Michelle 165 Actief Don't exploit an advantage just because it emerges
| |
| Onderwerp: Lemon Meringue Pie (Sharing Tongue) zo 21 nov 2021 - 12:45 | |
| The point is not the bearing of suffering. | |
Ochtend dauw plakte aan haar vacht. De eerste patrols waren net thuis gekomen en de rest van het kamp was aan het ontwaken van een lange nacht. Duisternis werd elke dag langer en ze wist dat het elke dag moeilijker zou worden om genoeg prooi bij elkaar te verzamelen. Zeker nu ze twee warriors niet hadden. Twee warriors onderweg naar een mogelijke dood. Het liet een nare smaak na in haar mond.
Maar ze hielt haar mond, hielt de onzekerheid ver weg gestopt want het was onder een teken van Starclan, onder goedkeuring van Blazestar en ze moest het accepteren.
Zuchtend liet ze haar prooi vallen op de stapel en pakte een kleine haas van de stapel voor ze opkeek rond de clan. Zoekend naar iemand om de prooi mee te delen.
Een rustige ochtend, dat was wat ze nodig had.
| The point is how it is borne. | There's a grain of truth in every fairy tale
|
|
mmmmrei 342 Actief Your honor, I'm slaying
| |
| Onderwerp: Re: Lemon Meringue Pie (Sharing Tongue) ma 22 nov 2021 - 12:12 | |
| Slaap prikte in zijn ogen terwijl hij de den uitstapte. Hij was moe, had zin in meer slaap - maar het werd met de dag kouder, en het werd juist nu belangrijk om zijn warriortaken zo zorgvuldig mogelijk uit te voeren. Vandaar dat ook Hawkchase een extra beetje zijn best deed. In zijn ideale wereld was hij liever lui dan moe, maar de wereld was niet ideaal, wat maakte dat Hawk een hardwerkende warrior was wanneer de omstandigheden dit van hem vroegen. Echter kon hij niet hard werken zonder een beetje benzine in de motor. Vandaar dat hij een veldmuis van de prooistapel afpakte. Iets kleins, want de kwetsbaren hadden het eten harder nodig dan hem en hij had nog niets binnen gebracht vandaag. Met zijn ontbijt in zijn mond liep hij richting de deputy, Ashenpatch, die er verschrikkelijk alleen uitzag, hehe. Die kon vast wel wat gezelschap gebruiken. Een charmante glimlach trok over zijn snuit toen hij naast haar ging zitten. "Goedemorgen, mevrouw de deputy," sprak hij vrolijk tegen zijn leeftijdsgenoot, met wie hij opgegroeid was. Hun ceremonies waren samen geweest en ze hadden altijd bij elkaar in de den gelegen. Een heel goede band hadden ze misschien niet, maar elkaar kennen deden ze al levenslang.
Too fast for his own good |
|