Phenomenon

Onderwerp: Phenomenon ma 17 mei 2021 - 20:58

HEAVY IS THE MOON WITH BLOOD
CRIMSON IN A SKY FULL OF BLACK

Wel direct knepen zijn ogen dicht toen het voor het eerst weer licht op zijn bewerkte snoet kreeg. De zon straalde helder vandaag en na lange tijd enkel in het donker hebbend gereisd voelde het felle licht pijnlijk aan zijn ogen. De tom moest meerdere keren met zijn ogen knipperen voor de pijn vertrok. Een wazige gloed lag echter alsnog over zijn blik heen ondanks dat hij geknipperd had met zijn ogen. De tom wreef daardoor zijn poot een keertje over zijn ogen heen, proberend om weer een goed scherp beeld te krijgen. Bloodhound legde zijn poot terug op de grond en opende zijn ogen.

Wat hij toen zag, was bijna niet te beschrijven. Het was zo mooi, zijn scheve bek viel ervan open. De tom moest nogmaals in zijn ogen wrijven en wel drie keer met zijn kop schudde om er zeker van te zijn dat dit echt was. Bergtoppen reikte als hoog als de hemel waar de sterren stonden in de nacht. Sneeuw lag bepakt om hem heen maar de kou trok niet in zijn huid. De zon was zo dicht en warm, het was als een moederkat die hem een knuffel gaf. Versteld van mooiheid kwam Bloodhound een stapje dichterbij. Hij keek werkelijk zijn ogen uit. Hij draaide zelfs kleine cirkels rondom zijn eigen as heen om alles te kunnen zien. Het was prachtig. Schitterend. Oogverblindend werkelijk waar.. Hij zou nooit iemand kunnen vertellen hoe deze belevening was. Dit was iets wat je zelf moest ervaren, dit was gewoon niet in woorden uit te drukken. Dit, dit hier.. Dit was de plek. De bergen waar hij nu instond.. dat was waar hij moest zijn. Hij voelde het. Alles leek goed te zijn hier. Het leek alsof hij hier vaker geweest was maar dat was onmogelijk. Alles wat hij nu zag, was voor de eerste keer en toch.. toch voelde alsof zijn poten hier al gelopen hadden. Alsof hij hier hoorde. Zijn hart werd gegrepen door de wortels van de bergen, kneden om hem heen zodat hij niet meer weg kon. Niet dat hij ook weg wou. Hij wou nooit meer weg. Zijn lichaam hoorde hier, waar hij het dichtst bij de hemel was. ''Ik ben er Starclan.'' Sprak hij fluisterend maar vol met wilskracht. Zijn ogen gleden over de openhemel heen toen hij dit zei.

technisch gezien nog ShC

Onderwerp: Re: Phenomenon di 8 jun 2021 - 23:37

Love is a noble cause.

Haar totem had haar tot het uiterste van het territorium gedreven vandaag. Alsof er iets zo hard nodig was om te ontdekken. Er was meer dan genoeg gebied voor de bergkatten dus zware geurlijnen hielden ze niet aan. Maar het was wel goed om af en toe de outskirts te controleren. Zeker om te zien of er geen ongewenste dieren rondliepen in hun jachtgebied.

De geur die ze opving was echter geen onvriendelijk dier, tenminste of hij onvriendelijk zou zijn wist ze niet zeker. Maar het was een kat. Ze prikte haar donkere oren omhoog en draaide haar kop bij maar zag haar totem nergens. Natuurlijk was ze weer alleen gelaten op het belangrijkste moment. totems. Ze rolde iets met haar ogen tot ze de fluistering op de wind hoorde. Starclan? Starclan waren de hemels van de clan katten? Dat wist ze van de verhalen. Ze hielt van die verhalen? Nieuwsgierig duwde ze haar kop door de struiken heen en staarde de donkere kater aan. Pfoe, die zag er niet al te lekker uit. Ze duwde haar hele gespierde lichaam door de struiken en keek hem in stilte aan. "Starclan huist niet in deze hemelen." Mauwde ze iet wat afstandig en kon zichzelf gelijk voor haar kop slaan. Stond ze oog in oog met een clankat. Moest ze stoer en mysterieus gaan doen. Maar ze hielt toch haar zenuwen even in terwijl ze hem onderzoekend aankeek. "Wie ben jij?"

