We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: i hope to be stronger tomorrow zo 30 jan 2022 - 13:50
Ze liet een eenzaam spoor van pootafdrukjes achter in de sneeuw. Het waterige zonnetje reflecteerde op de witte dekens die over de Hooglanden drapeerde, sprankelend en haast verblindend. Wolkjes ontsnapte haar bekje. Shrimpnose liep langs het water, kleine stukjes ijs dreven naar de waterval toe. Als je goed luisterde kon je het ruisen van het water horen. Haar blauwe ogen keken uit over de vlaktes aan de overkant. Ze vroeg zich af hoe het met Falconstrike ging. Ze had de kater al eventjes niet gezien. En alsof het universum haar gedachtes kon lezen zag ze een wit en oranje vacht. Shrimpnose stopte en wachtte af. Al snel kwam ze er achter dat het niet haar vriend was, maar iemand anders. Ze liet haar adem gaan, ze had niet eens doorgehad dat ze het had ingehouden. De poes bleef staan, afwachtend of de ander haar zou opmerken of niet. Ze wist immers niet of de ander haar al opgemerkt had of niet. Het zou niet zo aardig zijn als ze gewoon weg zou lopen.
if you see someone without a smile, give them one of yours
Onderwerp: Re: i hope to be stronger tomorrow zo 30 jan 2022 - 20:22
Wat bezielde hem? Wat voor stomme moed was in zijn kop blijven hangen toen hij besloot zo ver weg te gaan. Voorbij de grenzen, voorbij bekend gebied en de veiligheid die het hem bood. Schichtig keek de kater om zich heen. Voorheen deed hij het nooit. Voorheen had hij zich veel sterker gevoeld. Maar nu het enige wat hem altijd zelfvertrouwen gegeven had weg gevallen was, voelde hij zich weer een zwak klein ding. De leader drukte zijn oortjes tegen zijn nek aan terwijl hij verder liep. Zijn manke poot trok vervelend aan zijn schouder maar hij moest terug naar huis. Wilde naar huis. Hij haatte het, hij kon zichzelf wel uitkotsen zoals hij er bij liep. Zeker toen hij ook nog is in het blikveld van een vreemde terecht kwam. Oh starclan verdomme. De leader hief zijn kop op toen de medicine cat van Riverclan hem aankeek. Een zucht verliet zijn mond in de vorm van een klein wolkje terwijl hij de koude lucht met zijn staart aftikte. "Shrimpnose" zo heette ze toch? Hij hoopte van wel, anders was dit behoorlijk awkward. "Kruiden zullen nu vast enorm lastig te vinden zijn hier hm?" mauwde hij vervolgens, doelend op het pak sneeuw dat er over heen lag.