[Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale
❮
❯
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: [Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale za 19 jun 2021 - 0:11
The stars are alive, child
Met een wat afkeurende blik keek ze naar het hoge water, haar staart wat opgepoft. Het had haar longen gevuld, haar bijna verdronken als Grimestripe haar niet uit het water getrokken had. Grimestripe, van alle katten op dit clangebied. Een onvrijwillige huivering trok over haar rug heen en ze schudde haar hoofdje wat verbeten. Af en toe voelde het alsof het water nog steeds in haar longen zat en kuchte ze wat onwillekeurig. Maar ze waren alweer helemaal schoon verklaard en het was onzin. Toch, kijkend naar het hoge water, voelde ze een zekere dreiging die ze nog niet eerder gevoeld had. En ze haatte het. Ze zette haar pels iets overeind en hief zichzelf tot haar poten, waarna ze begon te lopen, weg van het water. Bah, bah bah bah.
Onderwerp: Re: [Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale zo 20 jun 2021 - 23:13
De rivier, een vijand die hij al het grootste deel van zijn leven kende. Als kitten had zijn zus hem erin geduwd wat hem hier doodsbang voor had gemaakt, met als gevolg dat hij pas als apprentice kon zwemmen. En zelfs nu, acht moons later, verafschuwde hij elk moment dat hij in het water moest spenderen. StarClan was zoals altijd weer heerlijk cynisch. Hij zag deze overstroming dus ook als een soort grap, één waar hij op het moment een behoorlijke binnenpret van had. Inmiddels begon het echter irritant te worden. Hij kon niets dan instemmend knikken toen hij de jonge Thistlepaw zijn irritatie leek te delen. "Het bijt niet." Kondigde hij zichzelf grinnikend aan, waarna hij dichter op haar afstapte.
Onderwerp: Re: [Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale zo 20 jun 2021 - 23:38
The stars are alive, child
Haar pels piekte overeind in haar irritatie. Ze was Thistlepaw, dochter van Crystalstar. Ze hoorde nergens bang voor te zijn! Toch kneep haar buik zich samen in kramperig ongemak elke keer dat ze naar het water keek. Ze voelde weer hoe het haar longen vulde en hoe ze hapte naar lucht, maar enkel water binnenkreeg. Met een zwiep van haar staart en haar mondhoeken steil naar beneden gedrukt, had ze zich omgedraaid, om vervolgens een veels te bijdehante opmerking te krijgen van Hermitshell. Haar blik stond op onweer terwijl ze naar de kater keek. "Natuurlijk niet!" beet ze hem toe, veel emotioneler dan dat de opmerking van Hermitshell gevraagd had. Ze voelde zich vernederd en boos om haar angst. Hoe ging ze nou de beste warrior van Riverclan worden als ze bang was voor water?
Onderwerp: Re: [Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale zo 20 jun 2021 - 23:59
Overdreven verbaasd liet hij zijn hoofd even naar achteren gaan, met opengesperde ogen. "Rustig aan zeg, sorry.." Mauwde hij onverschillig. Via via had hij te horen gekregen dat ze een ongelukje had gehad met het water. Hoe en wat wist hij niet precies, maar dit leek er toch echt mee te maken te hebben. Zou het een situatie zijn geweest zoals met hem? Nee, Tearpaw en Mousepaw leken hem veel te kneuzig om zoiets durven te doen. "Vind je het gevoel niet fijn? Dat snap ik hoor. Daar ben je vast niet de enige in." Inmiddels was hij aardig goed in zijn afkeur verbergen. Nooit ging hij nog aan iemand toegeven hoe het zat. Ab-so-luut niet.
Onderwerp: Re: [Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale ma 21 jun 2021 - 0:09
The stars are alive, child
Ze snoof kort op zijn rustig aan en sloeg met haar staart. Ze hoorde het water achter haar klateren. Het voelde alsof het haar zat te tarten en te bedreigen. Haar zat te pesten achter haar rug om. Haar fluffy oortjes draaiden zich wat naar achteren, maar een heel klein beetje maar niet subtiel genoeg om niet op te merken te zijn. "Ik heb geen idee waar je het over hebt," mompelde ze stuurs en nog steeds wat bozig. Wat moest Hermitshell van haar?
Onderwerp: Re: [Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale ma 21 jun 2021 - 14:45
Vanaf het moment waarop ze defensief begon te doen, wist hij het. Hij was niet de enige RiverClanner met watervrees. Erg begrijpelijk leek zij dit ook niet toe te willen geven. Ergens wilde hij haar gerust stellen, maar hij wist ook dondersgoed dat het bij hem geen succesverhaal was. En al zou hij haar met zijn ervaringen kunnen helpen, dan moest hij het alsnog toegeven. Nope, nooit. "Nou, niet alle RiverClanners houden van water. En dat is niet raar ofzo." Lichtte hij met een schouderophaal toe, alsof het hem niet interesseerde, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. "Ik vroeg me gewoon af of jij dat dan hebt."
Gesponsorde inhoud
Onderwerp: Re: [Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale
[Hermitshell] I tread the way and lose myself into a tale