How can anything done in the service of a noble cause be wrong?

xoxo

Onderwerp: Re: Phenomenon za 12 jun 2021 - 14:26

HEAVY IS THE MOON WITH BLOOD
CRIMSON IN A SKY FULL OF BLACK

Bloodhound nam een goed moment om zijn omgeving op zich te nemen. Het was iets prachtig voor het oog en hij wou het moment voor altijd in zijn gedachtes opslaan. Zulk soort dingen moesten eenmaal gekoesterd worden vond hij. Je werd niet altijd geblessed met zulk soort mooiheid. Als hij nooit Shadowclan verlaten had om zijn zoektocht te doen dan had hij nooit meer gezien dan enkel de naaldbomen in het moerassige gebied die hij thuis noemde. Dit echter, dit liet hem denken hoe prachtig de wereld kon zijn en hoe bizar het eigenlijk was dat de clans zich maar enkel vasthielden op een stuk terrein dat al door generaties lang bewandeld werd. Niks meer dan het moeras afgeschermd door een onzichtbare barrière wat zich de grens noemde. Opgesloten door een muur, afgeschermd van de echte wereld die er buiten lag. Bloodhound keek naar de lucht waar hij al kleine glinsteringen zag verschijnen van de eerste sterren. Ze waren er. Zoals ze altijd al bij hem waren. Hij wist het, ze hadden hem niet losgelaten. Bloodhound keek terug naar het sneeuw onder zijn poten waar enkele grassprieten door heen staken. Veder op lag nog meer gegroeid natuur ondanks de sneeuw. Zijn blik schoot ook naar een van de struiken toen daar geritsel klonk. Verdedigend sloeg hij zijn dikke staart om Indigopaw heen om haar te verschuilen voor de oog van het onbekende. Een kop kwam ter voorschijn. Een kat. Opgelucht hield hij zacht adem, het was geen groot jachtdier gelukkig. In deze bergen, op deze plek vol onbekendheden, wist je nooit wat er op je pad lag. De kat kwam veder uit haar schuilplaats gestapt en haar eerste opmerking liet zijn ogen vernauwen. “Waar de sterren zijn, daar is Starclan.” Mauwde hij terug. Zijn snorharen trokken. Wat een gekke opmerking was dat geweest. Starclan was overal. “Mijn naam is Bloodhound. Ik kom uit Shadowclan, hun voormalige Medicine cat.” Stelde hij zichzelf voor toen de apart gekleurde she-cat vroeg wie hij was. “En ik ben op zoektocht naar antwoorden.” Voegde hij eraan toe. Zijn blik gleed over de vreemdeling heen. “Hoe mag ik jou noemen?” Ze leek niet op een bedreiging dus haar naam vragen was iets wat hij wel kon doen.

technisch gezien nog ShC

Onderwerp: Re: Phenomenon za 12 jun 2021 - 15:36

Love is a noble cause.

Sedge trok even met haar snorharen. Wiebelde haar oren terwijl ze luisterde naar de grote tom. Hij sprak over dat starclan altijd was waar de sterren waren. Het liet haar even lachen maar ze luisterde naar zijn naam en draaide haar kop iets bij naar de tribe hemel. "Bloodhound." Ze proefde de naam op haar lippen en glimlachte warm naar de kater. "Welkom in het gebied van de tribe of rushing water." Mauwde ze warm. "Waar de tribe of endless hunting over ons waakt." Verbeterde ze de kater met een iets cocky glimlach. Haar staart heen en weer zwaaiend op de wind. "Mijn naam is Sedge Growing at the Waterside." Ze introduceerde zichzelf met een warme glimlach en knikte de kat mee. "Je komt van de clans vandaan niet? Dat moet een lange reis zijn geweest. Kom." Ze hadden geen vijandigheid met de clans. Natuurlijk was het niet de bedoeling dat hij eeuwig zou blijven tenzij Fireteller het daar mee eens zou zijn. Maar ze zouden de clankat ontvangen, wellicht bracht hij wel nieuws van de clans. Welke antwoorden hij zocht, was niet aan haar om uit te zoeken. Dat was aan hun healers.

