We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Ze kon de laatste dagen niet stilzitten en zeker snachts niet. De nursery werd te klein, te crowded dankzij die babyboom die die men uiteraard moest doen. Man, wat had men toch met kinderen. Stop daar es mee. Ze trippelde dan ook midden in de nacht naar de den waar haar meest favoriete persoon was; Hawkchase. Ze wist precies zijn nest te vinden en bewoog zich soepel langs de rest. Kort begon ze de creamkleurige kater te neuzen waarbij zacht gesnor vanuit haar keel op kwam. "Wakker worden dikzak," klonk er op een snerende maar liefkozende manier eruit. Ze kon het niet laten even te glimlachen, een speelse fonkeling in haar amberkleurige oogjes.
Ah, hij was zo lekker diep verzonken in zijn persoonlijke dromenlandje. Er lag een mooie man naast hem, een hele mooie man, al wist hij niet wie het was. Niet iemand uit Windclan, maar dat deed er helemaal niet toe. Nee, Hawkchase was er niet eens meer zeker van dat clans wel bestonden.. Hij lag in de bloeiende heide, de zon scheen op hem neer en de mooie man likte zijn vacht, het was perfect. Helaas was het niet echt, iets waar hij aan herinnert werd toen hij plots wakker schoot van een bepaalde etterbak die hem kwam wakker maken. Sloom knipperde hij met zijn ogen waarna hij zijn tong naar haar uitstak, zijn poot om haar heensloeg en haar is lekker strak tegen hem aantrok. "Hmm? Wat? Nog even slapen? Oké dan," miauwde hij waarna hij zijn ogen weer sloot, met de kitten turned knuffel nog tussen zijn armen.
Crowpaw,
Member
Jazzy 392 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Natuurlijk werd meneer de dikzak niet meteen wakker. Waarom zou hij ook, die dikke kop van hem zat vast vol met zaagsel waardoor hij haar nooit had gehoord. MIsschien moest ze maar luider, misschien maakte ze dan een kans om door zijn dikke schedel te dringen. Maar veel kon ze niet doen, want Hawkchase greep haar beet en trok haar zo naar hem toe. Nu zat ze vast in zijn poten. Hij stonk naar ochtendzweet en slechte keuzes, niet haar favoriete geurtje. Zijn woorden brachten haar humeur bijna aan het koken, maar op wonderbaarlijke wijze bleef ze koel. "Nee! Wakker worden! Je stinkt." klonk er onder een mompelende toon van de kleine kat af terwijl ze hopeloos haar pootjes in het gezicht van de warrior probeerde te zetten. Wakker worden.
Een lome grijns trok over zijn snuit bij het tegengestribbel van Crow. Hij genoot ervan, zo gemeen was hij wel. Hij kneep zijn ogen strak dicht tegen de pootjes die op zijn wangen gezet werden, waarbij hij plagend zijn tong uitstak. "Jij stinkt," kaatste hij vrolijk terug waarna hij toch maar één oog opende, en hij Crow aankeek. "Wat moet je?" vroeg hij toen met een grijnsje waarna hij zijn poot over haar kop heen wreef.
Crowpaw,
Member
Jazzy 392 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Haar super sterke en totaal fantastische gevechtstechniek deed niks. Maar dan ook absoluut niks. Hij leek er enkel vrolijker van te worden waardoor een gefrustreerd geluid uit haar keel kwam. Wat nou dit was leuk? Niks van! Ze was medegenloos! Angst zou beter zijn als je het aan haar vroeg. Het weerwoord van de warrior zorgde ervoor dat ze haar kaakjes opblies in ontzet. Hoe durfde hij haar stinkend te noemen?! Nou ja, ok, Crow waste haarzelf misschien veel minder dan de gemiddelde kat, het was gewoon een bepaald aroma dat ze had. Niet iets dat Hawk duidelijk kon apprecieren. "Mijn aroma is subliem. Maar iemand met primitieve, oeroude neusvleugels zoals de jouwe zou dat nooit snappen," Het was een feit. Op zijn vraag keek hij even naar hem, een korte stilte liet ze vallen voordat ze haar mond opende. "Ik word apprentice en jij mijn mentor. Dus we gaan nu al op tour door het territorium," of dat allemaal waar was, wist ze niet. Maar zij had besloten dat ze wel een early access mocht hebben van de tour.
