ThunderClan Ceremonie [09-2021]

Het was alweer eventjes geleden. Sinds de dood van Stagtine. Ze had gemixte reacties gekregen en ze had ook niets anders verwacht. Toch bleef ze bij haar standpunt, dat het nodig was geweest. Dat ze geen andere keuze had gehad en dat het voor haar misschien zelfs niet als een keuze had gevoeld, maar als haar plicht. Haar plicht als leader van ThunderClan, haar verantwoordelijk om ze veilig te houden. Om die grote dreiging op te ruimen, dus dat had ze gedaan. Daarna was alles gewoon weer doorgegaan. Had iedereen zijn routine weer opgepakt. De rolverdeling was ietsje veranderd misschien, maar voor de rest gingen ze weer door. ThunderClan zou doorgaan, zoals altijd. Dus stapte ze nu ook weer naar de high rock toe. Het was tijd dat Bearkit een mentor kreeg. Beetlekit was nog te zwak, ze was te ziek. Daarnaast moest ze Ardentpaw een nieuwe mentor geven, nu Nighttooth kittens had gekregen. Nog een plicht riep.

“Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!” Sprak ze. “Ik weet dat niet iedereen het eens was met bepaalde beslissingen die ik heb gemaakt. Ik hoop dat dat inmiddels is kunnen bezinken en ieder ook heeft kunnen inzien dat er geen andere optie was.” Miauwde ze helder over het kamp. “Vandaag mogen wij een nieuwe apprentice verwelkomen. Met goedkeuring van Treecutter die aangegeven heeft dat Bearkit er klaar voor is. Kom maar jongen.” Even leek haar stem wat zachter te klinken bij haar laatste zin. Iets wat zelden gebeurde bij Eveningstar. Toen ze haar zoon naar voren wenkte. Er was trots in haar felgele ogen te zien, maar in haar binnenste brandde ook spanning. Ze vertrouwde Treecutter en ze leunde op zijn mening, maar stiekem vond ze het doodeng. Ze moest hem loslaten, loslaten aan de grote boze wereld. Al had ze dat onder dwang natuurlijk al veel eerder moeten doen, op het moment dat haar kittens daar helemaal niet klaar voor waren geweest. Nu hadden ze wel de keuze, maar ze wist dat het nodig was. Waarschijnlijk was hij ook in betere poten bij een mentor dan bij zo’n moeder als haar. Ze drukte haar strijd weg, voordat de stilte te lang duurde. “Bearkit, vanaf nu, tot de dag waarop je warrior zal worden, zul je bekend staan als Bearpaw. Jouw mentor zal Dustrose zijn.” Haar blik richtte zich strak op Dustrose. Ze vertrouwde haar haar zoon toe. Haar blik zei genoeg, ‘waag het niet om dat vertrouwen te schaden.’ Daarna keek ze naar Bearpaw en glimlachte ze. Ze knikte hem bemoedigend toe, voordat ze verder ging.

Haar blik gleed naar Nighttooth. “Nighttooth heeft vier kittens op de wereld gezet. Wij verwelkomen Ashkit, Yewkit, Moonkit en Blizzardkit in ons midden. Laat StarClan aan hun zijde staan. Gefeliciteerd Nighttooth.” Daarna zocht ze Ardentpaw. “Dit zorgt er wel voor dat jij een nieuwe mentor zult krijgen Ardentpaw. Squirrelnose zal je training vervolgen.” Toen kwam ze weer overeind. “Dat was het voor deze ceremonie. Iemand nog wat toe te voegen?” Ze keek de Clan rond en gaf ze even de tijd, voordat ze van de high rock afsprong. Ze liep naar Bearpaw toe. “Gefeliciteerd.” Ze drukte even haar kop tegen de zij van haar zoon.

Lijst en tags: