I never was a preacher or a teacher

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf zat rustig voor haar den, de dag voelde lang. Erg lang en ze had de dag ervoor de Queens nog gevraagd hoe het met de kittens was. De Queens die kittens hadden want dit was geen tijd van het jaar dat prettig was om nieuwe nesten op de wereld te zetten. Zeker niet met de koude die zelfs tot in het kamp leek te rijken. Ijspegels leken soms bijna aan de takken van de bomen te hangen, en hier en daar was er gladde ijs te vinden op de bevroren bodem. Als ze pech hadden lag er een laagje sneeuw over wat ervoor kon zorgen dat katten poten verzwikten. Remnantwolf zuchtte zacht terwijl ze langzaam een poot begon te wassen en uit bleef kijken over de open vlakte.

Het duurde niet lang voordat ze een kitten herkende die blijkbaar toch de koude durfde te trotseren waardoor ze nieuwsgierig haar oortjes spitste en langzaam in haar eigen poten sprong. Ze moest ervoor zorgen dat geen van de kittens koude zouden vatten, zelfs al was het een paar Moons geleden dat Mistgaze de kittens op de wereld had gezet. Ze wist zeker dat de vroegere Medicine Cat een oogje op haar kroost hield. Aan de andere kant. Dit waren een van de weinige jongere katten dan zijzelf, wie weet dat een van de komende kittens ooit een Apprentice zouden worden in haar poten. Zonder er langer over te twijfelen stapte ze op Fennelkit af waarna ze haar met een glimlach aan keek. 'Fennelkit. Ik heb hulp nodig!' Mauwde ze zachtjes bij de kitten terwijl ze naar haar den gebaarde. 'Ik heb heel veel bladeren die ik uit moet zoeken, wil je helpen?' Immers moest ze dorre of beschimmelde planten altijd verwijderen. Afgezien van een soort bessen die als ze rimpelden nog steeds goed werkten.

Fennelkit<3

❅

OH SEE DARLING WHAT FUN THAT IS

Een luidruchtige, wilde kitten was onderweg naar avontuur en spanning. Het was ijskoud en vanaf dat ze haar pootjes in de sneeuw had gezet, had ze meteen spijt van haar mama te verlaten. Toch lonkte het avontuur en ze vervolgde bibberend haar weg naar de den die het dichtste bij was. Fennelkit hipte de den binnen, voordat ze de sneeuw uit haar vacht kon schudden brulde er een enthousiaste stem door de den. De fluffy kitten sprong een meter in de lucht en kromde haar rug hoog op. "Wat wat?!"

@Remnantwolf

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De kitten was nog maar net haar den binnen gestapt voordat Remnantwolf haar begroette. 'Wat wat?!' Vroeg de pluizige kitten terwijl deze duidelijk ietwat geschrokken was. Grinnikend stapte de jonge Medicine Cat de schaduw uit voordat ze zich iets door haar poten heen leek te buigen. 'Ik ben de Medicine Cat,' Mauwde ze zachtjes, en warm voordat ze met haar staart zwiepte en naar de achterste ruimte in haar den wees. 'En ik kan wel een koude kitten gebruiken om een paar blaadjes uit te zoeken. Ben jij de juiste koude kitten?' Vroeg ze warm, wetende dat de kittens van Mistgaze waarschijnlijk de leeftijd hadden om op avontuur te gaan. Ze zou hen een avontuur bieden, maar niet een die gevaarlijk was. Fennelkit was toevallig de eerste die haar den in kwam gevlucht door de koude sneeuw. Snorrend stond ze op voordat ze vragend de jongere kattin aan keek. Wat was het antwoord?

❅

Onderwerp: Re: I never was a preacher or a teacher