abcdefu

<sub>Wat een Fox-hearted. Een gore, vieze stronthont. De definitie van irritant puberaal k ut jongetje! En nog het lef hebben om haar een klein kind durven te noemen terwijl hij zich net zo gedroeg! Oh wat vond ze hem toch walgelijk. Ze kon hem wel wurgen in zijn slaap en waarschijnlijk was dat ook de hele reden waarom ze nu buiten het kamp was. Hij was gewoon bang dat als ze vannacht wel in het kamp mocht slapen ze hem in zijn slaap de nek zou omdraaien. Pissig was ze wel, enorm zelfs en het stomme was dat het toch haar eigen dikke schuld was. Ze wist dit ook dondersgoed maar het was makkelijker om boos te zijn op iemand dicht naast je dan op jezelf. Kwaad sloeg ze al een uur lang met haar staart op de grond terwijl ze de slaap probeerde te vatte. Het was koud en sneeuw plakte op haar staart en kin doordat ze een beetje te ruw haar nest vanuit de apprentice den hierheen had gesleept. Nu was haar nest half kapot en lag haar kop en staart dus buiten het mosnest. Wederom haar eigen schuld maar dat ontkende ze wederom kneiterhard. Het was gewoon allemaal Hermit's fout. Hij bestrijden vuur met olie. Na enkele uren was ze er toch lekker klaar mee en wist ze door het tijdstip dat nu iedereen toch wel lag te slapen. Agatepaw hief haarzelf uit haar half gemolde nest (en gaf hem nog even een extra natrap) en begon langs de kampwanden te neuzen voor een geheime ingang. Er moest toch wel ergens een zwaktepunt in de wand zitten waar ze naar binnen kon glippen zonder dat ze opgemerkt werd? Als de nachtwacht haar zou zien of een warrior wakker zou worden dan zou ze als een kitten weer aan haar nekvel naar buiten gestopt worden. Zo stil als een muis zocht ze veder.

+Split

89. Laat je karakter een nacht buiten diens kamp doorbrengen (1p)</sub>

_{Heel onopgemerkt was ze dus niet bezig, want na een kleine inspectie rond het kampwand werd ze ineens bij haar kin gepakt. Haar hart sloeg een slag over van de schrik en kort voelde ze de laatste beetje warmte in haar lichaam door de grond heen schieten. Haar groene ogen keken geschrokken naar de kat in kwestie die haar betrapt had maar toen ze merkte dat het niet Hermitshell of één van de High Ranks was schoot haar geschrokken blik naar uitdagende vlammen. "Zo zo zo," Tutte de witte she-cat die ze herkende als Splitshadow. Was dat niet een zus van Carrioncough? Whatever. Ze kon haar toch niks maken naast haar terug schoppen naar haar mosnest. Iedereen wist dan wel van haar straf af, ze konden haar niet nog meer geven dan dit. Agatepaw trok haar kop los uit de greep en hield haar neus hoog in de lucht met samengeknepen ogen. Met haar houding zei ze; 'ik ben niet bang voor je.' Ze was klaar om haarzelf te verdedigen maar dat.. was niet nodig? Nee, Splitshadow hielp haar? Argwaant keek ze haar even aan maar kon uiteindelijk toch niet de nieuwsgierigheid onderdrukken om een vlugge blik te werpen op de plek die de she-cat aanwees. Ze had gelijk. Agatepaw keek haar terug aan met een boze blik en gaf een zwiep met haar pluizige staart. ''Ik heb je hulp niet nodig.'' Snoof ze.}