You wished to talk to me?

Zijn vader had hem verteld -de dag hier voor, over Dreamheart, over de liefde tussen Lionclaw en Crookedstar. Smoketear duwde met zijn voor poot tegen een mos balletje aan die met de waterval te pletter viel tegen de stenen. De waterval had wanneer je even wou nadenken een mooi rustgevend sussend geluid. Alleen dat wat harder dan het sussen van een moeder kat. Maar toch. Wanneer je je zo voelde als Smoketear leek niks meer te hard te zijn. Zou ik? Vroeg hij aan zich zelf. Zou ik met Dreamheart praten? Zij zou me wel begrijpen toch? Vervolgde hij tegen zich zelf. 'Maar ik weet dat ik bij Rainfall blijf. Zij is mijn ware, en niks, of niemand kan me van gedachten laten veranderen,' fluisterde hij tegen zich zelf. 'Ze zou me vast wel een goede manier vertellen om Lotusleaf niet te kwetsen, toch?' Zei hij toen terwijl hij recht op ging staan. Hij rekte zijn massieve lichaam uit en draaide zich toen met een soepele beweging om. Ze zou me helpen. Ik weet het zeker. Met snelle krachtige passen rende hij terug richting het kamp. En tijdens zijn loopje terug kwam de zon langzaam op. Smoketear was in de ochtend namelijk vertrokken om na te denken. Toen hij terug kwam bij het kamp liep hij linea rekt naar de Nursery. De Nursery was leeg. Er was één poes. En dat was Dreamheart. Zelf Lotusleaf was er niet. En zijn kittens waren er ook niet. Daar was hij stiekem blij mee. Dan hoefde hij Dreamheart niet uit haar nest te trekken. 'Hallo Dreamheart,' zei hij met een gebroken glimlach. 'Euhm, mag ik even met je praten. Het is niet om jou, maar het gaat over mij,' verzekerde hij haar, voor dat ze haar angsten aan zou praten.

Smoketear wist niet precies hoe ze moesten beginnen. Maar hij wachtte nog even af. Smoketear grinnikte. 'Jep, ik heb gekozen met met deze slimme gek te praten,' zei met een schriel grijnsje. Toen Dreamheart de vraag stelde zweeg hij even. Hij slikte en keek Dreamheart toen onzeker aan. 'Het gaat over mij Loutsleaf, en Rainfall,' mompelde hij droevig. Smoketear knikte. 'Er is zeker iets...' begon hij. 'Iedereen wist wel toen ik apprentice was samen met Rainpaw, nu Rainfall, dat ik en Rainpaw toen verliefd op elkaar waren. Toen ik warrior was leerde ik Lotusleaf beter kennen, op de dag van... Je weet wel... Euhm... Naja, die dag. Ze was zo van streek dat ik haar troostte, en toen werden we verliefd. Ik was blind. Ik was Rainpaw gaan negeren. En dat was dom. Want toen diep in mijn hart was Rainpaw er nog steeds. En nu... Nu ben ik vader. En... I...ik en Rainfall... Ik hou weer van haar. Net als toen. En niet meer van Lotusleaf. Bij Lotusleaf was het alleen verliefdheid... Het is bot gezegd... Ik weet het... Maar... Ik en Rainfall... We...' hij zweeg. Ze kon zelf zijn zin wel af maken. Ze waren weer partners. Hij voelde zich er goed bij. Maar schuldig tegen over Lotusleaf. Hij had het verkeerd gedaan. Hij had het eerst uit moeten maken. Hoe erg, en gemeen het ook was. Nu... Nu was hij vreemd gedaan. En eindelijk was Smoketear niet zo. Maar je kon zelf niet bepalen van wie je hield, en van wie niet.

Smoketear staarde naar zijn poten. Dreamheart snapte wat hij door maakte, zei ze. Smoketear keek op toen Dreamheart zachtjes zuchtte. Hij glimlachte droevig. Dreamheart stelde voor om haar verhaal met hem te delen. 'Als jij dat wilt doen... Dat zou ik het graag willen horen,' mompelde hij zacht. Smoketear voelde zich schuldig tegen over Lotusleaf en de kittens. Maar hij hield van Rainfall. Rainfall en Smoketear hoorde bij elkaar. Lotusleaf was een lieve poes. Maar hij hoorde bij Rainfall. Met haar kon hij beter leven. Met haar voelde hij zich heel. Samen waren ze een. En hij kon met haar lol maken. Met Lotusleaf lukte dat niet. Bij Lotusleaf voelde dat niet goed. Bij Rainfall wel. Hij en Rainfall, en klopte gewoon, dat was gewoon zo.

[Zwaar inspiratieloos]