Merry Snowflakes

Onderwerp: Merry Snowflakes di 21 dec 2021 - 21:27

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf had een geluid gehoord die ze niet had verwacht. Een hard geluid, wat het was, waarschijnlijk een Twoleg of een of ander dier die ze nog niet eerder had gezien. Haar amberkleurige ogen stonden groot terwijl ze zo snel mogelijk zichzelf tot haar poten richtte en begon te rennen. Soms leek de Medicine Cat bijna meer een Windclanner dan een Thunderclanner. In tegenstelling tot Windclanners had ze echter niet de optimale balans in de snelheid die ze behaalde. Haar poten leken verstrikt te raken in zichzelf voordat ze over een glad stukje sneeuw uit gleed en naar sneeuw hapte. Letterlijk, proestend tegen het koude spul schudde de jonge kattin haar kop voordat ze zichzelf overeind hees en haar oren in haar nek drukte. Ze was zeker goed in het verliezen van haar balans. Al helemaal als ze schrok van het minste en geringste. Wellicht had Bloodclan en de onrust die Newtspark was geweest toch meer schade aangericht dan de jonge kattin kon beseffen. Ze was het liefste niet de rots in de branding. Al wilde ze wel altijd voor haar Clangenoten door het vuur. Dit keer door de sneeuw, dit alles in de hoop dat ze een plant zou vinden.

De geur van een andere kat liet haar twijfelend omdraaien terwijl ze haar oortjes nerveus spitste. Ze wist immers niet of hij haar zo rond had zien glijden en sneeuw had zien proeven. Ze was er nu al uit dat het veel lekkerder was om een echt prooi te eten in plaats van het koude spul dat tegen haar tanden en wangen brandde.

- Inkspots eerst

❅

Prompt 2 - Laat je kat uitglijden door iets glibberigs.

Onderwerp: Re: Merry Snowflakes wo 22 dec 2021 - 22:45

MERRY SNOWFLAKES

Hij had minder vrije tijd. Hoe durfde de leafbare zijn kostbare vrije tijd van hem weg te nemen. Als er iets is waar hij niet goed tegen kon was dat hij hard moest gaan werken voor zijn taken. Bah. Er was bijna geen eten, bijna niks te doen, alle katten die waren te druk om met hem te chillen. Wat was dit nou weer voor een tijd!! Konden ze dit niet gewoon skippen ofzo want, uhm, het was niet chill. Een zucht gleed over zijn lippen terwijl hij over de grens heen ging. Settled zou vast niet zo boos op hem worden als hij even weg ging. Heel even!! Hij zou niet de hele dag wegblijven…. Waarschijnlijk. Acornstar was er niet meer, dus dat betekende dat hij wat meer free reign had in wat hij wilde gaan doen. Hij hoefde minder goed op te letten! Wel wat natuurlijk, maar StarClan sta hem bij, Acornstar die zou hem zo verbannen bij het eerste vuiltje wat aan zijn vacht zou hangen. En als iemand die als een dikke flirt bekend stond, was dat misschien niet het handigste. Hij zou het in ieder geval niet lang uithouden als hij zichzelf niet zou inhouden. Maar nu!! Nu hoefde dat minder. Stresskip Acorn was weg. En dat betekende dat hij ook iets meer losser kon. Feest. En bij de fourtrees was hij zeker ook niet eens alleen! Dat alleen al betekende nog meer feest in zijn hoofd. Oh waar de sterren hem een blessing mee gaven. De poes lag ook nog eens helemaal in de sneeuw, misschien had dat een voorbode moeten zijn, maar daar dacht hij natuurlijk niet over na. Wanneer dacht hij wel rationeel over iets na? Dus toen hij met een aardig gangetje die kant op liep, had zijn brein niet ingedacht dat de reden waarom de poes in de sneeuw lag was omdat het glad was. Want het kon glad zijn in leafbare. Maar met dat soort dingen hield hij zich het liefste niet mee bezig. Zijn poten verloren grip op het gladde stuk, waarna hij met een zachte ”Oef.” neerviel in de laag sneeuw. Neeee. Zn vacht zou hier dus echt nat van worden. Een beetje om te huilen wel. Maar goed, hij was tenminste met gezelschap. Dus in plaats van te zeuren over zijn natte vacht – dat kwam later wel – zette hij een charmante glimlach op. ”Ach, je zou kunnen stellen dat ik voor je ben gevallen.” Nailed it.

Prompt 2: Laat je kat uitglijden door iets glibberigs.

FROM MITZI WITH LOVE

Onderwerp: Re: Merry Snowflakes wo 22 dec 2021 - 23:47

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf was duidelijk niet de enige die de grip verloor, sneeuw was gevaarlijk. Niet dat de meeste katten er verwondingen door op zouden lopen maar het feit bleef dat er verraderlijke stuken tussen zaten. Het was haar eerste Leafbare, ze was immers nog geen volwassen kat, of tenminste eerste Leafbare die ze daadwerkelijk goed mee zou krijgen. De koude en kilte was aan de ene kant weg getrokken uit de Clan en dan kwam er weer een nieuwe koude en kilte bij. Dit keer de temperaturen die razendsnel gedaald waren en waarbij sneeuw het landschap betoverde, al had Remnantwolf ook wel zonder de hap sneeuw gekund. Een bruin gevlekte kater leek net zoals haar naar sneeuw te happen, hij was duidelijk in haar richting gelopen; omdat hij nieuwsgierig was of omdat hij haar had zien vallen? Ze wist het niet, wat ze wel wist was dat ze niet de enige was met een natte koude vacht. 'Oef.' Klonk er enkel waardoor ze haar oortjes spitste en zorgzaam zichzelf overeind probeerde te krijgen - zonder nogmaals weg te glijden. De kater zette een charmante glimlach op; hij leek dus in orde voordat hij sprak. 'Ach, je zou kunnen stellen dat ik voor je ben gevallen.'

Het was zelden dat Remnantwolf met een mond vol tanden en sneeuw stond, dit was een van die keren. De eerste keer, vol ongeloof staarde ze de opa van een kater aan. Hij had letterlijk haar opa kunnen zijn! Haar oortjes liet ze beduusd hangen terwijl ze de Shadowclanner vragend aan keek. 'Ik hoop niet dat je een opa met broze botten bent?' Mauwde ze droogjes, verward om zijn charmante gedrag; ze was niet bepaald makkelijk gevleid. 'Want ik heb momenteel geen planten,' Ze had inderdaad geen planten om zere plekken te verzorgen. Het was ook een stille hint; want liefde. Liefde dat kende ze niet en het speelse geflirt en geflikvlooi ook niet. Om nog maar te zwijgen dat een partner verboden was voor haar, en al helemaal uit een andere Clan. Niet dat ze ooit verliefd was geweest. Ze kende de kriebels niet, ze zou het waarschijnlijk ook nooit worden. Ze had een andere focus. Een zeer andere focus.

❅

Onderwerp: Re: Merry Snowflakes