hunnie

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

<sub>De rivier buiten haar oevers was eigenlijk zo cool. Het bewees hoe verwoestend water was, zelfs voor Riverclanners. Maar nu het was gekalmeerd, het water stabiel bleef staan en de rust in de stroming was teruggekeerd, voelde Cottonpaw de ongecontroleerde drang om erin te zwemmen. De dooi was met een hevige consequentie gekomen dit jaar, maar ze wilde niets liever dan het koude water weer tot haar oren te voelen. Hier was ze immers voor gemaakt! Ze kneedde even met haar voetjes en beet op haar onderlip. Oké, daar ging ze dan! Zonder snelheid te minderen, sprong ze het water in, en in een paar passen was ze al tot haar rug in het water. Een kreetje van kou kwam nog uit haar mond, maar toen ze eenmaal erdoorheen was, veranderde het bibberen in een comfortabele omhelzing van het water. Ze lachte nog een keer. Oké, misschien kon ze nog een visje vangen hier!

- Firespirit eerst</sub>
 

Het gespetter van water had zijn aandacht getrokken en rustig was de rode kater in de richting van de rivier gewandeld. Sinds zijn angst voor vuur begonnen was, had hij een veel grotere liefde voor het water ontwikkeld. Lekker rustig weken in het water, zo zou hij uren kunnen door maken. Toen de rivier in het zicht kwam, merkte hij de dochter van Blueflower op en een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij mocht de deputy wel, alles beter dan zijn moeder. Blueflower had een veel zachter karakter dan dat Crystalstar ooit zou krijgen en dat mocht hij wel. Op zijn gemakje liep hij naar de oever toe en ging daar zitten, met het puntje van zijn staart hangend in het water. "Hallo," sprak hij rustig, net luid genoeg dat ze het zou kunnen horen, maar niet zo luid dat hij de vissen weg zou jagen.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Er was focus op het gezicht van de poes. Zeldzame focus. Cottonflower nam niet vaak dingen in het leven echt serieus, dus om een keer haar best te doen om een vis te vangen, zo in het water. Poah, ze zouden van haar opkijken! Ze nam een hapje lucht en dook toen volledig onder water, haar ogen half dicht in het troebele water. Ze zag bijna geen ruk. Heel leuk die vloed, maar het zorgde ervoor dat het water erg onrustig was geworden en modder had meegenomen van de sterren mochten weten waar. Toen ze ook weer met lege mond boven water kwam, was dat niet echt een verrassing. Ze hoorde plotseling een stem haar groetten. Cottonflower draaide om in het water en zag Firespirit op de kant zitten. ‘Hey!’ miauwde ze vrolijk. Hm, had ze zin om zo een gesprek te voeren. Niet echt. Dus zwom ze vlug naar de oever en hees zichzelf naast de rode kater op de kant. Ze schudde met haar pels en deed geen moeite om Firespirit te besparen van de spetters. ‘Al een duik genomen? Het is genieten,’ begon ze het gesprekje. Haar blik ging even over de kater. Het was een zoon van Crystalstar, getekend door een lelijke brandwond. Ze wist niet eens het precieze verhaal erachter. Ze betrapte zichzelf erop dat ze wat was gaan staren, dus verving ze de blik met een glimlachje en ging naast de kater zitten, haar staart over haar voetjes leggende.}