Nelthilta haalde diep adem terwijl ze een matig prooi op de hoop legde. De zon was onprettig op haar witte vacht die dag, en hoewel ze ook geen fan van koude was of hoge vochtigheid was ze er niet op gemaakt om de felle zon de hele dag te kunnen verdragen, tenminste met open ogen die de lucht af zouden speuren. Aan de andere kant om even te rusten in het nieuwe kamp en haar lichaam te laten genieten van de warmte was een ander verhaal. Zonder een woord te zeggen tegen de andere katten die hier en daar hun eigen taken uit voerden liet ze zich langzaam op haar komt zakken en sloot ze genietend haar ogen.
@Zenith