Growing up is getting old

Na een lange dag gevechtstraining met haar mentor kon ze wel wat rust in het kamp gebruiken. Althans, de plek waar de clan nu sliep. Het kamp zou het het nooit noemen. Opgelucht trippelde ze naar binnen, op zoek naar iemand om bij te klagen over alles en tegelijk ook helemaal niets. Haar blik viel op Mousepaw en met een glimlach slofte ze op de ander af. "Hey." Zuchtte ze, waarna ze zich voor haar zusje op de grond liet vallen. De twee hadden als kitten niet de beste band, maar ze waren ouder geworden. En hoewel ze nog niet haar diepste geheimen met de ander deelde, voelde ze zich bij haar op haar gemak. "Je mag blij zijn dat je niet zo hard hoeft te trainen. Ik ben kapot." Zeurde ze met een glimlachje. Toen Mousepaw werd benoemd was ze er al snel bij om haar te feliciteren. Het was gek om te zien hoe iemand met wie je bent opgegroeid langzaam veranderde in een soort priester. En nog gekker was dat zij het zelf ook had kunnen zijn, qua leeftijd dan. Mouse had een veel gemoedelijker karakter. Zijzelf daarentegen kon maar moeilijk stilzitten: absoluut geen medicine cat materiaal.

[Muis]

Een grinnik verliet haar bekje toen ze de vacht van de ander zag, alle kanten op piekend en duidelijk van de schrik. Nou nou, zo eng was ze toch ook niet? Mouse's vraag liet haar echter schrikken. Mocht dat wel? Shrimp behandelde haar zuurverdiende kruiden alsof ze heilig waren, wat misschien ook wel logisch was. Aan de andere kant zei ze geen nee tegen iets wat haar meer energie zou geven. "Volgens mij heb je teveel catnip gesnoven." Lachtte ze met haar kop op de grond. "Maar als je ook voor mij hebt, graag." Met een serieuze, strakke blik keek ze haar zusje aan, maar ze kon het niet laten om met haar ogen te lachen.

Haar mondhoeken gingen wat omlaag toen de poes niet in leek te gaan op haar aanvraag. Deze krulden echter nieuwsgierig omhoog toen ze verkondigde dat ze iets grappigs had gedaan. Benieuwd bewoog ze zich dichter naar haar zus toe, die inmiddels al in haar oor aan het fluisteren was. Wow, kon dat? Mocht dat wel? "Wat deed ze dan?" Vroeg ze, haar kopje schuin gekanteld. Ze had nog nooit iemand high zien zijn van het kattenkruid, maar blijkbaar werd je dan helemaal wild. Ze had eigenlijk geen idee. Haar oortjes schoten omhoog bij Mouse's voorstel. "Oh ja, alsjeblieft. Maar alleen iets wat je kan missen hè?" Het laatste wat ze wilde was Shrimpnose boos maken. Nee, die was veel te cool. Ohh, wat was ze soms toch jaloers op haar zus. Vanaf hier zouden hun levens alleen nog maar meer gaan verschillen.

Gewoon wankelen, en je heel licht in je hoofd voelen. Dus het was gewoon een soort fijn ziek zijn? Wist zij veel. Mousepaw sprak er echter over alsof ze het wel al had ervaren. Pretlichtjes verschenen in haar ogen. Haar ingetogen zusje leidde dus een wilder leven dan ze dacht. De jonge medicine cat haar reactie op haar verzoek liet haar een wenkbrauw optrekken. Misschien iets te wild? "Dus het is veilig?" Vroeg ze voorzichtig, maar niet zó erg dat ze onzeker over zou komen. Nee, Mouse wist echt wel wat ze deed. Ze moest haar gewoon maar vertrouwen.