↯ LOIS ↯
153
Actief
| |
|  Onderwerp: Love me, love me love me love me  vr 19 nov 2021 - 10:57 | |
| Het was weer zo'n dag. Constant zag hij haar, hoorde hij haar. Haar nek druipend van het bloed, haar stem schor en woedend. Ze vroeg hem waarom hij niet geholpen had. Dat hij Wolfblood moest vermoorden voor wat ze haar aangedaan had. Dankzij de begeleiding van Peppermint werd hij steeds beter in het omgaan met deze dingen - deze hallucinaties, die niet echt waren. Vroeger had hij het nog een soort van geloofd, ook al wist hij dat het niet kon dat hij zijn moeder Sinclaw zag, want ze was dood. Maar nu wist hij dat hij haar moest negeren, dat hij niet naar haar woorden moest luisteren. Maar het was lastig, vermoeiend, en het maakte hem ongelukkig. Haar te zien, maar ook om zich keer op keer weer druk te maken over het feit dat zijn zus hun eigen moeder had vermoord. De moeder die hij zo graag trots had willen maken, ondanks zijn magere lijf dat niet goed vechten kon. Maar hij had het nooit gekund, en zijn zus had dat van hem afgenomen. Toch nam hij het haar niet kwalijk. Hij hield van haar, al was hun contact heel erg afgevlakt sinds toen. Zijn moeder legde haar staart om hem heen en met een zucht drukte hij zich iets dichter tegen haar aan, al was het niet echt. "Vermoord haar," klonk het zachtjes in zijn oren. Hij rolde met zijn ogen waarna hij zich focuste op iemand anders in het kamp dan zijn dode moeder, een jonge apprentice die hij herkende als Palepaw.
- Palepaw 1st
 what the hell's going on can someone tell me please why i'm switching faster than the channels on tv  i'm black and i'm white no something isn't right my enemy's invisible i don't know how to fight |
|