Oh, het was meer dan duidelijk dat zijn opmerking niet bepaald in de smaak viel bij de oudere kitten. Hij moest zijn kaken op elkaar klemmen om niet in lachen uit te barsten bij de mooie woorden van de ander. Bedenkelijk schudde hij zijn kop, waarna hij nog is goed achter haar oren rook. "Volgens mij," begon hij serieus, al stond er een uitdagende glinster in zijn blik. "Moet jij nodig is in bad," hij gaf haar een grote lik over haar kop en probeerde er zo nog een paar te geven, al had hij zijn poten nu zodanig slap genoeg dat ze daar gemakkelijk uit kon ontsnappen, mocht ze dat willen. De uiteindelijke reden waarom Crow hem wakker was komen maken, was helaas voor zijn amusement niet om in bad te gaan. Met een frons keek hij haar aan. "Durf je het wel aan op erop uit te trekken die zo primitief en oeroud is?" vroeg hij haar grijnzend waarna hij overeind kwam, om vervolgens krakkemikkig op zijn benen te wiebelen. "Dalijk valt deze oude opa nog om."
Crowpaw,
Member
Jazzy 392 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
De expressie van de ander leek wel alsof hij heel nodig naar de dirtplace moest en kort fronste ze. Wat deed hij nou weer? Hmpf. Hij begon te snuffelen aan haar kop en begon te praten, waarna likken over haar heen kwamen. Wel meteen begon de kleine kitten tegen te stribbelen waarna ze zowat van hem af stuiterde om met gespreide pootjes en een felle blik op te kijken naar de cream gekleurde kat. Ze haatte het als iemand haar een bad gaf. "Nee! Helemaal niet nodig!" protesteerde ze dan ook in een duidelijke toon aan Hawk. De man kwam echter eindelijk overeind na heel wat opmerking en even vernauwde de grijze kitten haar ogen. Een amusante twinkeling verscheen in haar ogen. "Dan draag ik je natuurlijk! Kijk dan hoe sterk ik ben!" En met een flash beweging probeerde ze haar (niet bestaande) spieren te tonen. Ze zaten gewoon nog ver verborgen onder haar baby vetjes. Heel... Heel ver.
Ze zag er zó schattig uit, hoe ze daar stond; fel van haar bad weggesprongen om hem daarna de les te wijzen. Zijn hart smolt echt om haar. Niet dat hij haar dat liet weten, want hij wist dat ze daar niet gelukkig van zou worden. Nee, het was beter om in haar spel mee te spelen dat ze ontzettend sterk was. Hij knikte daarom ook toen ze zijn spieren liet zien. "Ja, je hebt natuurlijk helemaal gelijk. Nou goed, dan denk ik dat we best samen het territorium in kunnen niet?" zei hij vrolijk, waarna hij de warriors den uitliep. "Kunnen we ook gelijk wat vangen," opperde hij waarna hij een kort knikje richting de prooistapel gaf, die er niet ontzettend gespekt bij lag.
Crowpaw,
Member
Jazzy 392 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Haha! Overwinning! Natuurlijk hadden haar slimme hersens en haar sterke spieren het weer voor elkaar gekregen om Hawkchase rond haar pootje te winden. Ze had gelijk, wat enkel natuurlijk was want ze had altijd gelijk. Op zijn vraag knikte ze tevreden naar hem. "Ja---zeker!" zei ze tevreden met een speelse twinkeling in haar ogen. Opgetogen ging ze achter de warrior aan waarna ze blij naast hem begon te trippelen. Iets vangen? Klonk haar helemaal goed! "Ik ga een dik konijn vangen!" opperde ze enthousiast naar de ander terwijl ze al vooruit liep naar de uitgang en er blij ging staan wachten op de ander. Ze zou haar familie eens tonen hoe klaar ze ervoor was om apprentice te worden. Die zouden pas opkijken als ze thuis kwam met een konijn!
Onderwerp: Wake up 
do 11 nov 2021 - 17:13
