vandaag was de dag dat ze ten onder gingen. Boos snuivend trippelde het poesje op haar mosbal af, die haar al nu twee dagen op een rij pijn had gedaan. Het kleine beestje ging zitten voor het ding en wel meteen sloeg ze een klauwtje in het ding, zodat ze het naar haar toe kon trekken. Met een haal kwam de bal dichter naar haar toe, waarna ze wel meteen haar tandloze mondje op het ding zette. Tandjes begonnen wel door te komen, maar nog niet helemaal... Want baby natuurlijk. MIsschien beter voor de wereld dat de kleine alleen nog maar haar klauwen had om schade toe te richten. Boos klauwde ze aan de mosbal terwijl ze kalm door bleef lebberen aan het ding. Ze leek een omatje ergens, zonder een echt gebit om kracht achter te zetten. Ah babies, wat deed je eraan.
- Plover