How can anything done in the service of a noble cause be wrong?

xoxo

Onderwerp: Re: Phenomenon zo 13 jun 2021 - 21:00

HEAVY IS THE MOON WITH BLOOD
CRIMSON IN A SKY FULL OF BLACK

Zijn resterende stukjes oren bewogen lichtelijk toen de kat voor hem zijn naam herhaalde. Alsof ze z'n naam eerder nooit gehoord had, laat staan uitgesproken. Clannamen waren zover hij altijd gedacht had iets veel voorkomens. Iedereen wist toch van de clans af? Je zou toch denken dat de grote groepen waar zij in leefde wel ver rondging in de wereld? Toch bedacht hij zich weer hoe hij hier nog geen twee minuten geleden gestaan had. Verbaasd over hoe groot de bergen waren en hoe ver weg dit was van zijn thuis. Hoe veel veder ging de wereld dan nog? Was er nog een voorbij aan hier? Nog meer bergen? Nog meer bos? Hij was bijna vergeten zich te focussen op de kat voor hem die zich terug aan het voorstellen was. Z'n naam als díe, ja die mocht geproefd worden op je tong. Man wat was dat voorn een mondvol zeg. Daarna probeerde ze hem wederom te verbeteren op zijn geloof. Bloodhound voelde zijn neus opkrullen maar voor de rest hield hij zichzelf neutraal. Het was gewoon een gevoelig plekje als het ging over zijn religie. Hij had ze zelf gezien, gesproken, en met ze samengewerkt. Hij geloofde niet dat Starclan hier bij de bergen iets ophield. Zoals hij net al verteld had, Starclan was waar de sterren schenen en als hij nu omhoog keek zag hij toch echt de eerste sterren van de nacht doorbreken. Starclan had hem hier gebracht. Hoe was hij hier anders gekomen?

In ieder geval: Dit was dus de zogenoemde Tribe waar hij als jonge kater wel eens iets over gehoord had. Helaas wist hij maar weinig over de Tribe. Iets wat wel vertelde over de opvoeding van de clans. Was de Tribe namelijk niet de groep katten die de clans hadden opgevangen toen het woud overrompeld was door rampen? Misschien hadden de clans wel niks met ze, want hoewel ze gastvriendelijk leken werd hij het moment dat hij er eentje zag al direct beledigd. Zijn ogen opende zich wat wijder toen deze Segde hem ineens mee wenkte. Ze had gevraagd als hij van de clans kwam maar concludeerde haar vraag zelf al. Ze bevestigde daarna meteen al dat hij een lange reis had gemaakt, hij knikte daarop om aan te tonen dat ze inderdaad gelijk had. Ze was namelijk waar. Hij vond het echter een beetje, noem het maar 'spannend', om zomaar met haar mee te gaan. De tom was te beschadigd geraakt in het leven om goeie moed te zien in een vreemdeling. Het waren door vreemde dat hij er uitzag als nu. Bloodhound twijfelde. Trok voor kort zijn dikke staart nog strakker om Indigopaw heen. Hij wou dat ze geen gevaar liep. Dat ze nooit het pijn zou hoeven te voelen die hij had gevoeld.. Bloodhound voelde hoe hij probeerde om zijn tanden te knarsen maar dit lukte natuurlijk niet meer door zijn scheve kaak. Hij zuchtte daarom in plaats. Hij moest gewoon gaan, waarom deed die zo miezerig? Hij moest stoppen met altijd te denken aan het slechte en weer vertrouwen krijgen in andere. Hij was hier heen gestuurd voor een reden nota bende. Het zou vast goed zijn. Hij hoorde hier en als deze kat zijn pad kruiste zou dat vast een reden hebben. Bloodhound keek weer naar Segde en knikte uiteindelijk. Indigopaw verdiende daarin tegen ook een welverdiende rust in een goeie nest. De laatste dagen hadden ze enkel van de grond mogen genieten. ''Leidt de weg, Sedge Growing at the Waterside.'' Sprak hij uiteindelijk, haar kant op stappend. Ze zou hem misschien wel brengen naar de antwoorden die hij zocht. ''Blijf dicht bij me Indigopaw..'' Fluisterde hij daarna tegen de tortie she-cat, expres zacht zodat de Triber hem niet horen kon. Hij was nog steeds voorzichtig ondanks hij besloten had haar te volgen.

