We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: the moon lady is gone and she's never coming back zo 30 mei 2021 - 21:33
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Mousepaw boog haar lichaam over het veel kleinere bruine hoopje heen. Kiwikit om specifiek te zijn. Ooit hadden ze samen een liefelijk moment gedeeld. En wat was het toch toevallig dat hun gesprek stof toen al over starclan ging. Wie had ooit kunnen voorzien dat uit de twee zij de de uitverkorene zou zijn. Het was een rol die beter bij het verminkte poesje zou passen. Ze was net zo goed gelovig als Shirmpnose was. "Nu ik medicine cat apprentice ben, moet ik wel op vakantie naar de sterren gaan." siste ze zachtjes door haar tanden door. In het oortje van de kitten.
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back di 1 jun 2021 - 18:34
T
I
K
I
W
I
K
Ze snapte niet wat er allemaal gebeurde. In één oogwenk waren ze naar een totaal andere plek verplaatst dan hun geliefde kamp die haar oudere zus net had laten zien. Het was helemaal overstroomd met water en ze was heel bang geweest toen, had er nog steeds lichte trauma’s aan. Maar Cottonpaw en haar siblings hadden ervoor gezorgd dat het niet het einde van de wereld was voor haar.
In ieder geval kwam Mousepaw opeens bij haar en boog zich naar haar toe. ‘Nu ik medicine cat apprentice ben, moet ik wel op vakantie naar de sterren gaan.’, siste de grijze poes zacht in haar oor, en de bruine kit keek haar verdrietig aan. “Maawr… Je had beloofd...”, murmelde ze zachtjes in de vorm van piepjes. Ze zette zich zachtjes neer en keek met haar tweekleurige ogen naar de poes. Waarom hadden de sterren haar gekozen, zodat zij geforceerd zou zijn om op vakantie te moeten gaan. En die katten… Ze wist nog steeds niet of ze ooit nog terug zouden komen van die sterren. Misschien niet… en.. en wat dan? Waarom deden de sterren dit? Schenen ze alleen maar om te bedriegen?
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back di 1 jun 2021 - 19:16
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Starclan was niet een goedaardige iets, ze speelde met levens. Ze bedachten verrotte prophecies en stonden erop dat de clans gescheiden van elkaar beleven. Zelfs terwijl dat eigenlijk dingen enkel erger maakte, er zouden geen oorlogen zijn als ze allemaal een clan waren. Bloodclan zou voor altijd verdreven worden- Maar nee. Ze waren niks meer dan poppen die met draden bestuurd werden. Het maakte haar nieuwsgierig, hoe was het om een "puppetmaster" te zijn? Was het voor haar weggelegd? "Het spijt met Kiwi, ik zou willen dat ik mijn belofte kon houden- maar dat is onmogelijk."
Ze lachte en sloeg haar lange staart om het poesje heen. Ze stootte een zacht sussend geluid uit, in de hoop om haar iets gerust te stellen. "Maar geen zorgen; hoewel ik wel heen moet nu, beloof ik terug te komen." Mousepaw schonk het wezen een kleine glimlach en duwde haarzelf nog wat tegen de kitten aan. "Weetje waarom? Omdat je een goede vriend van mij bent, en dan heb je veel voor elkaar over." Ging ze rustig veder terwijl haar amber ogen een onverklaarbare glinster in zich kregen. "Weetje wat goede vrienden nog meer voor elkaar doen?"
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back wo 2 jun 2021 - 12:55
T
I
K
I
W
I
K
‘Het spijt me Kiwi, ik zou willen dat ik mijn belofte kon houden- maar dat is onmogelijk.’. Waarom deden de sterren haar dit toch aan. Ze hadden beter de bruine kit gepakt in plaats van Mousepaw. Dan was de grijze poes veilig buiten het bereik van die gevaarlijke sterren geweest, werd ze niet geforceerd om mee te gaan als ze dat niet wou. Het was officieel, als sterren katten meenamen op vakantie om nooit meer terug te komen, als ze haar vrienden zouden meesleuren, als ze alles voor haar zouden verpesten, dan vond ze de sterretjes nu officieel stom.
