zweefteef

_{Met een zachte zucht keek Flowercrown naar de lily pool waar geen mooie lily te bekennen was. Wat hoopte ze toch dat het snel weer mooier weer zou worden. Hoewel ze ook van het winterwonderland hield wat eraan zat te komen, hield ze meer van de bloemetjes die in bloei stonden en de bijtjes die overal zoemde. Waar zij er het hele jaar door waren veranderde hun omgeving om de zoveel moons, iets wat de kattin iets prachtigs vond. Elk seizoen klonk in haar oren dan ook anders. Winter klonk kouder dan de zomer klonk. Geritsel achter haar liet haar over haar schouder kijken. "Cottonflower," begroette ze de poes met een vrolijke glimlach.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower kon niet wachten tot er weer ijs op de lilypool kwam te liggen. Het deed haar denken aan simpelere tijden. Het was namelijk het eerste vonkje met Hermitshell geweest, toen ze beiden nog apprentice waren en samen door het ijs waren gegaan. Ze had die tijd helemaal geen idee gehad dat hij bang voor water was, en tot de dag van vandaag had hij er ook nog nooit met haar over gesproken. StarClan, waarom moest alles in haar leven toch net een stapje ingewikkelder. Ze was ook niet eens alleen toen ze aankwam. Nee, Flowercrown was daar, en ze was al gespot dus weglopen kon ook niet meer. ‘Hoi, Flowercrown,’ miauwde ze vlak terug naar haar lachende snuitje. Ze moest proberen niet al haar Foxdung uit te oefenen op haar. ‘Is alles mieters?’ miauwde ze met een gemaakt glimlachje. Oké, gefaald.}

_{Cottonflower had er misschien niet zo’n zin in, maar dat had Flowercrown niet door. Dat was sowieso iets waar ze nog wel wat meer over moest leren. Non verbale communicatie, maarja, dat stond in haar ‘100 moons plan’ die ze had opgesteld. Een lijstje met dingen die ze wilde doen of bereiken binnen honderd moons. ”ja. Ja. Alles gaat goed hoor..” Glimlachte ze. Haar gouden kijkers gleden naar de lucht om haar kop en ze glimlachte nog wat breder. ”Wat maakt jou zou gelukkig hier?” Vroeg ze zachtjes zonder dat ze haar vragen wilde stellen waar ze geen antwoord op wilde geven. Het was gewoon een vraag die branden op haar tong bij het zien van de lucht.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Natuurlijk ging alles goed met haar. Ze leefde in een sprookjeswereld ofzo. Maar ze kon er ook niets aan doen dat Cottonflower zichzelf ruk voelde, maar alsnog had de jonge warrior altijd zin om ruzie te zoeken. Ze probeerde het te minderen, maar het ging gewoon lastig alsof het leek dat het universum iets tegen je had. Maar de poes vroeg plotseling wat haar gelukkig maakte. Stomverbaasd keek ze haar aan. ‘Nou ik.. uhh,’ stamelde ze even, voordat ze zich weer herpakte. ‘Mijn familie. Mijn vriendje,’ miauwde ze de gebruikelijke antwoorden. ‘De tranen van mijn vijanden,’ voegde ze er vervolgens dramatisch aan toe. Ze ging met een plof voor de poes zitten en krulde haar staart om haar heen. ‘Dan ben ik ook heel benieuwd wat jou gelukkig maakt.’}