the first time as a warrior

Silentcry haar kussentjes raakte amper de grond terwijl ze door het velde met bloemen rende als warrior, dit was haar eerste jacht als warrior. Silentcry ving ineens de geur op van een eekhoorn die vluchtig door de bomen kroop. Ze schonk daar geen aandacht aan. en sloop zachtjes verder en zag een lijster op de grond tussen de bladeren een worm uit de grond trekken. Silentcry zakte door haar poten en sloop er zachtjes heen. Ineens kwam er een luid lawaai van achter haar en de vogel schrok en vloog weg. Silentcry keek geïrriteerd om en zag de kat die zo juist haar prooi had weggejaagd. ''Moest dat'' zei ze chagrijnig. en terwijl ze haar nagels weer introk en nog geïrriteerder naar het blaadje keek wat vast zat aan haar nageltje

Fightsoul vluchtte letterlijk het kamp uit. Hij had zich overslapen en had vandaag nog niets gedaan. Hij hield er niet van als hij een dag niets gedaan had. Hij had gewoon beweging nodig. Zeker nu hij weer met winterbreeze samen was geweest had hij weer nieuwe energie. Terwijl hij steeds harder en harder de bossen in liep volgde hij een spoor van een lijster. Niet dat hij die vogel zou vangen. Maar het was tenminste een weg. Fightsoul leek te vliegen zo hard ging hij. Maar zijn gedachten waren ergens anders. Hij remde langzaam af. Wetend dat hij ver genoeg was. Stilletjes sloop hij rond. Zijn mond open, geconcentreerd op de geur van verse prooi. Dit gebied zat er vol van. Het was wel een mooie dag. Een beetje fris, maar daar kon hij wel tegen; De geur van een andere kat was ook in de beurt. Maar daar schonk hij niet veel aandacht aan. Een eekhoren spurtte de bosjes in en zonder aarzeling schoot fightsoul er achteraan. Het beest vluchtte een boom in. Maar dat maakte niet veel uit. Fightsoul had het beest al te pakken aan zijn staart. Snel beet hij het dood en dankte de starclan. voor deze prooi. ''Moest dat'' hoorde hij een stem hoorde hij een stem zeggen en draaide zich om. Het was duidelijk dat hij de poes haar jacht had verpest. "Waarom zo chagrijnig" Het klonk een beetje spottend. Maar dat moest ook. iedereen wist hoe hij was. Daar van ook zijn naam. FIGHTSOUL.

Het was duidelijk dat hij de poes haar jacht had verpest. "Waarom zo chagrijnig" Het klonk een beetje spottend. Maar dat moest ook. iedereen wist hoe hij was. Daar van ook zijn naam. FIGHTSOUL. Silentcry gromde naar hem en keek hem aan ''Je hebt mijn lijster weggejaagd.'' zei ze nog chagrijniger. Silentcry ging zitten en likte haar poot even en haalde die even weer over haar kopje. Ze keek even naar haar poot voor ze opstond. Ze zwiepte ongemakkelijk met haar staart. De bladeren die kraakte onder haar poten klonken luid in haar wit gekleurde oren. ''En even tussendoor ik ben niet chagrijnig!'' snauwde ze naar de kater. Wiens ogen ze aanstaarde. Even keek Silentcry naar de Lijster die nu plagend op een tak zat te tjilpen. Haar gedachtten maakte hier uit p dat de vogel haar pestte.

''Je hebt mijn lijster weggejaagd.' Ze de poes. Hij nam de eekhoren op en liep zachtjes naar haar toe. 'En even tussendoor ik ben niet chagrijnig!'' snauwde ze naar hem. Fightsoul draaide met zijn ogen. "zal wel." Mompelde hij en liet de eekhoren voor haar poten vallen. "hier als je er zo mee in zit mag je deze wel hebben.". Zijn ogen fonkelden gevaarlijk. ook fijn om nieuwe vrienden te maken toch. Eindelijk iemand om grof tegen te doen. Dat deed hij meestal niet bij winter. Oke hij gaf toe, soms wel nog. Maar op haar probeerde hij ook nog altijd indruk te maken. "Ik ben fightsoul! Jij bent toch Silentcry?" Hij wist het niet helemaal zeker. Maar dat kon hem ook niet helemaal schelen. Wie hij ook ontmoete na een tijd leken ze te verdwijnen. Doordat hij hun nauwelijks zag of hoorde. Dan zou je in een clan als een familie zijn. Soms leek dat niet waar te zijn. Een zucht kon hij niet onderdrukken. Hij rekte zich eens goed uit. Zijn eerste prooi vandaag en hij zou het al af geven aan iemand die hij nauwelijks kende. "Ook fijn om jou te ontmoeten." Nou ontmoeten was het ook niet echt meer. Zijn klauwen gingen in en uit. Zachtjes alsof hij de aarde wilde schrapen. Zijn licht blauwe ogen speurde de omgeving. "Je zult wel nog wat vangen. Het stikt vandaag van de prooi. Langzaam ging hij zitten. Ze leek eigenlijk nog best aardig.

Onderwerp: Re: the first time as a warrior