voorzichtig met de woorden die ze gebruikte om uit te leggen dat Crystalstar op de meest beschamende manier had moeten toegeven dat het háár schuld was geweest dat de oorlog was begonnen. Voor een seconde dacht de leader er aan om te vragen of ze wist hóé de oorlog begonnen was, maar besloot dat haar jonge apprentice niet hoefde te weten dat zij een jonge warrior gemarteld had voor informatie. Bij de rest van Mellowpaw's antwoord knikte Crystalstar slechts wat, met een geamusseerde gnuif toen ze ook Starclan even benoemde. "Je weet veel voor iemand die vanochtend nog een kit was." Prees ze de apprentice. "Soms is het goed om weinig bijzonders te horen over een clan, het betekend dat ze tevreden zijn, tevredenheid brengt geen oorlogen voort. Maar het betekend niet dat je je oren kan sluiten, misschien is die stilte alleen maar een afleiding." Vertelde ze. Het was gevorderd materiaal, en meer geschikt voor iemand die als deputy werd opgeleid dan voor een zes moons oude apprentice, maar Crystalstar dacht dat Mellowpaw het wel aan zou kunnen. "Op dit moment denk ik inderdaad dat er weinig broeit in Thunder- en Windclan. Hooguit wat instabiliteit door de wisseling van leaders. Oh, en de Thunderclan deputy is wellicht zwanger." Ze had nog geen zekerheid over dat laatste, maar geruchten over Spottedrain waren aan de grens opgevangen. "Goed.. Heb jij al vragen?"