Maar opeens lachte Mousepaw en wikkelde haar lange staart om de kitten heen, waardoor haar oogjes de iets grotere poes verbaasd aankeek. ‘Maar geen zorgen; hoewel ik wel heen moet nu, beloof ik terug te komen.’ Hoopvol keek de kitten voor zich uit. Ze zou terugkomen, ze was dan misschien toch niet volledig gedoemd dankzij de sterretjes. Ze vroeg zich ergens af hoe de grijze kattin dat zo zeker kon weten, al deed dat er nu niet toe. Een vage glimlach kwam op haar snoetje terwijl ze verder luisterde. ‘Weetje waarom? Omdat je een goede vriend van mij bent, en dan heb je veel voor elkaar over.’, sprak ze verder. Ergens raakte dat het bruine poesje wel; ze was een goede vriend. Geen gewone, maar een goede. Zo had iemand haar nog nooit genoemd en het wekte dit trotse gevoel op vanbinnen dat ze nog nooit eerder had gehad. “Ya! Jij bwent mijn goede vriend!”, piepte Kiwi enthousiast. Ja, ze waren vrienden! ‘Weetje wat goede vrienden nog meer voor elkaar doen?’. Een nieuwsgierige twinkel verscheen in haar ogen. “Wat doen ze dan?”
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back do 3 jun 2021 - 22:35
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Kiwikit leek enthousaist om het feit dat Mouse haar zonet een "goede" vriend had genoemd. En verklaarde dat die gevoelens wederzijds waren. De grijze kattin had toen gevraagd of ze wist wat "goede" vrienden allemaal voor elkaar deden. “Wat doen ze dan?” Kreeg ze als antwoord. De twinkeling in de tweekleurige ogen van het meisje was de oudere kattin niet ontgaan. Mouse kreeg de impressie dat hoewel Kiwikit het antwoord oprecht niet wist. Ze het wilde weten, dat ze openstond om het te leren. Het was precies de reactie waar Mousepaw naar opzoek was. "Alles," express legde ze veel nadruk op dat ene woord. Want het was oh zo belangrijk. Als ze werkelijk de touwtjes in handen wilde krijgen. Moest alles kunnen, alles bespreekbaar zijn. Mochten er geen geheimen zijn. "Ik bescherm jouw, en jij beschermt mij. Ik vertel jouw alles en jij verteld mij alles." Lichtte ze toe. "Dat is vriendschap, er voor elkaar zijn. Met een open hearts, en open minds. We moeten alles voor elkaar over hebben. En zo kunnen we een unieke band opbouwen. Een band; Die maar zelden gesmeden worden."
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back vr 4 jun 2021 - 19:02
T
I
K
I
W
I
K
Ze wilde erg graag weten wat goede vrienden voor elkaar deden. Want dat waren ze nu eenmaal, goede vrienden, en als er ooit een probleem was, als er ooit een hell was waar ze door zou moeten lopen, dan deden ze dat samen, dan konden ze de wereld aan. Als de sterren naar beneden zouden vallen en er niets meer overbleef, dan waren ze samen tenminste niet alleen. Haar ogen werden groot toen ze het volgende van de grijze poes hoorde. ‘Alles’. Er werd veel nadruk op dat woord gelegd, wat een speciaal gevoel op haar achterliet. “Alles?”, piepte ze verbaasd althans nog super nieuwsgierig. Deden goede vrienden echt alles voor elkaar? ‘Ik bescherm jouw, en jij beschermt mij. Ik vertel jouw alles en jij verteld mij alles. Dat is vriendschap, er voor elkaar zijn. Met een open hearts, en open minds. We moeten alles voor elkaar over hebben. En zo kunnen we een unieke band opbouwen. Een band; Die maar zelden gesmeden worden.’, legde de kattin uit, vertelde haar precies wat ze wilde weten. Ze konden een band smeden; een speciale band die maar zelden gesmeed kon worden, een band die zo speciaal was dat niets het zou kunnen afbreken. Verwonderd keek ze op en glimlachte. “Dan dwoe ik dat” ze knikte “Dan doe ik alles; als dat is wat een echte goede vriend zijn betekent!”
