[OPEN] Kill of the Night

De afgelopen moon was Dimpaw's groeispurt begonnen. Haar lichaam veranderde met de dag; haar proporties waren nu duidelijk die van een bijna volwassen she-cat, al bleven haar oren groot en haar staart lang. Dankzij haar vele trainingen was ze gespierd, gestroomlijnd. Bovendien had ze alle basiskennis nu onder de knie, en zou het niet al te lang meer duren voor ze warrior zou worden. Dit feit bracht haar rust. Hoewel haar wel is verteld werd dat apprentice zijn een geweldige fase was van het leven die ze moest genieten, kon ze niet wachten tot ze warrior zou worden, net als Ravenstrike.
Haar ambere ogen richtten zich omhoog, naar de boomtoppen die het licht van de maan en sterren gedeeltelijk tegen hielden. Het was donker, maar dat voelde juist goed. Haar donker gevlekte vacht ging op in haar omgeving, wat haar jacht gemakkelijker maakte. Geruisloos bewoog ze zich van schaduw naar schaduw, terwijl ze de geur van muis achterna liep. Haar oortjes spitsten zich toen ze het zachte geschuifel van diens pootjes kon horen. Ze verstarde, keek goed om zich heen, en met wild bewegende oortjes ving ze ieder geluid op. Binnen enkele seconden zag ze hem zitten, niet al te ver van haar af. Met haar lichaam laag aan de grond gebracht kroop ze dichterbij, gefocust en gespannen. Toen ze dichtbij genoeg was, sprong ze naar voren, greep ze het beestje vast en beet ze diens nek door. Een zelfverzekerde blik scheen door haar ogen heen terwijl ze haar vacht kort losschudde.

Tijdens de laatste ceremonie was hij benoemd geweest en had daarmee zijn apprenticenaam ontvangen. De twijfel en onzekerheid van de eerste dagen, was langzamerhand aan het verdwijnen. Hij begon het apprenticeleven gewoon te worden, al moest hij eerlijk toegeven dat hij wel vaak het gezelschap opzocht van zijn familie. Zijn karakter was nog niet geheel opengesteld aan andere apprentices, aangezien hij zich bewust gedeisd had gehouden. Het liefst van al wilde hij spelen, zoals hij altijd gedaan had als kitten. Katten waarmee hij gespeeld had in de nursery hadden, waren nu zo serieus geworden. Marshypaw was mee gegaan met een avondpatrouille, aangezien hij zelf nog niet op pad kon gaan om iets anders te doen. Jagen had hij nog niet uitgebreid gezien en vechttechnieken al helemaal niet. Hij volgde de oudere katten als een braaf schaapje toen ze na de patrouille terug gingen richting het kamp. Marshypaw bleef echter staan toen hij een geur wist op te vangen en herkende! Geuren herkennen was iets wat hij tijdens zijn laatste training had gezien en hij was dan ook enthousiast over het feit dat hij buiten de kampmuren een geur kon herkennen. De warriors hielden geen halt, maar stapten rustig verder nu het kamp in zicht was. Marshy bleef echter alleen staan en twijfelde even over wat hij wilde doen. Zijn enthousiasme over het herkennen van de geur had echter de bovenhand en voorzichtig trippelde hij weer een stukje terug, waar de geur het sterkste was. Hij liep zachtjes verder langs de struiken, zoekende naar de bron van de geur. De geur was gelinkt aan Dimpaw, een apprentice met wie hij de den deelde. Marshypaw ging liggen op de grond toen hij iets zag en nog net zag hij hoe Dimpaw een prooi wist te vangen. De jonge apprentice lag, onbewust, op een plek waar zijn geur niet richting de andere apprentice ging. Hij had haar jachtpartij met gemak kunnen verpesten. Nu lag hij hier plat op de grond met grote oogjes te kijken naar wat Dimpaw had gedaan. Hij was onder de indruk van wat hij zag en richtte zijn kopje en oren nu naar voren, nieuwsgierig naar wat ze nu zou doen.

Nu ze haar prooi gevangen had, begroef ze deze. Zo kon ze hem later ophalen, en nu verder gaan met haar jacht. Ze opende haar bek om de lucht te ruiken, op zoek naar een volgend prooidier. Ze rook echter een clangenoot, en strak keek ze in de richting waar de geur vandaan kwam. Ze had geen zin in pottenkijkers, daar werd ze zenuwachtig van. “Is er iets?” sprak ze dan ook, ietwat bits. Dim keek naar de apprentice, een stuk jonger dan zijzelf. Hij had pas net z’n naam gekregen, als ze het zich goed herinnerde.