Doet mijn mening er wel toe?

Onder al het tumult door van de verhuizing en zijn benoeming was er ter ore gekomen dat Honorbound was bevallen en dat niet alles goed was gegaan. Dus hij besloot om die avond meteen zijn plicht te vervullen. Hij glipte de Nursery binnen en liep naar de grijze poes. Hij ging bij haar zitten en liet zijn blik glijden over de vier kittens die aan haar buik lagen. "Honorbound," miauwde hij zachtjes.

♝ carrioncough

Honor
has been the reward for what she gave. To honor with hymns and panegyrics those who are still alive is not safe

De parelgrijze kattin opende haar blauwe ogen terwijl de nieuwe Deputy zonder teveel lawaai voor haar nest kan staan. Ze had haar vier kittens nog aan haar buik liggen maar drie ervan leefden niet, ze waren overleden, ze zouden nooit de zon zien, nooit haar naam uitspreken en nooit met Gopherkit spelen. Ze was onrustig, zeer onrustig en de anderen hadden haar drie overleden kittens niet weg kunnen halen van haar buik. Ze had ze beschermd alsof ze nog leefden. Ze wilde nog niet erkennen dat ze dood waren. 'Honorbound,' Mauwde de kater zachtjes waardoor ze slikte en de Deputy voorzichtig aansprak. 'Carrioncough,' haar stem was hees en vermoeid. Tranen dropen over haar wangen terwijl ze sissend Gopherkit aan de kant duwde toen die iets te wild bewoog. Het was niet zozeer de fysieke pijn maar meer het feit dat ze zo jong was en geen flauw idee had hoe ze Gopherkit moest verzorgen terwijl drie kittens niet bewogen en ze midden in de rouw zat.

✵

Zijn blik viel op de levende kitten, duidelijk groter dan de andere drie, die heftig piepte en zocht naar haar melk. Hij schopte in het rond, om maar eerst bij de tepel te komen, normaal kittengedrag. Hij siste dan ook luid terug naar Honorbound. "Ik weet dat je verdriet hebt, maar straf hem niet af." Hij duwde de kitten terug bij de moeder. Misschien een beetje streng voor de nieuwe moeder, maar het was sterken dan hemzelf. "Heb je ze namen gegeven?"

♝ carrioncough

Honor
has been the reward for what she gave. To honor with hymns and panegyrics those who are still alive is not safe

De parelgrijze kattin keek de oudere kater met haar oortjes in haar nek gedrukt aan. Haar blik was niet woedend, meer ongemakkelijk. Het geduw in haar buik kon ze immers niet prettig noemen. Wellicht dat alles bij elkaar haar een tikkeltje onrustig maakte, ze had nog nooit een kitten gehad. Ze was zelf nog extreem jong, als ze bewust had moeten kiezen was het wellicht nu nog niet het moment geweest. Al was de vader van de kittens gelukkig wel met haar bevriend. 'Ik weet dat je verdriet hebt, maar straf hem niet af,' Siste de kater luid terug terwijl hij Gopherkit naar haar buik duwde. Even knipperde ze met haar ogen voordat ze een zacht geluidje uitslaakte. 'Heb je ze namen gegeven?' Stil knikte de stevig gebouwde grijze kattin voordat ze haar keel schraapte. 'Badgerkit, Cougarkit en Magpiekit.' Ze gebaarde naar haar overleden dochters en zoon voordat ze naar de levendige kitten keek. 'Gopherkit,' onhandig bewoog ze even van de kitten vandaan, minder ruw dan eerst maar het was dit keer omdat zijn getrap haar buik zeer deed. Voorzichtig drukte ze hem naar een ander deel van haar buik toe zodat hij niet meer dicht bij zijn overleden nestgenoten lag en hopelijk zijn poten niet teveel in haar buik zou slaan. 'Carrioncough?' Begon ze aarzelend. 'W-wil je hen...afscheid...' Stotterde ze zachtjes. Als er een kat was die ze afscheid wilde toe laten spreken dan was het de Deputy.

✵

Hij knikte respectvol. Mooie namen, met een lichte hint naar de familie. Al vond hij het vreemd dat een zilvergrijze kitten vernoemd werd naar een zwart-wit beest. Hij streek met het puntje van zijn staart over de natte wang van Honorbound. "Natuurlijk. Ik zal ze straks meenemen naar de rivier." Hij keek naar de drie kits. Hoewel hij vond dat Honorbound er veel te vroeg aan begonnen was, was dit wel een tragedie. Het hadden drie mooie, sterke warriors moeten zijn, niet drie sterren. "May you find good hunting, swift-running, and shelter when you sleep. May you play among the stars that lights your path. May the sun warm your back and the fish leap into your paws. Sweet dreams." Hij raakte ze een voor een aan met zijn staart. Hij zou waarschijnlijk wat bloemen plukken onderweg of wat heide meenemen voor ze aan de rivier te schenken.

♝ carrioncough

Honor
has been the reward for what she gave. To honor with hymns and panegyrics those who are still alive is not safe

De parelgrijze jonge moeder leek nog enorm vermoeid, en erg gek was dit ook niet. Ze was jong en misschien was het daarom ook wel goed dat ze geen extreem groot nest had gehad, al had ze het niet verdiend hen te verliezen. Het waren kittens geweest die net zoals haar papa misschien groots hadden kunnen worden. Ze hadden in ieder geval een goede, sterke Riverclan bloedlijn. Ze zouden de trots dragen die bij haar familie hoorde. De oudere kater streek met het puntje van zijn staart langs haar natte wang. 'Natuurlijk. Ik zal ze straks meenemen naar de rivier.' Zwijgend knikte de jonge kattin. Dan was het definitief. Dan kom niemand meer op een wonder hopen. Gopherkit zou alleen blijven, alleen met haar en zijn vader. Er was maar een kater die het kon zijn; Earthbound. 'May you find good hunting, swift-running, and shelter when you sleep. May you play among the stars that lights your path. May the sun warm your back and the fish leap into your paws. Sweet dreams.' Mauwde de kater eervol voordat hij de drie kittens aanraakte. Honorbound haalde diep adem voordat ze zich half overeind hees en haar kop dankbaar onder de kin van de Deputy drukte. 'Earthbound is de vader.' Haar stem klonk trillerig terwijl ze met zachte ogen, vermoeide ogen naar haar kittens keek. Ze had vast sterke Warriors kunnen krijgen, zelfs Rookchirp was op haar manier sterk geweest. Het verlies van haar zus had de zwangerschap vast niet beter gemaakt. Ze had niet eens door gehad dat ze drachtig was, wellicht door de stress.

✵

MOON MISSION

HONORBOUND

Wat is dit? Het lijkt alsof je iets gevonden hebt

Items received:

Zijn mond vormde een O toen ze de naam uitsprak. Hmmm. Hij had Earthbound beter opgevoed, maar het was nu zo en hij wist dat zijn apprentice een goede vader zou zijn. Hij hees zich ook overeind en nam de drie kittens in zijn mond. "Ik zal bloemen met ze mee geven," mauwde hij zachtjes en een beetje gemoffeld. Daarna draaide hij zich om en verdween hij uit de den. Misschien kon hij Earth wel oppikken ondertussen om mee te gaan naar de rivier.

♝ carrioncough

Onderwerp: Re: Doet mijn mening er wel toe?