The truth is a journey

De ceremonie was een hele gebeurtenis geweest, vooral de mededelingen waren deze keer belangrijk om aan te horen. Ten eerste mocht Rascal zich nu een echte Thunderclanner noemen, al dan met een niet echt passende naam. Dat leek niks te geven. Er zouden wel wat clangenoten zijn die er niet mee eens zijn, zo'n rogue in Thunderclan. Eveningstar was ook zo vriendelijk om zijn avontuur en nieuwe gemis kort te benoemen, met een waarschuwing voor de kooien. Smouldertongue had de enkele blikken zijn kant op genegeerd. Het belangrijkste en vreemdste bericht wat hun Leader doorgaf was de dood van Newtspark, de Medicine Cat van Shadowclan die nog niet zo lang geleden terug gegaan was nadat Remnantwolf volledig getraind was en haar naam gekregen had. Het was nog een jonge poes geweest wist Smouldertongue, maar in hun leven betekende dat eigenlijk maar weinig. Wel wou Eveningstar meer informatie er over halen bij hun buren. Smouldertongue wist niet zeker wat er allemaal heen en weer ging tussen haar en Remnantwolf, maar opeens moest hij met de grijze poes mee. Blijkbaar wou ze de wacht houden bij de grens, totdat Eveningstar en haar gevolg weer terug waren. Hij kreeg bovendien ook nog een stapel kruiden in zijn poten gedrukt om mee te nemen. Was Remnantwolf bang voor een onnodig gevecht? Smouldertongue was niet bepaald bij de tijd gebleven de laatste tijd, maar er moesten gebeurtenissen zijn geweest als ze zo gespannen was. Ze zaten inmiddels bij het Thunderpath. Hij op een rustig uitziende manier, met de kruiden tussen zijn poten en zij zenuwachtig krassend met haar nagels in de sneeuw en waarschijnlijk ook de harde grond eronder. Smouldertongue verwachtte half dat hij klaar moest staan om er voor te zorgen dat ze niet zodadelijk opeens de weg overvloog. Ze mocht niet mee, maar had toestemming gekregen om in de buurt te wachten had hij intussen vaag begrepen. Echter, als ze zonder reden kwam storen zou Eveningstar daar vast niet blij mee zijn. Zijn metgezel was wat wanhopig heen en weer aan het lopen, haar aandacht duidelijk bij de overkant. De roodwitte kater dacht er over na om haar aandacht te trekken, maar steeds als hij zijn mond wou open doen ging ze weer een andere richting op. Hij liet een zachte zucht horen en ging naar haar toe, om te kijken of hij contact kon krijgen. Het leek erop dat ze nog ver in haar zorgen verzonken zat, aan haar zenuwachtige geloop te zien. De poes draaide zich weer om, net toen Smouldertongue in haar pad kwam staan. Hij deed al vlug een stapje naar achteren om een botsing te voorkomen, maar knap genoeg raakte haar mondje de zijne. Of de zijne de hare. Hoe je het ook zag. Smouldertongue knipperde even verbaasd met zijn blauwe kijkers, terwijl Remnantwolf juist met wijde ogen naar hem keek. Ze leek niet heel blij te zijn met deze verandering in de situatie. Nu verwachtte Smouldertongue nog meer dat ze weg wou rennen, niet alleen meer vanwege wat er over de grens misschien gebeurde, maar ook vanwege hem. Hij moest haar nageven, ze bleef wel bij hem. Al dook ze in elkaar als een kitten die net betrapt was. Smouldertongue schudde zijn brede kop eens, alsof hij zijn gedachtes even weer op hun plek wou krijgen. Goed, Remnantwolf had hem zonet 'gekust'. Een actie die totaal per ongeluk gegaan was en misschien ook wel wat zijn schuld was geweest. Het volgende was dat de Medicine Cat er nogal onder gebukt leek te gaan, was ze bang dat Smouldertongue boos op haar ging worden? Geen zorgen, hij begreep echt wel dat ze niet op dit moment haar oneindige liefde voor hem wou uiten. ''Dat was een verrassing''zei hij uiteindelijk, nadenkend over zijn woorden. Hij probeerde in haar ogen te kijken. Een zachte blik lag in de zijne, eentje die hij al eventjes niet meer gehad had. ''Helaas moet ik je afwijzen, ik ben bang dat ik minstens drie redenen kan verzinnen waarom wij niet samen kunnen zijn''vertelde hij haar, een beetje overdreven dramatisch. Een grapje, om de ongemakkelijke situatie wat te verlichten. Hoe lang geleden was het dat hij dat gedaan had. Nu maakte hij het voor haar, in een poging om haar even te laten lachen of in elk geval te laten inzien dat het allemaal niet zo erg was.

36:Oeh, was dat een kusje? Verliefd of niet…