the last dandelion

Onderwerp: the last dandelion wo 9 jun 2021 - 0:19

_{Met grote ogen keek hij rond. Mocht hij hier wel komen? Blazestar had hem gewaarschuwd voor de kitten etende vogels, maar nu hij geen kitten meer was zouden ze dat niet meer doen toch? Hij rilde. Net een dag apprentice met als mentor de liefde van zijn leven en dan wordt hij opgegeten. Ploverpaw trippelde verder om aan een bloem te snuffelen, ah, een paardenbloem. Althans, erg geel was die niet meer. Het was nu een bol van pluizige pluis. Met een grote grijns keek hij even naar zijn moeder toen hij die zag aankomen. ”Ah, the last dandelion!” Sliste de zwart met witte tom voordat hij in één hap alle pluizige bladeren van de bloem naar binnen werkte.}

Onderwerp: Re: the last dandelion wo 9 jun 2021 - 21:05

Ze waren samen op schok, moeder en zoon. Hij liep voor haar uit zodat het gevoel van vrijheid er wel was. Daintywhiff kon het eigenlijk niets schelen, ze was een snelle renner en als er iets zou zijn was ze in no-time bij haar zoon. De poes keek op toen ze hem hoorde slissen. Met volle overtuiging hapte hij naar de paardenbloem. Een grijns op haar gezicht brak al snel uit tot lachen. "I-is het l-l-lekker Prongs?", lachte ze.

Onderwerp: Re: the last dandelion wo 9 jun 2021 - 21:48

_{De zwart met witte kater had in één hap de hele paardenbloem naar binnen gewerkt terwijl zijn moeder meekeek. Ze begon te lachen en hij voelde zich even trots, al was de paardenbloem verre van lekker. Zijn ouders waren uit elkaar en hij wilde zijn moeder zo gelukkig mogelijk maken nu. Zijn moeder en zijn vader. De apprentice stak zijn tong uit en veegde deze zo veel mogelijk schoon met zijn pootje. ”Bah!” Gilde hij, maar toen hij dat zei kriebelde er een pluisje in zijn keel en begon hij hard te hoesten.}

Onderwerp: Re: the last dandelion do 10 jun 2021 - 13:41

Daintywhiff lachte rinkelend. Ze klopte met haar poot op Prongs zijn ruggetje. "Ja een pluisbloem is niet echt lekker hoor jongen," giechelde ze. Ze porde hem tussen de ribben. "Heb je al een training gehad met Ashenpatch?" Ze was heel trots dat hij de deputy had gekregen als mentor. Dat verdiende haar zoon wel.

Onderwerp: Re: the last dandelion zo 13 jun 2021 - 20:09

_{Vaak werd er met afkeer naar hem gekeken door de andere queens. Waar de blik van zijn ouders vol met liefde en vreugde zat, ook wanneer hij wat doms deed, leken die van de andere katten alleen te hopen dat hij snel weg zou zijn. Echter wad dat iets wat hem niet interesseerde. Hij wilde zijn leven leven zoals hij dat wilde en niet zoals dat moest van andere. Hij was gelukkig met wie hij was. Zijn moeder klopte met haar poot op zijn rug om te helpen met de pluisjes die nog in zijn keel vast zaten. Alles voor een glimlach, toch? Ploverpaw was iemand die zich nog uit een boom liet vallen voor het gelach. Toen hij eenmaal gestopt was met hoesten kwam de volgende vraag van zijn moeder, na een por tussen zijn ribben waardoor hij opzij sprong. ”Ja!” Miauwde hij met een grote grijns. Trots op het feit dat de deputy zijn mentor was. ”We hebben alleen nog maar een tour gedaan” vertelde hij daarna wat minder opgewekt. ”Wanneer leer ik vechten mama? Ik wordt de beste warrior van heel de clan om jou en papa te beschermen!”}

Onderwerp: Re: the last dandelion zo 13 jun 2021 - 22:33

Haar snorren twinkelde geamuseerd en ze lachte om zijn vraag. Ze hield haar kopje schuin bij het beantwoorden ervan: "dat beslist Ashenpatch, maar je zal eerst moeten leren jagen. Als je bijvoorbeeld helemaal alleen bent zonder clan voor een paar dagen heb je niets aan vechten." Het laatste stukje van zijn zin negeerde ze, maar haar oor flikte eventjes bij het woordje papa. Ze had geen problemen gehad met Shadefeather en ze wilde ook zo weinig problemen met hem, maar na hun laatste gesprek droomde ze van... Daintywhiff zuchtte en keek naar haar zoon. "Ik kan je wel al een jaaghouding leren? Daar zal Ashen versteld van staan!"

Onderwerp: Re: the last dandelion