Zins de dag dat Thornstar terug was gekomen en er een verrader in hun midden bleek te zitten was Moonwing helemaal aan het twijfelen geslagen. Hij trok zich terug van zijn clangenoten en was al zijn vrolijkheid kwijt geraakt. Moon kon niet slapen en was dus in de nacht het kamp uit gelopen. De wacht wist dat de grijze krijger weg was gegaan om een wandeling te maken, maar waar kon hij heen lopen? Het gehele territorium was een grote herinnering aan al zijn twijfels dus slenterde de jonge krijger tot aan de rivierclan grens van waar het water hun territorium was binnen gedrongen door de vlood. zijn voorpoot speelde met het water en maakte kleine golfjes. 'Zijn we echt zo zwak als Tauro zei???' vroeg Moonwing en keek op van het water naar de zilverpels die tussen de bomen te zien was omdat die hier verder uit elkaar stonden. Zijn blik gleed van ster naar ster, maar een antwoord kwam er niet. Al als kitten was het zijn wens geweest dat hij een andere leven zou hebben kunnen leiden, eentje die door de sterren verlicht zou worden en diezelfde sterren die hem dan raad zouden hebben kunnen geven. Nee ze hadden liever gehad dat een bangerik in gevechten een krijger zou worden... Moon schudden zijn kop en richten zijn blik weer naar het water toe en begon weer golfjes te maken. Zelf zou hij veel liever hier weg gaan, nog voor ook de Donderclan aan Starclan zou gaan twijfelen. zoals Schaduwclan al deed. Dat had hij horen vertellen van een leerling van Rivierclan toen hij haar eens bij de tweebeen brug was tegen gekomen. Het was iets dat vreselijk was, maar Moonwing kon het niet over zijn hart verkrijgen om zijn pleegmoeder achter te laten. Mistynose, Ze was zo zacht aardig en lief. Maar daar kwam hij weer bij het probleem aan. De clan... Wat voor toekomst had hij er nog in???
(open)
- Moonpaw's furbase:
Shaka - Argentpaw - Cutter -
MoonWing