La confiance à zéro

Onderwerp: La confiance à zéro zo 30 mei 2021 - 19:37

Mizzlekit had Mousepaw zien weglopen van haar ceremonie en had niet volledig gesnapt wat het probleem was. Was dit niet iets om blij om te zijn? Uitgekozen worden voor een hoger doel, Starclan mogen dienen? Hij wist niet hoe hij zou reageren als het hem aangeboden werd, maar het werd hem ook niet aangeboden. En, ok, eerlijk, het was niet echt een vraag, het was een bevel. Starclan vroeg niet, Starclan zei enkel. Toch? Mizzlekit kon enkel herhalen wat hij gehoord had, natuurlijk. Nu wou hij echter helpen, dat zat in zijn natuur. Hij kon niet iemand zo... Verdrietig, of welke emotie het ook moge zijn, zien en niets doen. Vorige keer had hij de veer gehad om haar aan te bieden, maar die was kwijt. Hij had gezocht en gezocht, maar ze was waarschijnlijk nog in het camp, hopelijk nog niet weggespoeld.. "Mousepaw?", vroeg hij voorzichtig toen hij de kattin gevonden had. "Ik zou je de veer geven, maar ik denk dat die nog in het camp ligt.." Hij wist niet goed wat hij verder kon doen. Misschien als hij het probleem snapte, zou hij kunnen helpen zoeken naar een oplossing. Maar nu kon hij niets meer doen dan te proberen.. Tsja, steun te bieden?

+ Mousepaw

Onderwerp: Re: La confiance à zéro zo 30 mei 2021 - 20:53

i didn't imagine this for myself- i don't want this!
i don't want you

De ceremonie had nu enkele dagen geleden plaats gevonden. Ze had onderhand wel met Shrimppaw gepraat over het hele gedoe. Maar nog steeds voelde ze zich bitter. Ze voorspelde dat het lang zou duren voordat ze zou opwarmen naar haar nieuwe rang toe. Als dat überhaupt wel mogelijk was. "Mousepaw?" Klonk er plots. De grijze poes richtte haar ogen op een bekende verschijning. Mizzlekit, hij had haar uitgezocht blijkbaar. "Ik zou je de veer geven, maar ik denk dat die nog in het camp ligt.." Wat verward staarde ze naar de kat voor haar- nee de kitten voor haar. Want dat was hij, een wezen met een onderontwikkeld brein die nooit zou kunnen snappen waar zij nu doorheen ging. "Rot toch een eind op met je veer, snotaap." Dit was niet de eerste keer dat hij dat stomme object had gebruikt als een soort "peace offering" en hoewel ze het toen een lief gebaar vond. Had ze die impressie duidelijk niet the second time around.

Onderwerp: Re: La confiance à zéro ma 21 jun 2021 - 14:17

Mousepaw reageerde niet zoals hij verwacht had. Mizzlekit zette geschrokken een stapje achteruit en plooide zijn oortjes in zijn nek bij haar snauw. Waren ze geen vrienden, dan? Hij zag haar toch als een vriendin. Ze hadden gebond over de veer maar daar hoefde het toch niet bij te blijven? Het katertje aarzelde even. Een deel van hem wou graag weglopen, haar haar zin geven, maar een groter deel wou gewoon heel graag helpen. Dat was wat hij het liefste deed - helpen. Ervoor zorgen dat een ander gelukkig was. En hij kon het niet over zijn hart krijgen om haar zo overstuur achter te laten. "Oh, ok, geen veer dan.. Iets anders, misschien?", vroeg hij, voorzichtiger dan daarnet, bang om opnieuw gebrand te worden maar toch vastberaden om het opnieuw te proberen.

Onderwerp: Re: La confiance à zéro zo 27 jun 2021 - 16:49

i didn't imagine this for myself- i don't want this!
i don't want you

Ondanks dat ze hem had afgesnauwd leek hij niet terug te deinzen. Hij leek vastbesloten om te helpen. Al nu wel op een behoedzame toon. Mousepaw vernauwde haar ogen en snoof geïrriteerd. "Okay, you know what?" mompelde ze iets wat nijdig. Met een snelle beweging van haar poot wees ze naar de prooi stapel. "Maak jezelf nuttig en haal wat te vreten voor me." Ze had express naar een vis gewezen die boven aan de hoop lag. Het zag er vers en jong uit, perfect voor haar. Ze werkte heel hard als medicine cat apprentice, dus verdiende wel wat lekkers af en toe vond ze zelf.

Onderwerp: Re: La confiance à zéro