technisch gezien nog ShC

Onderwerp: Re: Phenomenon ma 14 jun 2021 - 10:18

Love is a noble cause.

Ohhh wat was dit spannend. Ze hadden natuurlijk meerdere rogues en oud clankatten ontvangen. Maar dit was de eerste keer dat zij er 1 had gevonden! En niet 1, nee 2 zelfs. Natuurlijk was haar de jonge to-be opgevallen maar het was niet haar plaats om naar de kat te vragen. Bloodhound beschermde deze duidelijk heel erg. Dus liet ze het maar alsof de to-be er nieteens was. Bloodhound zou het haar vanzelf wel vertellen toch?

Met een tevreden grijns liep ze verder, haar lange staart heen en weer zwaaiend. "Hoe lang ben je onderweg geweest?" Vroeg ze hem weer een blik over haar schouders werpende. Haar gele ogen groot van nieuwsgierigheid. Het was totaal niet uit eigenbelang. Totaal niet dat ze zelf graag die reis wou gaan maken een keer. "Je mag me Sedge noemen hoor. Onze hele namen zijn zo'n mond vol en vrienden noemen elkaar bij hun eerste naamdeel altijd." Spinde ze naar hem. Hij was een kat en katten waren vrienden. Daarnaast, wat zou hij willen proberen bij haar? Ze was opgeleid tot de beste cave guard die ze maar kon zijn. En hij zag er niet heel battle ready uit. Hoewel. Littekens waren wel bedreigend hoor. Ze snorde even bij haar eigen gedachten. De eeuwige vrolijkheid zelve.

How can anything done in the service of a noble cause be wrong?

xoxo

Onderwerp: Re: Phenomenon ma 14 jun 2021 - 12:52

HEAVY IS THE MOON WITH BLOOD
CRIMSON IN A SKY FULL OF BLACK

Bloodhound had zichzelf eindelijk overtuigd zijn grove poten weer veder over de gesteente te laten stappen. Hij volgde de Tribe she-cat op een tredje waar hij zich comfortabel meevoelde. Niet al te snel, niet al te langzaam maar wel een beetje voorzichtig. Hij was immers totaal niet gewend om hier te lopen en hij gleed liever niet per ongeluk uit. Straks gleed hij zo de berg af.. Dat idee liet zijn haartjes in zijn nek wel kriebelen. Snel schudde hij dan ook deze gedachten uit zijn kop en probeerde zich te focussen om zijn poten goed te zetten. Ondertussen kwam de vraag hoelang ze onderweg waren geweest. Een goeie vraag zeg, want Bloodhound moest er eventjes over na denken. De dagen die ze hadden gespendeerd in de tunnel had tijdloos geleken door de duisternis die daar niet verjaagd kon worden. Hij drukte nadenkend zijn wenkbrauwen samen. ''Ik denk zeker meer dan een week.'' Antwoorde hij. Zijn stem brommend maar niet onvriendelijk. ''Toen ik aan de reis begon wist ik niet wat en waar mijn eindbestemming was. Iets riep me, van ver weg, waar ik eerst geen gehoor aangaf. Ik weet nog steeds niet als dit dé plek is waar ik moet zijn maar voor nu lijken de sterren blij met mijn aankomst hier.'' Zijn blik schoot weer omhoog. De sterren brandde feller in de steeds donkerkleurende lucht. Ondertussen had de apart gekleurde she-cat hem verteld dat hij haar Segde mocht noemen in plaats van de hele riedeltje er achteraan. Hij glimlachte eventjes zacht zover dit kon met zijn bek. Immers zei ze dat vrienden haar op deze manier aanspraken. Telde dat enkel bij haar of deed iedereen van de Tribe dat zo? Hij zou er vast snel achter komen. ''Hebben alle Tribers zulke lange namen?'' Bloodhound probeerde interesse terug te tonen. Wat hij ook zeker had! Maar de tom had altijd een beetje moeite gehad om praatjes te maken.

technisch gezien nog ShC

Onderwerp: Re: Phenomenon ma 14 jun 2021 - 13:01

Love is a noble cause.

