And leave us be 'til Carnival's end.
Het was een treurig aanzicht, zijn prooi in het holst van de nacht had besloten dat het beter was om het water in te rennen dan gevangen te worden tussen zijn kaken. Hij zuchtte zachtjes, liep eventjes langs de rand van het water en vroeg zich af of 't het waard was om er achteraan te zwemmen. Immers was het diertje nu aan het verdrinken en zelfs hij was niet zo cruel om dat gewoon toe te laten. Zijn halflange zwarte vacht gleed moeiteloos in het water, terwijl hij in het maanlicht in de richting van het diertje zwom en deze met een snelle beet dood wist te maken, voordat hij terug naar de oever zwom en het begroef.
De oranje kleurige ogen gleden terug naar het water, waarin hij zeker wist dat hij iets kon zien. Hoe groot was de kans dat Riverclan er op dit moment was? Vrij groot misschien, maar het maakte hem niet zo veel uit. Lockcross kwam overeind en schudde zijn vacht uit, voordat hij verder door het maanlicht wandelde, langs de rivier, langs de grens.