In zichzelf mauwend ijsbeerde Darfur heen en weer. Hij wist dat de BloedClan dichtbij was, en de strijders zouden de eerste kappen opvangen. Hoewel Darkfur wist dat het de plicht was van iedere warrior om the vechten, toch kon hij het niet helpen dat bij de gedachte aan vijandelijke krijgers al z'n haren overeind gingen staan. Hij wachtte even om zichzelf onder controle te krijgen en trippelde toen naar de Warriors den, waar hij Runningwind hoorde uitleggen dat het kamp verdedigd moest worden. Met een beverige zucht miauwde Darkfur: 'Ik bewaak de kraamkamer wel. Geen vijand zal een poot in de buurt durven zetten!' Hij hoopte dat hij overtuigender klonk dan hij zichzelf voelde, maar toen gleed er een ijskoud besef door hem heen, iets wat alle warriors voelen, de behoefte om het kamp te verdedigen, en de kits te beschermen.