Het gebied dat ze bezitten was enorm. Zo groot dat ze het vaak niet eens compleet patrolde. Het was misschien zelfs een gelukje dat ze hem toevallig was tegengekomen. Een eeuwige grijns op haar lippen terwijl ze luisterde naar de kater. Het liet haar toch even schrikken. Een week lang reizen. "Heb je dan wel gegeten?" Vroeg ze hem bezorgd, haar ogen schoten naar de to-be en ze slikte even. Ze zou snel een prey hunter moeten vragen om iets te vangen als ze er een tegen zou komen. Ze liep rustig verder met hem. Als er al prooi in de buurt was dit negerende. Ze was geen Prey Hunter en kon ook niet jagen. Haar taak was beschermen. "In principe wel ja. Echter gebruiken we ze enkel in respect, naar oudere katten en onze healers. Hoewel Spa..
Teller of Withering Fire ook onder Fireteller gaat." Ze glimlachte zacht terwijl ze de informatie gaf. De naam van haar vriend voelde nog steeds vreemd aan. Het was kleine Spark, haar vriendje voor zoveel manen geweest. Maar hetzelfde was met haar halfbroer. Shine zou ook ooit de naam van Healer dragen. Hoe zou ze daar ooit aan moeten wennen?

How can anything done in the service of a noble cause be wrong?

xoxo

Onderwerp: Re: Phenomenon di 15 jun 2021 - 12:47

HEAVY IS THE MOON WITH BLOOD
CRIMSON IN A SKY FULL OF BLACK

Als ze gegeten hadden? Tja. Het is wat je eten noemt. Ze hadden zo nu en dan een klein prooitje kunnen vangen maar het waren zeker geen feestmalen geweest de laatste paar dagen. Bij de gedachten om zijn tanden te laten zinken in een mals stuk vlees liet zijn buik knorren en hij gistte zo dat Indigo ook wel wat lustte. ''Een beetje.'' Zei hij terug tegen Segde terwijl hij achter haar aan liep met nog altijd een wat rustigere tempo aanhoudend. Naast zijn voorzichtigheid begonnen zijn pootkussentjes weer te brandde. De laatste dagen hadden ze zoveel gelopen op gesteente waardoor hun kussentjes kapot waren gegaan. Bloodhound was dan wel een Mecicine cat geweest, hij kon geen genezende kruiden 's toveren. Zijn blik ging dan ook kort over het gebied, zoekend naar planten die hij herkende zodat hij deze zou kunnen gebruiken voor hun beschadigde voetjes. Zo nu en dan liep hij expres in wat sneeuw en hij liet Indigopaw zijn voorbeeld overnemen. De sneeuw verkoelde tenminste hun pootjes een beetje en voelde zachter aan om op te lopen. Terwijl ze dit deden had Bloodhound nog gevraagd als iedereen z'n lange naam had in de Tribe. Daar kreeg hij al snel het antwoord ja op. Bloodhound voelde hoe rimpels trokken op zijn voorhoofd. Jeetje mina, deze katten hadden een geheugen waar je u tegen kon zeggen dan. Hij dacht er veder niet over na want zijn aandacht trok op de naam die Segde toen liet vallen. Fireteller? Dat klonk meer als een Clannaam. Was dat toeval? Hij besloot het te vragen. ''Teller of Withering Fire..'' Herhaalde hij eerst kort. ''Waarom krijgt hij twee delen van zijn naam samengevoegd?'' Vroeg hij dan ook. Segde heette namelijk bijvoorbeeld niet Watersegde ook al kwam water wel voor in haar naam. Was deze Fireteller wellicht een oude clankat? Zijn oren bewogen zich nieuwsgierig.

technisch gezien nog ShC

Onderwerp: Re: Phenomenon wo 16 jun 2021 - 13:36

Love is a noble cause.

