And leave us be 'til Carnival's end.
De bewakers aan de rand van het kamp waren er niet blij mee, dat hij telkens naar buiten glipte in het holst van de nacht. Hij snoof alleen maar en sprak iets vaags over een luchtje scheppen, waarna hij wegsprong en de duisternis in verdween. Zijn halflange zwarte vacht achter zich aan wapperend als een mantel van sterrenstof. De kater haalde diep adem en voelde het maanlicht schijnen op zijn vacht, terwijl hij over de dikke ondergrond liep en om zich heen keek. De nacht was rustig, de geuren waren niet anders dan normaal en het zag er naar uit dat er geen gevaar dreeg momenteel.
De kater vroeg zich af wie hij vandaag tegen zou komen op zijn nachtelijke wandelingen. Hij moest echt eens aan Settleddust vragen of hij voortaan alles 's nachts mocht doen. Hij voelde zich veel vrijer in het maanlicht dan in het zonlicht. Lockcross schudde zijn vacht uit, terwijl hij op een verdwaalde omgevallen boomstronk sprong en het territorium doorkeek.