Met het verkeerde been uit bed gestapt

Blaze leek een beetje terug te trekken van zijn schouderduwtje, oeps. Hawk was nou eenmaal best een fysiek persoon, hij vond het fijn om in anderen hun space te verkeren. Dat werd hem niet altijd in dank afgenomen. Gelukkig leek de leader zich al snel te herstellen en lachte die met hem mee. Totdat er opeens wat onduidelijk werd en er aan hem gevraagd werd wat hij dan precies bedoelde. Hij fronste kort terwijl hij zich bedacht of hij nu moest gaan uitleggen dat hij van sex hield. "Euh, met een mooie dame, of heer, weet je wel," sprak hij toen. "Of met een die/hun!" voegde hij er snel aan toe, woke king dat hij was.

Hehe, Blazestar leek hem te begrijpen nu. Gelukkig werd de sfeer niet ongemakkelijk, maar misschien wel een beetje heated? Hij grijnsde zachtjes toen de leader dat ook deed, en lachte hardop om de opmerking van de kater. Nou en of dat hij ervaren was, hij vond het nog opmerkelijk dat Blazestar niet van zijn soort-van-reputatie gehoord had! "En jij komt preuts over voor iemand met een mate," plaagde hij vrolijk terug, al was het niet helemaal waar. Blaze kwam niet per se preuts over, al wel, hmm, onschuldig misschien? Iets wat best wel wat ontwaakte bij Hawk --- Nee, stop, stop. Genoeg. Geen boner krijgen bij je leader, kom op Hawk, kom op. "Nee, ik heb het bed met best wel wat partners gedeeld," bekende hij toen met glimmende ogen.

Citaat :

Zijn lach deed hem goed. Het stelde Blazestar gerust, andere zouden zijn opmerken iets minder hartelijk hebben kunnen opvatten. Maar Hawkchase was de optimisme zelve en het wist zelfs door zijn eerst bittere en daarna omgemakkelijke laag heen te bijten. En de woorden die hem vervolgens voor de voeten gelegd werden waren woorden waar hij, had jemand anders ze gezegd, raar naar op had gekeken. Preuts? Was hij preuts? Een frons trok kort aan zijn wenkbrouwem. Zo preuts was hij toch niet? Althans...voor Fawnleap had hij nog nooit iemand lief gehad. Hij had geen ervaring zoals Hawkchase dat had. " Preuts?"  Hij haalde zijn wenkbrouwen op. Hawkchase ging verder, hij had blijkbaar al meerdere partners gehad. Een grinnik ontsnspte hem. Zijn ogen glimmend, het geluk zelve, Blazestar glimlachtte "Echt? En nog nooit de behoefte gehad om..je weet wel, te settelen?"  Vroeg hij uit interesse en wellicht wat brutaal. 

♔ nickdiazfan

Hij moest eigenlijk best wel grinniken om hoe Blaze het woord 'preuts' herhaalde. Alsof hij het zelf niet helemaal kon geloven. "Ik zie je zo weinig met je meid samen," beantwoordde hij, waarna hij grijnsde en eraan toevoegde; "En ik hoor jullie ook nooit!" Tja, het kamp was klein en daarmee gehorig. Maar nog nooit had hij een klacht hoeven indienen bij de leaders den over geluidsoverlast.
Toen Hawk over zijn vele bedpartners begon, werd hij zowaar geplaagd door Blazestar. Quasi-beledigt liet hij zijn mond open vallen op de opmerking. "Settlen?! Ik?" herhaalde hij gechoqueerd. "Pff, wat saai. Het is toch heerlijk om van alles nieuws uit te proberen?" vroeg hij, waarna hij knipoogde naar de ander.

Misschien was het een gevoelig onderwerp om over te grappen. Als dat zo was zou Hawk met alle liefde op door het stof heen gaan om tot vergiffenis te vragen, daar schroomde hij niet van weg. Maar het leek erop dat Blaze er niets van ging zeggen, niets serieus in ieder geval. Gelukkig maar, want Hawk wilde alles behalve ruzie met de ander. "Ik ben heel oplettend," reageerde hij onschuldig op de beschuldigende woorden van zijn leider, al stonden er duidelijk pretlichtjes in zijn ogen.
Vervolgens werd hij avonturier genoemd omdat hij zo graag ontdekte. Hard lachte hij waarna hij met zijn kop schudde. "Ach, je moet toch iets van het leven maken?" grapte hij, waarna hij kort met zijn oortjes wiebelde. "Eerlijk, dat is wel zo hoor," vervolgde hij toen. "Ik zou me geen leven kunnen voorstellen waarbij alles maar oud en vertrouwd is." En dat werd het leven al gauw, als je dagen bestonden uit jagen, eten, slapen, repeat.