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back vr 4 jun 2021 - 21:07
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Tot zover liep haar plannetje vlekkeloos, maar Kiwikit was dan ook wel het perfecte slachtoffer. Mouse nam aan dat een ander om de vinger wikkelen niet zo makkelijk zo zijn. Daarom testte ze een beetje het water. Kijken of de vruchten die ze van een band zoals deze kon plukken het waard waren of niet. Voor de hoeveelheid energie dat ze erin moest stoppen. "Mooi," een glimlach sierde haar lippen terwijl ze haar kop zachtjes tegen die van de kitten duwde. "Ik heb al gelijk een taak voor je," fluisterde ze zachtjes, zodat het tussen hun zou blijven. Niemand anders mocht hier van weten.
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back vr 4 jun 2021 - 21:24
T
I
K
I
W
I
K
Het probleem met het poesje was dat ze erg loyaal kon zijn aan iets of iemand; dat ze zou luisteren naar anderen en altijd ja zou zeggen op alles, tenzij ze echt aanvoelde dat het slecht was. Maar dit, dit was een vriendschap smeden, het voelde goed aan, het maakte haar blij, maar ze had alleen totaal niet door dat er een plan achter zat. ‘Mooi’, sprak de grijze poes terwijl een glimlach haar gelaat sierde en haar kop tegen die van haar duwde waardoor de kitten eventjes zachtjes begon te snorren. ‘Ik heb al gelijk een taak voor je’, fluisterde ze toen en de kit wiebelde haar kleine stompstaart vrolijk heen en weer. “Ooooeeeh! Welke taak?”. Ze likte eventjes haar klein pootje voordat ze het weer neerzette en de kattin aankeek in haar goude ogen. Wat had ze te doen?
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back vr 4 jun 2021 - 21:41
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Het zou niet iets moeilijks zijn, of iets 'slechts' dat wilde ze de kitten niet aandoen. Daarbij; had ze ook niet iets wat in die trend zou kunnen vallen. Ze was veel dingen, maar echt kwaadaardig was ze niet. Ze wilde Kiwikit gebruiken tot een zekere hoogte maar er zou een grens zijn. "Hou je oren en ogen goed open, kijk of je geheimen van andere te weten kan komen." Mompelde ze zachtjes. Ze wilde weten wat er allemaal gaande was in de clan, in haar clan. Wie er te vertrouwen viel en wie niet. Haar taak als Medicine cat apprentice was simpel "bescherm iedereen" maar hoe kon ze dat doen als ze soms niet wist waar de infectie lag? Er moest gegraven worden, en ja; ook in het persoonlijke leven van haar clan genoten. Maar aan het einde van de dag deed ze het allemaal voor ieders eigen best wil. "En speel ze aan mij door."
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back za 5 jun 2021 - 13:17
T
I
K
I
W
I
K
Het was leuk, ze waren nu goede vrienden en als goede vriendin had ze al meteen een taak van Mousepaw gekregen. ‘Hou je oren en ogen goed open, kijk of je geheimen van andere te weten kan komen.’, mompelde de grijze kattin zachtjes. Informatie van anderen – en geheimen? Dat was ergens best wel interessant zeg. Als dat was wat de medicine cat apprentice tenslotte wou dan deed de kitten dat tenslotte. ‘En speel ze aan mij door.’, voegde de poes nog toe. De bruine kit trok even met haar oortje en knikte een tweetal keertjes op de taak. “Okey!”. Dan zou ze dat doen. Nu alleen nog ondervinden wie de perfecte kandidaten zouden zijn om mee te beginnen.