Oke, ze was niet de enige met vragen. Dat had ze natuurlijk kunnen verwachten maar potverdorie ze had nog zoveel te zeggen, te vragen. Het was de eerste keer dat ze een clankat als eerste sprak. De anderen die van het clangebied af waren gekomen hadden een stuk minder graag willen praten. Die Hollow die schijnbaar ooit een tribekat was geweest had haar zelfs uitgescholden!

Ze richtte haar oortjes op Bloodhound. "Dan zorg ik er voor dat jullie een feestmaal krijgen." Mauwde ze blij, voor de eerste keer de jonge to-be benoemend maarl iet het voor de rest los. De kat wou duidelijk niet spreken en Bloodhound sprak er ook niets over. Was het zijn kind? De gedachte voelde een beetje verdrietig aan. Huh Kom op Sedge je bent toch geen vlindertjes aan het krijgen haha.

"Ik heb geen idee eerlijk. Fireteller is gewoon Fireteller. Voor zijn naam was hij Spark, mij nbeste vriend." Ze grijnsde trots hun kittentijd herinnerend. "Natuurlijk is hij nu onze Healer en moeten we respect tonen enzo." Ze draaide haar kop weg en stak haar tong even uit. Ze haatte dat. Haatte dat er een afstand was tussen haar en haar vriend, nu zelfs haar broer.. "Hij is onze Healer, hij verzorgt ons en leid ons. Het is meer uit respect dat we het teller willen benadrukken." Mauwde ze met een glimlach terug naar de grote donkere kater.

How can anything done in the service of a noble cause be wrong?

xoxo

Onderwerp: Re: Phenomenon vr 25 jun 2021 - 17:42

HEAVY IS THE MOON WITH BLOOD
CRIMSON IN A SKY FULL OF BLACK

Er werd een heel feestmaal aangeboden. Bloodhound voelde hoe zijn oren bewogen bij haar woorden. De she-cat was zo gastvriendelijk dat hij er een beetje wantrouwend van werd. Hij was veranderd in een kat die snel op zijn hoede was in tegenstelling hoe hij vroeger was. Toen droomde hij nog over vrede en blijdschap en nu wou hij het liefst dikke betonnen muren bouwen om zichzelf en zijn geliefdes veilig te houden. Clangrond was gevaarlijk. Levensgevraarlijk en iedereen die daar maar bleef rondhangen. Waarom waren deze Tribers niet zo bang als hij dat was? Waren hier dan nooit katten geweest met slechte bedoelingen? Hij kon niet bedenken van niet. Overal schuilde kwaad. Overal leek schaduw te zijn. Kijk maar naar zijn lichaam. Een wandelde schilderij was hij geworden om de wereld te laten zien wat voorn monsters er rond liepen. En toch, toch had Segde nul angst. Bracht zij hem meteen met open poten naar haar thuis. ''Dat is erg vriendelijk van je Sedge.'' Sprak hij beleefd terug, omdat hij niet haar vriendelijke woorden wou negeren. Daarna werd zijn vraag beantwoord. Hij had zich namelijk afgevraagd waarom deze Fireteller niet een dezelfde lange mondvolle naam had als de she-cat voor ons. Hij knikte luisterend op haar uitleg. Een healer? Hij was dus een medicine cat maar ook de leader? Dat was enorm veel werk en druk op de schouders van deze kat. Bloodhound gokte dat deze kat een wijs iemand was die jaren geleerd had om met dit om te gaan. Hij moest niet denken aan dat Acornstar zowel leader zou moeten spelen als medicine cat. Die oude man werd al gek door enkel de leiderschap. Wat had deze Tribe toch waardoor ze niet één grote zooi waren? Hij zou het vast snel zien wanneer hij de Healder zou spreken.

technisch gezien nog ShC

Onderwerp: Re: Phenomenon