Blazestar vertelde dat hij oud en vertrouwd rustig en simpel vond. Daar was Hawk het niet mee oneens; wanneer er geen routine was, geen bepaalde manier van doen, was er dan ooit rust of een gevoel van thuis? Waarschijnlijk niet. Toch was het ook makkelijk om vast te lopen in het altijd maar hetzelfde doen, dat was iets wat hij wilde voorkomen voor zichzelf. Dan leefde hij alleen maar om te leven, niet om te genieten. Blaze had het over balans, en hij humde instemmend. Ja, dat was ook nodig. Hij lachte om de laatste woorden van de leader. "Slapen is ook heerlijk," grinnikte hij zachtjes. "Gebeurd er genoeg in je leven om er gelukkig van te worden?" vroeg hij toen, ingaand op de uitspraak van Blaze dat hij niet zelf zijn leven invulde, maar dat hij maar wat deed.

Met een grijns hief hij zijn handen verontschuldigend op toen Blaze hem ervan beschuldigde dat ze zo wel heel diepe gesprekken hadden. Aandachtig luisterde hij naar diens antwoord, over zijn kinderen. Ah, dat riep wel iets van ongemak bij hem op. Zelf had hij ook... Kinderen... Maar daar deed hij helemaal niets mee. Zowel hij als Light waren daar tevreden over dus dan was het een soort van oké. Maar hij voelde zich er ook wel schuldig over, tegenover de kits die opgroeiden zonder vader. Dat was ook het leven, though. Zoveel kittens hadden geen vader, dat was hoe het ging. Toch.. "Hah, ja, ik zou Crow zo van je stelen als het even kon," zei hij met een half lachje, al zat er iets van waarheid in. Hij had een zwak voor Crow, daarom was ze ook zijn apprentice geworden uiteindelijk. Ze had iets wat hij niet bij zijn eigen kinderen zag, hoe hard dat misschien ook klonk. Of misschien was het gewoon makkelijker, omdat at the end of the day hij geen echte verantwoordelijkheid voor haar had. Hij was meer de fun wine aunt (uncle?) die haar op allerlei avonturen meenam, zonder dat hij haar echt kon verpesten. Opeens begreep hij waarom Blaze net zei dat hij de gesprekken te diep maakte, oops. Uiteindelijk werd de vraag naar hem teruggekaatst, en hij trok een vies gezicht toen Blaze zei dat hij Hawk alleen maar vrolijk zag. "Hmm, ik ben heel goed in doen alsof," gaf hij met een knipoog toe. "Ik weet ook niet precies waarom, maar als ik me niet vrolijk draag, voel ik me ongemakkelijk of.. onveilig, even," gaf hij toen toe. Hij begreep het zelf ook niet, wist niet waarom hij zo in elkaar stak. Misschien had het met z'n vader te maken, de periode van zijn leven wat hij zo veel mogelijk wegdrukte en begroef. Maar daar ging hij verder niet dieper op in, zijn antwoord was al vulnerable genoeg.

Oh, natuurlijk ging Blaze er dieper op in. Dat was het met dit soort onderwerpen altijd, niet? Als je iets gevoeligs, iets kwetsbaars zei, voelden anderen zich verplicht daarop in te gaan. Alsof ze je anders niet het luisterende oor aanboden zoals sociaal verwacht van ze werd. Hawk had liever gehad dat de ander er niet op gereageerd had, dat ze verder konden gaan met lachen en geinen en dat deze opmerking door hen beiden vergeten werd. Maar het mocht niet zo zijn. Hij had zat dingen gedaan in het leven om het te verdienen, en toch voelde het een beetje oneerlijk. Toch was het ook wel een soort.. Comforting om de woorden van Blaze te horen. Hij vroeg uiteindelijk niet echt door op Hawk's opmerking, maar gaf wel steun. Even wist hij niet zo goed wat hij moest zeggen. Hij zocht naar een grap, een opmerking om de stemming weer wat minder serieus te maken. "Omdat je me beschermt van alle grote boze dingen die me komen halen?" miauwde hij uiteindelijk met een grijnsje op zijn snuit. Hij kneep in één van de spieren in Blaze z'n poot. "Hmm ja dat moet wel goedkomen," beantwoordde hij zijn eigen vraag.

Er waren eigenlijk niet echt grote boze dingen in Hawk's leven. Onzekerheid misschien, wellicht iets van een trauma wat hij heel diep had weggestopt. Maar er was niemand die hem het leven echt moeilijk maakte. Maar, als die er wel waren, dan kon hij rekenen op Blaze. Die beaamde dat hij met liefde iedereen in elkaar zou rammen, en ergens was dat heel lief en aandoenlijk. Hawk knipperde lieflijk met zijn ogen. "Mijn held," zei hij zwijmelend, niet eens helemaal gelogen. Hawk was zelf niet de beste vechter. Hij was snel, precies, maar had maar weinig kracht. Veel beter voor een jacht. Daarin waren hij en Blaze tegenpolen, bleek het. Niet alleen daar in, eigenlijk, nu hij zo is dacht. "Ik heb je eigenlijk nog nooit in actie gezien," sprak hij bedenkelijk. "Vast heel sexy," voegde hij daar nog plagend aan toe.