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back za 5 jun 2021 - 21:33
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Ze glimlachte toen de instemming van de ander haar oren bereikte. Dan was dat geregeld. De kitten was perfect voor de taak, niemand zou haar verdenken. Ze kon makkelijk vragen stellen en zich verschuilen achter een masker van onschuldigheid. Ze kon gesprek stof opvangen van anderen, zonder dat hun het door hadden dat ze afgeluisterd werden. Mousepaw gleed met haar blik naar boven toen het een koude wind aan haar vacht trok. Donkere wolken hadden zich boven hun hoofden verzameld, en een enkele vochtige geur was ook duidelijke te ruiken. Wat enkel kon betekenen dat ze spoedig bedolven zouden worden onder de regen. De medicine cat apprentice zuchtte en richtte haar aandacht op de tijdelijke den waar zij en Shrimpnose nu verbleven. "Kom, het gaat regenen." Ze gebaarde met haar hoofd dat de kitten haar moest volgen. "Je kan wel bij mij blijven, dan kan ik je wat plantjes laten zien." Bood ze de ander aan, misschien konden ze zelfs wat aan de honing snoepen die ze in overvloed hadden.(Thanks thunderclan) Enkel als vermaak natuurlijk- en zodat ze haar pion wat beter kon leren kennen.
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back zo 6 jun 2021 - 15:42
T
I
K
I
W
I
K
Ze was een erg schattig gezicht, eentje die niet snel verdacht was. Behalve in de ogen van Brimstone waarschijnlijk, want die haatte zij en haar siblings ongelooflijk hard en de kit snapte echt niet goed waarom. Ze schudde die gedachtes weg en keek omhoog, naar de grijze wolken die zich verzameld hadden boven hun koppen. Even knipperde de poes met haar oogjes. ‘Kom, het gaat regenen.’, de grijze poes gaf aan dat de kit haar moest volgen en hierdoor zette Kiwi zich meteen recht waarna ze achter haar aan trippelde met haar korte pootjes. ‘Je kan wel bij mij blijven, dan kan ik je wat plantjes laten zien.’ Oeh, planten, wat interessant zeg. “Plantwen!”, sprak ze instemmend, wiebelend met haar kleine stompstaart. “Zijn et leuke plantjes?”
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back ma 7 jun 2021 - 22:09
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Zijn plantjes leuk, nou nee niet echt. Als je het aan Mousepaw vroeg tenminste, maar dat weet iedereen onderhand wel. En ze was het zeiken erover ook wel een beetje zat nu. "Ja hoor heel leuk." Miauwde ze zachtjes terwijl ze het zielige excuus van een den binnen liep. Weer gebaarde ze met haar staart naar Kiwikit, maar ze verwachtte wel dat het kleine wezen haar op de hielen zat. Ze speurde elke hoek en opening die in de muren zaten af, opzoek naar iets wat ze kon laten zien. En de honing, want ze had besloten dat ze daar samen toch aan gingen vreten straks. Het zoetigheid wist ze zo te vinden. Ze wikkelde het in wat bladeren zodat ze het makkelijker kon transporteren. En toen viel haar oog op iets speciaals. Catnip, dat zou wel leuk zijn. Voorzichtig wist ze een klein bundeltje van het spul in haar bek te krijgen. Ze schoot met haar poot de snack voor de voeten van Kiwikit en legde de speciale kruiden er snel naast. "Dit kunnen we eten," legde ze uit, terwijl ze het plakkerige vloeistof op haar poot smeerde en vervolgens naar haar mond bracht. De sensatie die door haar mond reisde was net een klap in het gezicht. Maar op een goede manier. "En dit," ze giechelde en duwde het hoopje kruiden wat naar voren. "Laat je helemaal wauw gaan"
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back wo 9 jun 2021 - 21:45
T
I
K
I
W
I
K
