I think we found are Soulmates

Only Bloodsmasher and Hollystar

Grote witte wolken bedenkt de lucht waar nog net de zon doorheen kon schijnen. Het was volop Bladkaal en voedsel was schaars voor ieder en ander. De Clan verheugde naar het zonnige weer waar Starclan al te zien was voordat je de Moon kon zien. Maar tot nu toe moest ieder het doen met deze wolken en schaarheid aan de zon die je pels zo opwarmde. Sneeuw bedenkte de grond als een deken van mos, maar dan wit en verkillend aan je poten. Bomen waren kaal, geen knopje te zien aan de uiteinden van de takken die zo gebroken konden worden als je erop stond. Water was bedenkt met glad glimmend ijs da je toeliet om je spiegelbeeld te zien met daarbij het water dat eronder lichjes stroomde. Vissen waren niet te zien, al waren er weinig in Windclan territrium. Hazen waren verdwenen onder de grond die je met moeite boven kreeg met je klauwen het het gestamp van je achterpoten net zoals dat wezen zou doen om andere te waarschuwen. Alleen was dit ervoor om ze ophoog naar het daglicht te krijgen inplaats van de helse donker.Dat was precies wat de jonge Leader aan het doen was. Eenoud trukje die ze had geleerd van een oude vriend die ze daarvoor nog steeds waardeerde. Met een kleine frons op het gezicht bleef de poes doorgaan totdat ze een knikker zag, de knikker van een vers konijn dat angstig en verward haar velgroene hongerige ogen aankeken. Een haar met haar klauwen en het konijn keek dof voor zich uit met een beetje bloed stromend uit de mond, zelfs uit het ene oog dat haar aankeek het momend voor de laatste adem. Zorgvuldig pakte ze het dier beet bij de nekvel en sleepte het lichjes over de grond naar een nog groene struik met een stofje van sneeuw erop. Bloed stroomde langzaam haar keel in dat haar maakpupillen op hol lieten schieten. Beheersend legde ze het dier neer en begon te graven. Haar clan moest eers gevoed worden, da pas haar maag. Ookal zeggen vele dat zij juist gevoed moest worden, weigeren bleef en de andere kregen de eerste hap. Al gouw was haar honger weg en het konijn onder de grond met een laagje sneeuw erover heen. Stap voor stap legde ze haar poot neer, elke stap een kwart van haar gewicht waardoor de sneeuw niet tever inzakte daardoor ze niet te zien meer was. natuurlijk viel haar rode vacht op, je zou denken dat ze een vos was met haar staart erbij geteld. 'Bloodsmasher, waar ben je? Heb je al iets gevangen?' Klonk haar stem niet al te hard door het kleine stukje woud dat er in Windclan territoty was.

Je weet wel, ons idee op het ijs ;33

Met een paar krachtige sprongen verdween en verscheen een grote kater telkens door de sneeuw. De rodde plekken van zijn vacht vielen op, maar zijn witte pels was bijna ontzichtbaar in de witte sneeuw. Hij had met geluk al twee konijnen weten te vangen, maar dat was nog lang niet genoeg. Hij moest verder jagen, hij moest zijn clan voeden. Hij rook dat er nog een clanlid in de buurt was, en niet zomaar een clanlid. Nee, het was zijn clanleader en beste vriendin, Hollystar. Hij kreeg een ondeugende grijns op zijn snuit en liet zich volledig in de sneeuw zakken. Zodra hij goed rondkeek viel de voskleurige pels van de poes op. Zij was goed zichtbaar, zelfs met de afstand tussen hen in. Stilletjes sloop hij door de sneeuw verder, in de richting van Hollystar. Maar al snel bedacht hij zich en schoot een boom in. Hoewel de stam glad en koud was lukte het hem om toch de boom in te komen. 'Bloodsmasher, waar ben je? Heb je al iets gevangen?' Klonk haar stem niet al te hard door het kleine stukje woud dat er in Windclan territoty was. Bloodsmasher grinnikte en wachtte geduldig af tot ze dichterbij was. Zodra ze bijna onder de tak stond waarop hij balanceerde zette hij zich af. Met een plof kwam hij neer in de sneeuw, dat meteen opvloog. ''Ik ben hier,'' miauwde hij en schudde lachend de sneeuw uit zijn pels. ''En ik heb wel iets kunnen vangen ja.'' Hij keek grinnekend naar Holly. ''En jij?''

verkeerde acc =,=''