∆ TASK - Fish Bait

Wat een bitch! Hij moest maar even vissen gaan stelen uit de rivier van de rivierkatten. Heel even had Cutter willen protesteren, maar hij had op tijd zijn kaken op elkaar gesloten gehouden, Al spraken zijn ogen grote weerstand uit. Zoals de meeste katten een bloed hekel hadden aan water was de zwarte kater ook geen uitzondering op die regel. Toch was de Young one het kamp in de Tallpines uit gelopen en had binnensmonds lopen mopperen. Hoe kreeg hij 3 vissen uit dat natte rot water? Een flinke stortbui prima, maar dat zat hij veilig onder de beschutting, maar de rivier dat was vrijwillig nat worden. Maar direct naar de rivier toe gaan en onbeholpen gaan zitten plontsen dat ging de zwarte bengaal echt niet doen. Cutter had een plannetje om sneller te weten te komen om te zien hoe die rivierkatten dat deden, vissen. Stilletjes sloot hij dichterbij en keek tussen een paar stekelige takken door over de rivier uit tot hij vond wat hij zocht. Het water bewoog al lichtjes rond zijn poten en hij dwong zichzelf om stil te blijven zitten. Er zat een rivierkat langs het water, maar ze was te ver weg om alles goed af te kunnen kijken. Zo kon de Bloodclanner niet zien dat de kat aan de overkant niet zijn schaduw op het water liet vallen. De ander zat doodstil tot deze bliksemsnel de voorpoot in het water stak en een zilveren vis uit het water schepte. Daarna sloeg de rivierkat de vis dood en pakte de vis op en verdween van de waterkant. Het leek gemakkelijker dan het uiteindelijk was. Cutter stapte onder de struik vandaan en liep naar de waterkant en ging met zijn rug naar de zon in zitten. Zijn blik was op het water gericht, maar zijn oren op zijn omgeving. De eerste paar vissen kwamen, maar doordat zijn schaduw op het water viel zwommen ze snel weer weg. De zwarte Young one zuchten geërgerd en keerde zich om, niet door hebbende dat hij zich meteen in de juiste jachthouding zetten. De zon scheen zijn schaduw naar achteren en de vissen die nu voor hem zouden zwemmen hadden nog niet door dat er een jager op hen zat te wachten. Een grote vis kwam aanzwemmen, maar onderwater leek alles groter dan het leek. Cutter spande zijn spieren en wachten al rillend van de ingehouden spanning tot de vis dichtbij genoeg was en schoot snel naar voren en wipte de vis uit het water. Het was maar een kleintje, maar toch doden hij de prooi al niet met een slag, maar met een beet. Snel verstopte hij de buit onder de struik achter hem en de jonge kater ging weer zitten wachten. Op een natte poot, voetje en achterwerk was het eigenlijk nog wel uit te houden. Vond hij, maar Skadi kreeg hij nog wel zeker als hij straks onverwacht nog een nat pak zou krijgen. Bloodclanners waren geen vissers. Als ze vis wilde kon ze toch wachten tot de markt weer tussen de twolegs nesten zouden komen te staan. Dat scheelde weer een natte vacht. Ook al had hij een redelijke pels die sneller droog zou zijn tegenover sommige katten die een dikke vacht zouden hebben, maar toch was het geen pretje om onnodig nat te worden. Een volgende vis diende zich aan. Cutter grijsde, maar wachten geduldig. Deze scheen groter te zijn dan de kleine vis die hij eerder uit het water had getrokken. Toen het dier dichtbij genoeg was schoot de Young one opnieuw naar voren, maar zijn poot schoot niet diep genoeg en werd tussen de kieuwen van de vis gezogen. Zijn voorpoot zat klem en heel even was er schrik op zijn snuit te lezen, maar hij herstelde zich snel en klapte zijn nagels uit en trok de vis half op het droge en probeerde zijn kop tussen zijn kaken te krijgen. De vis was ook geschrokken, maar zou zich niet laten kennen en begon wild te bewegen van links naar rechts. De voorpoot van Cutter schoot los toen de prooi lucht wilde halen, maar enkel een verstikkend gevoel voelde. Waardoor het dier nog meer in paniek raakten. De zwarte bengaal kreeg geen vat op het glibberige beest en wilde de kop plat op de modderige grond drukken, maar de prooi was hem voor en duwde Cutter omver. Hij duwde de kat ten water in. Dit gedeelte was dieper dan de Young one verwacht had waardoor hij helemaal kopje onder ging. Gelukkig was de stroming aan de kant niet zo sterk en wist hij zich al proestend en hoestend op de kant te klimmen in wilde paniek. Zijn zwart gevlekte vacht plakte aan zijn magere toch redelijk gespierde lijf. Maar nu was Cutter nog bozer. Hij zou die trut krijgen hoe maakte hem niet uit, maar hij zou haar dit betaald zetten. De young one schudden zich uit waardoor de waterdruppels zijn geur verspreiden. Het was een geluk dat de zon lekker warm was en dat het niet vroor, anders zou hij het bij 1 vis gelaten hebben. Zijn oren waren altijd nog op zijn omgeving gericht terwijl Cutter wachten tot zich nog een vis aan zou bieden.