‘Ja hoor heel leuk.’, antwoordde de poes haar zachtjes, waardoor de bruine kitten onder de indruk naar binnen huppelde op haar kleine pootjes en weer de vage, kruidige geuren tegemoet kwam die ze al bijna haar hele leven kende dankzij haar zusje waar er iets mee mis was. Even ging het kind gaan zitten en begluurde met haar tweekleurige ogen alles wat de grijze kattin deed; ze zocht overal rond, wikkelde iets in bladeren, en overal was Kiwi aandachtig naar. Ze kreeg opeens een nieuw soort spul in haar bek en legde deze samen met de honing voor de poten van het poesje neer. ‘Dit kunnen we eten’. Haar ogen vielen op het goude, plakkerige vloeistof die overeen kwam qua kleuren met haar linker oog. Leuk. Ze zag hoe Mousepaw wat honing naar haar mond bracht met haar poot en hierdoor wilde ze het zelf ook proberen. Voorzichtig stak het poesje haar kleine poot uit en dipte het in de honing waarna ze het likte. Het was plakkerig, maar heel zoet. “Hmm!”, liet ze snorrend klinken terwijl ze de honing had doorgeslikt. Wat was het lekker en zoet zeg. ‘En dit’, sprak de medicine cat apprentice nog vervolgens en duwde het hoopje catnip wat naar voren. Het rook lekker, het zag er wat raar uit, maar het rook lekker. ‘Laat je helemaal wauw gaan’. Huh? Ze keek enkele keren van de grijze poes naar de catnip en begon er toen aan te snuffelen voordat ze wat in haar mond propte. Het smaakte… uniek? Het was een speciale smaak… met een speciaal gevoel er aan gekoppeld. Opeens voelde ze hoe de wereld wegzakte en het bolletje liet zich vallen op haar buikje voordat ze begon te rollen. “Heehee!”
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back do 10 jun 2021 - 19:53
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Jaaa! Het begon effect te nemen. Mousepaw lachte toen Kiwikit zich zelf liet vallen en over de grond heen rolde. Die was al helemaal van de wereld. Oh wat was dit spul toch geweldig. De grijze kattin wilde natuurlijk niet achter blijven en duwde ook wat haar bek in. Na een paar keer flink gekauwd te hebben voelde ze het werken. De wereld wel wazig, en haar lichaam voelde licht aan. Bijna alsof zwaartekracht geen concept meer was. Mousepaw begon te giechelen als een schoolmeisje die net een compliment had gekregen van haar crush. Ze probeerde te lopen maar dat was veel te moeilijk. Springen, dat was leuker. En kijk eens hoe hoog ze ging! Woahh, ze kon bijna het plafon aanraken. "Eyo kijk mij dan," ze zette haarzelf af met haar sterke achter poten en voelde de wind door haar haren heen glijden. Eenmaal op de grond zocht ze de ogen van de bruine kitten op. Om te bevestigde dat ze inderdaad gezien had. "En nog een keer," Weer sprong ze, enkel was haar balans helemaal wack. En klapte ze tegen de muur van de den aan. Alles kwam naar beneden gedenderd, en viel op haar. Een kreun kwam uit haar bek terwijl ze uit de bende probeerde te halen. Broo, haar hoofd deed opeens echt pijn.
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back vr 18 jun 2021 - 21:12
T
I
K
I
W
I
K
De wereld lag nu ondersteboven omdat zij op haar rugje zat. Ze giechelde, alles was wazig maar toch weer zo helder. Ze zag het leven in een nieuw jasje en het voelde zoooo goed! Met haar pootjes in de lucht leek ze te dansen terwijl ze zich bewoog zoals een worm. ‘Eyo kijk mij dan’, zei de grijze poes en haar tweekleurige ogen gleden nieuwsgierig naar de ander toe terwijl deze lachte. De kattin begon sprongetjes te maken maar opeens klapte ze tegen de muur aan en viel alles op haar neer. Een kreun van pijn kwam uit diens bek en de kitten keek toe. Even knipperde ze met haar ogen en schudde drastisch met haar kopje. Er was iets mis, ze voelde het. Met een draaierig beeld van de catnip keek ze naar de grijze poes die pijn had. “Alwes okay?”, vroeg ze lichtjes bezorgd en probeerde voorzichtig naar de ander toe te lopen op haar kleine pootjes die om de seconde steeds balans verloren. Een goede vriend zijn was door de catnip vechten om de ander te helpen. Altijd.
