You left me bleeding, breathing

Soms had hij ruimte nodig, ergens ver weg van Riverclan. Daarom was hij deze ochtend na de patrouilles meteen gereisd naar deze plek. Nu stond hij met zijn poten te tippelen in het water, starend naar zijn donkere kop dat werd verstoord door het rimpelende water.

+ Routnose

♝ carrioncough

You left me bleeding, breathing D9qgc1k-83b9005e-2a8d-4efb-b704-863d970e9e81

Afwezig liet ze haar poot door het water bewegen. De kleine rimpels verstoorde zowel haar eigen reflectie als die van de hemel. De laatste paar dagen dwaalde ze wel vaker hele eindes af, al was het lang geleden dat ze helemaal hier was geweest. Sterker nog, de laatste keer was waarschijnlijk toen Tallstar - van alle katten - haar had leren zwemmen. De bitterzoete herinnering bracht een zweem van een glimlach op haar gelaat, al was het iets verbitterd door wat er daarna was gebeurd. Wat er precies was gebeurd met Shadowclan, wist ze nog altijd niet. Maar na de tijd die ze in die clan had doorgebracht was wel duidelijk geworden dat haar oude vriend een zeer verkeerd pad was ingeslagen. Het leek alsof steeds meer van haar herinneringen verzuurd raakten door late gebeurtenissen, alsof ze van haar afgepakt werden. Routnose zuchtte en probeerde die gedachte van zich af te zetten, het zou haar enkel ongelukkiger maken. Toen er plots rimpels over het water gleden die niet van haar afkomstig waren, keek ze op. Ze was dankbaar voor de afleiding, maar ietwat verward over de verschijning van de zwart-witte kater. De poes kwam overeind, waarbij ze bijna uitgleed en in het water terecht kwam. Wat gegeneerd lachte ze. "Oh, uhm, goedemiddag,"

Hij keek op toen zijn gevoelige oren het water hoorde klotsen een stukje verder van hem. Zijn lichte ogen registreerde een kat, maar hij kon hem niet ruiken of herkennen, daarom besloot hij wat dichterbij te komen. Al snel ving hij de zoete geur op van Routnose. Hij stak meteen zijn staart vriendelijk in de lucht. Net toen dat hij een begroeting wilde miauwen schoof ze uit. Uit automatisme stak hij zijn poot naar haar schouder toe. "Goedemiddag Routnose, ik moet je niet vertellen dat het hier glad is!", greens hij.

♝ carrioncough

Zijn poot brak haar val, en met een zachtje kreetje en zijn hulp wist ze zichzelf weer te herpakken. Ongemakkelijk deed ze een stap naar achteren, dankbaar dat hij haar van het ijzig koude water had gered. Het idee alleen al deed haar huiveren, zeker met haar korte vachtje. Haar blik verplaatste zich naar de ander, en hoewel ze even moest graven voor zijn naam, herkende ze hem toch. "B-bedankt en nee, dat zou je inderdaad niet hoeven, maar ik heb een beetje twee linker pootjes," lachte ze nog een beetje beschaamd, waarna ze hem een glimlach gunde. "Carrion..cough, was het niet?" zijn naam was een die vaag was blijven hangen van gatherings en de journey, en zeker nu er verhalen rondgingen over zijn deputyschap.

Onderwerp: Re: You left me bleeding, breathing