We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Hmpf. Het modderige water kwam hier nog tot altijd tot aan de eerste haartjes van haar buik. En dat zij wat, met haar enorme postuur. Na al die dagen had ze gehoopt dat het water gezakt zou zijn, genoeg om in ieder geval weer overal de grenzen te kunnen bekijken. Ze vertrouwde die stomme viskoppen voor geen meter, zeker nu ze vast helemaal in hun element waren met al dat water. Daarom was ze er vandaag vroeg opuit getrokken om zo ver mogelijk te trekken. Het ijzige, ranzige water gaf haar een pest humeur, maar met op elkaar geklemde kaken plonsde ze door tot Fourtrees. Fourtrees. Haar ogen verduisterden wat toen ze het afgebrande stompje zag. Welk stom spel speelde starclan?
Hoe lang stond het water al zo hoog? Onderhand was hij de tel van de dagen kwijt geraakt en al leek het intussen wat te zakken, het was er nog steeds aanwezig. In Windclan hadden ze er minder last van, al waren tunnels onbruik geworden. Iets wat hij zelf mocht ervaren met een gratis bad. Hier, in lager gelegen gebied voelde hij zich net een Riverclanner zeg al hoefde hij nog niet de zwemmen. Hoe verder hij naar beneden liep, hoe hoger het water kwam te staan. Uiteindelijk raakte het zijn buik aan, dus waren zijn poten en staart al kletsnat. Wel, hij was hier gekomen om te checken hoe het er voor stond met het water en dat leek hem duidelijk, behoorlijk nat. Het was niks nieuws om door te geven aan Blazestar of Ashenpatch, enkel dat als dit zo door bleef gaan de volgende Gathering een waterthema had. Konden jonge Apprentices wel zitten in dat water? Hij keek naar de Fourtrees waar hij nu bijstond. Als je het nog zo kon noemen. Er klonk een hoop gespatter aan de andere kant van de bomen opeens, dus blijkbaar was hij niet alleen meer. De vraag was wie of wat daar door het water heen liep. Wel, het water stond te hoog voor de meeste prooidieren. Dan kon het nog steeds van alles zijn, maar kijkend langs een stam zag hij een poes naar het overblijfsel van de afgebrande boom kijken. Ze rook naar Shadowclan. Foxtrail wist niet zeker of hij haar herkende of niet, in elk geval kwam hij niet op de naam. Wel, een goed excuus om haar aan te spreken. Hij liep spetterend door het water heen naar voren, stil doen zat er niet meer in. ''Het blijft wennen, een boom minder''merkte hij op, kijkend naar stomp. Natuurlijk zou hier elke dag komen misschien helpen met wennen, maar je verwachtte gewoon vier bomen. Vier hele bomen. Hij zuchtte eens. Foxtrail was niet zo bezig met Starclan, hij geloofde erin maar de rest liet hij aan anderen over. En ook hij zag in dat dit wat betekende, enkel moest hij gissen naar wat. De afgebrande boom en het water. Al kon het water ook puur toeval zijn. ''Een zwaar teken van Starclan''
Wolfblood
Deputy
Kip 1108 Actief ➳ I wasn't born to be soft and quiet, I was born to make the world shatter and shake at my fingertips
Onderwerp: Re: [open] Ruins ma 13 sep 2021 - 23:08
when i need to
I'll bare my bloody fangs
WOLF-BLOOD
Met een ruk keek ze achter zich toen een of ander lomp beest haar kant op kwam plonzen. Niet al te geamuseerd en ietwat argwanend keek ze naar de Windclanner die als een niet al te gracieuze riverclanner door het water heen ploeterde. Wat wilde hij van haar? Oplettend hief ze haar staart de lucht in, die inmiddels droop van water en modder. Ugh. Nou, kennelijk wilde hij een praatje. Waarom wilden ze toch altijd een praatje? Ze snoof niet al te geïnteresseerd. "Ja, en wat dacht je van dit klote water," mopperde ze hardop. "Als ze ons weg willen kunnen ze dat ook gewoon zeggen,"