And leave us be 'til Carnival's end.
Het was vreemd om te bedenken dat hier ooit een andere clan was geweest. Zijn adoptievader had het er wel eens over vertelt, net zoals het geweld dat de clan had uitgeroeit. Dát was het punt waar hij meer in geïntereseerd in was, hoe een clan kon verdwijnen uit het bos en hoe hij dit zelf zou kunnen gebruiken. Helaas zou Starclan nooit naar hem luisteren om een groot genoeg vuur te maken om Shadowclan van de map te vegen. Ah, hij kon blijven dromen. Misschien zouden ze ooit het potentieel in hem zien. Een crooked smile verscheen op zijn gezicht, terwijl hij over het water keek en zijn blik liet vallen op de rimpeling veroorzaakt door een enkel blaadje. Het verwarde het beeld van de maan en haalde hem uit zijn gedachten, net zoals het geluid dat zijn oortjes naar achter liet glijden. Zijn ogen draaide zich naar de zijkant, terwijl hij ever so slightly zijn hoofd draaide om te zien wie het geluid maakte.