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back vr 18 jun 2021 - 21:44
i didn't imagine this for myself- i don't want this! i don't want you
Ze wist niet goed of het spul wat ze had ingenomen uit zich zelf was opgelost. Of dat de harde klap het uit haar systeem had weten te wissen. Maar ze voelde zich weer helemaal helder worden. Ze keek toe hoe Kiwi naar haar toe probeerde te wankelen. Mousepaw gromde en duwde haar zelf overeind. Ze voelde hoe plantjes en bundeltjes kruiden van haar lichaam afgleed toen ze haar gewicht verplaatste. "Verdomme," mompelde ze, haar hoofd deed ziek veel zeer. Alsof iemand een mes door haar hersenen aan het halen was. En, dat niet alleen. Ze had een hele bende weten te creëren. Als ze dit niet snel opruimde. Zou Shrimpnose zeker Mousedung boos worden. Met haar poot zwaaide ze wat zwakjes naar de kitten toe. Hopend dat ze op afstand zou blijven staan. Want Mousepaw wilde echt niet dat ze het nog erger zou maken. "Ik moet dit opruimen." Verklaarde ze; misschien meer aan haarzelf dan aan het bruine bolletje. De medicine cat apprentice strompelde naar voren en begon langzaam met enkele dingen op te pakken. "Hier," mompelde ze terwijl ze een bloem met een snelle beweging van haar poot naar achtere schoot. Ze wist niet precies wat voor plant het was, of waar het voor diende. Maar het zag er mooi uit. "Gebruik dit maar om je nest te versieren ja?" Aah, sommige voorwerpen waren echt niet meer buikbaar gewoon. Ze zou zeker zo de helft weg moeten flikkeren. Iets wat haar mentor zou wel zou opmerken. Mousepaw gleed met haar blik naar buiten, het regenen was gestopt. Er stond vast even een pauze op; aangezien de donkere wolken nog wel altijd aanwezig waren. "Nou, chop chop." De kattin sloeg haar poten tegen elkaar aan om het nog even duidelijker te maken. Ze wilde de kitten weg hebben. Ze waren al te ver gegaan. Mousepaw wilde haar alleen hebben als pion, en dan- moest je niet dit soort dingen doen. Want dan zou er werkelijk een band ontstaan en...
Kiwifruit
Member
Lord Kiwi 135 Actief Put your worries in a bubble
and blow them away
Onderwerp: Re: the moon lady is gone and she's never coming back za 19 jun 2021 - 11:04
T
I
K
I
W
I
K
Het lukte haar om wat dichterbij te komen na eindeloze keren uit balans gevallen te zijn, maar de ander gromde en ze bleef daardoor even staan. ‘Verdomme’, sprak deze terwijl al die kruiden van haar vacht afgleden toen ze zich rechtzette. Haar ogen volgde de bewegingen van de grijze kattin en ook hoe ze met haar poot aangaf dat ze op afstand moest blijven staan. Toekijkend kantelde de kit haar kopje. ‘Ik moet dit opruimen.’. Overal lagen er nu wel bloemetjes, plantjes en kruiden op de grond, het was zeker een nachtmerrie om dit allemaal weer te sorteren en op te ruimen. Jammer genoeg kon het bruine bolletje niet veel helpen zelfs als ze dat zou gewild hebben. Ze wist helemaal niets van waar alles moest staan. ‘Hier’, mompelde Mousepaw terwijl ze een bloem aan haar gaf. Haar tweekleurige ogen observeerden het bloemetje even vol van bewondering. ‘Gebruik dit maar om je nest te versieren ja?’. Ze klonk een beetje gefrustreerd en die attitude had Kiwi al een tijdje niet meer gehoord van iemand. ‘Nou, chop chop.’ Deze sloeg zelfs haar poten tegen elkaar. Haar ogen werden even groot en ze fronste even voordat ze snel het bloempje dat ze had gekregen in haar mondje pakte en wegtrippelde. Het was niet haar fout geweest toch? Mousepaw had gewoon wat tijd nodig… Na dit alles. Kiwi kwam later wel gewoon terug. En dan konden ze verder leuke dingen doen...