Kittypets are not dangerous are they? I am dangerous for Kittypets and you! --Morningpaw* en een Kittypet--

Stil keek de kater voor zich uit. Zijn haren waaiden rustig in de wind, terwijl hij vooruit staarde. Hij zat op het hek van zíjn tuin. Geen enkele kat mocht hier komen, zonder zijn toestemming. De tuin was groot, en prachtig. Het huis zelf was ook groot. Veel ruimte voor hem dus. Zijn baasjes dachten dat zij de baas over hem waren, maar dat was juist omgekeerd. Hij kon doen wat hij wilde. Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht. Het leven van een Kittypet was fijn. Hij was wel vaker tegen een Rogue opgelopen. Andere katten hadden hem gezegd dat de wilde katten gevaarlijk waren, maar dat waren ze niet. Sommigen vielen je aan, en scholden je uit voor Kittypet. Maar hij was net zo pittig als hun, hij was niet bang. Angst stond niet in zijn woordenboek. Terwijl hij daar zo zat, hoorde hij een kater iets zeggen. 'Tss wat zijn die tweebenen dom. Hebben ze gewoon gaten in hun nest gemaakt'' Een frons verscheen op zijn gezicht. Gaten? Hij bedoelde ramen. Kort grinnikte Reno. Vele katten noemden Kittypets dom, maar ze waren juist slim. Ze hadden tweebenen, die alles deden wat ze wilden. Nog een kat werd zichtbaar. De ene kat viel de andere aan, terwijl Reno naar de twee keek. Hij stond op en rekte zich rustig en kalm uit, hij had tijd genoeg. Hij sprong van het hek af en liep met zware en stevige passen op de twee af. Droog kuchte hij toen hij dichtbij de twee was. "Duss..." Snoof hij uit. Zijn staart had hij dominant de lucht in gegooid, terwijl hij de twee aankeek. "Jullie horen hier niet thuis, kleintjes." Sprak hij uit, terwijl hij de twee aankeek. Hij was niet onaardig, of dergelijke. Maar dit was gedeeltelijk zijn gebied, samen met de andere kittypets. Hij ging zitten en sloeg zijn staart voor zijn poten. Hij bekeek de twee even, hij schatte ze iets rond de 6 maanden in. Nog jong dus. "Reno is de naam." Zei hij kort.

[Kittypets worden onderschat >3 Lawl]

De kater trok spottend een wenkbrauw omhoog, toen de jongere kater van de ander afsprong en zich op hem richtte. ''Tsss jij hoort hier niet thuis Kittypet!'' Hoorde hij de jongen zeggen. Kort grinnikte hij. "Oh zeker ben ik hier thuis, kleintje." Sprak hij sarcastisch uit, terwijl hij zijn ogen kort op de andere kater richtte. Deze twee katten hadden beide een andere geur. Alsof ze niet van hetzelfde 'soort' waren. Vreemd. ''Heey Kittypet! Heb je fijn geslapen?!'' Spotte de kater. Reno tilde zijn poot op en begon de rustig te likken. "Eerlijk gezegd wel, ja." Sprak hij uit, alsof het hem niet boeide dat de kat met hem spotte. Het deed geen zeer. ''Ik ben Jaypaw, Reno.'' Had hij de kater horen zeggen. Reno trok zijn schouders op. "Fijn voor je." Sprak hij uit, zonder enige interesse. ''En jij bent hoe oud Reno?'' Hoorde hij de kater vragen. Hij stopte met het likken van zijn poot en zette die weer terug op de grond. Zijn ogen keken de kater, die Jaypaw heette, strak aan. "Ouder dan jij ooit zult worden." Snoof hij spottend. "Zeg Jaypaw, Wat brengt jou hier?" Het puntje van zijn staart zwiepte enkele keren heen en weer. Dit gesprek kon nog wel leuk worden voor hem.