Die rot vis! Als die niet zo tegengewerkt had dan hadden de prooien geen argwaan gekregen gehad, maar nu. Het leek wel alsof ze wisten dat er iets mis was. Cutter gromde even stond op en pakte de al gevangen vis en koos ervoor om zijn geluk verder op op de proef te stellen. Het water stroom op volgen zou je dichterbij de waterval brengen en daar zouden zelfs de vissen misschien wel bij weg blijven. Dus koon de Young one ervoor om verder stroomafwaarts te gaan. Helaas was hier de rivier ver buiten haar oevers getreden. De jonge kater legde eerst de prooi veilig onder een droog stuk onder een struik voor hij weer terug liep en voorzichtig zijn poten niet meer uit het water haalde, Want dan zou je steeds geluid hebben en dat was niet zo handig dan zou hij de vissen opnieuw weer weg jagen. Cutter sloop door het water en zocht naar de perfecte plek om de jacht voort te zetten. Hij was dan wel nat, maar dan nog niet van zand en de zwartgevlekte kater gaf het ook niet zo snel op. Dus schoten zijn ogen over het water om geen kans van een zilveren vlek te missen. Omdat het water hem hier tot half aan zijn flank kwam zouden er dus redelijk grote vissen moeten zetten. Groot genoeg om voor voedsel te dienen en niet zo groot als de tweede vis die mislukt was. Een vis kwam zijn kant op en zwom kalmpjes. De Young one spotten de prooi en maakte zich klaar. Hij stond stil, maar wel gespannen om direct in actie te kunnen komen. Het was een geluk dat zijn vacht zo donker was, want de vis kwam aardig dichtbij en Cutter wachten gespannen af. Hoe ver kon hij de prooi zijn val in lokken tot het doorhad dat de prooi op het menu stond. Nog even. Normaal zou hij een muis of een vogel af besprongen zijn, maar de zwart gevlekte kater wilde geen nieuwe visplaats zoeken. Nu was de vis nog een muizenstaartje van hem verwijdert. Nog even, ja nog een klein stukje. Nu was hij nog een kitten stapje bij zijn poten verwijdert. Met een duikende beweging schoot Cutter naar voren en klemde zijn voorpoten om de kop van de vis en hapte naar de kop van de vis, maar hield zijn adem in om geen water via zijn mond in zijn keel te krijgen. De prooi had niet door wat er aan de poot was, maar daar had het ook geen tijd voor en na een knappend geluidje verliet verstijving van de schrik die eerst was weg. De zwart gevlekte kater liet de vis met tussen zijn kaken uit glijden, maar nog niet met zijn klauwen. Snel schoot zijn kop naar boven en zijn neus kwam net boven het water uit. Een paar water straaltjes sproten eerst naar buiten voor er een fluitend geluidje klonk toen er weer lucht via zijn neus zijn longen vulde. Hij moest zich beheersen om niet te gaan hoesten en dwong zichzelf eerst om zijn achterpoten onder zijn buik te zetten voor de zwarte kater zich omhoog drukte en zijn voorpoten nog op de vis hield. Toen Cutter weer stond schudden hij zijn kop en kuchte een paar keel. Ondanks dat hij zijn adem in gehouden had was er iets van water in zijn keel terecht gekomen, maar dan via zijn neus. De zwarte bengaal liet de vis los en duwde de prooi naar de kant toe. De Young one hield zijn poten wel in het water en bracht de prooi naar zijn tijdelijke opberg plaatst onder de struik. Hij schudden zich even helemaal uit waardoor opnieuw zijn geur verspreid werd, voor de jonge kater weer het water in liep. Nu was hij vrijwilliger nat geworden en als je al nat was, voelde het ook niet zo vreemd meer aan. Cutter vond het wel een mooie manier van vissen die hij nu gevonden had al stond de zwart gevlekte kater hier wel helemaal open en bloot voor de vijand.

Hij was nog niet net terug met zijn blik op het water gericht of geluiden van bewegend riet aan de overkant kwam via de wind zijn kant op. Direct keek Cutter naar de kat die zich de bredere rivier overzwom alsof het om een slootje ging. Hij had nu geen zin in een gevecht, dus sprong de Young one direct in actie. Hij moest zijn gevangen prooi eerst veilig stellen en dan nog verder stroom afwaarts gaan. Waar het water nog verder het land in gelopen was. Stomme rivierclanner. Ging er door zijn kop. De zwart gevlekte bengaal sprong op uit zijn houding en schoot op de plek af waar hij de gevangen vis had verborgen op een droger gedeelte. Hoewel hij nooit vis mee genomen had gehad in zijn bek koos Cutter er voor om ze beide bij het vlezige gedeelte van de staarten te pakken. Beet de prooien stevig tussen zijn kaken en dook onder de struik door met de prooien naast zich mee glibberend. Oef wat lastig! Ze kwamen soms ook tegen zijn schouders aan en die koppen waren niet mals als ze tegen je aan kwamen zodra de vis gelanceerd werd van de grond en tegen je lijf aan knalde. Het probleem was dat dit zijn vooruitgang juist vertraagde. Cutter had dan ook nog nooit eerder vis gevangen nog mee genomen. Zijn oren waren naar achteren gepint om de wind uit zijn gehoor te houden. Zodra hij uit het rivierclan territorium was zou hij waarschijnlijk geen last meer van die visvreter hebben? Maar de Tallpines waren nog een heel eind verderop. Als hij daar zou kunnen komen met de prooi dan zou dat geweldig zijn dan hoefde hij er nog maar eentje te vangen, maar voor nu had de zwarte bengaal een groter probleem. Hij moest daar eerst zien te komen. De prooi was nu belangrijker dan het gevecht.