Juno was mad[open]

Onderwerp: Juno was mad[open] ma 12 apr 2021 - 22:32

Calm Brook Flowing Between Rocks

Just vibing in the background. I'm making my own sound.

De hopelijk toekomstige Cave Guard was met zijn mentor meegegaan op een training. Onder de training van een al oudere Triber die al niet meer zo helder was, zorgde ervoor dat Calm zich afvroeg hoe veilig dit allemaal was. Desondanks was de oude poes nog steeds wijs en vertelde ze haar To-be wijsheden waar hij zeker gebruik van kon maken. Helaas kwamen ze niet veel verder als het ging om het nu en de omgeving waar ze op moesten letten. Vechttrainingen zaten er ook niet echt in, misschien was ze ooit een sterke poes geweest maar nu leek het er niet op dat ze dat moest doen. Ook niet met een nog jonge en onervaren kat als Calm. Het gaf niet, hij wist al van haar dat ze naar de Elders ging verhuizen vlug en dan zou hij wel iemand krijgen die hem beter kon trainen. Niet dat hij vond dat ze er niks van maakte, haar verhalen over de oude tijden waren al lessen. Na een stukje gelopen te hebben kwamen ze bij de Starpools aan en zijn mentor boog over bij eentje om te drinken. Hij keek intussen om hem heen, zoekend in de omgeving of er gevaar was. Zowel de grond als de lucht leek veilig te zijn. Vlug vertelde hij de poes dat hij even wat verderop ging kijken, waar ze geen bezwaar tegen had. Hij dacht ook niet dat ze bezorgd om hem was, al moest hij toegeven dat hij wel wat bezorgd om haar was. Dus besloot hij om in de buurt te blijven. Zich voortbewegend door de sneeuw ging hij naar een verdere poel, waar hij in het water keek en de spiegeling van de lucht boven hem was. Een handige manier om tijdens het drinken nog steeds de hemel in de gaten te kunnen houden. Hij nam een paar snelle slokken en keek weer om zich heen. Ondanks zijn kalme postuur wou de kater wel een goede Cave Guard worden later en was hij gewoon bezig met op zijn omgeving lettend. Hij moest later bescherming kunnen bieden. Zijn oor draaide naar achteren toen hij pootstappen hoorde, die niet behoorde tot zijn mentor. Aangezien hij haar nog kon zien zitten waar hij haar had achtergelaten. Het was ook geen gesluip of iets zwaars. Heel licht was het ook niet. Desondanks draaide hij zijn kop vlug om, want hij wist dat hij alert moest blijven. In groepen viel Calm niet zo vlug op, maar als hij alleen was stak hij toch af tegen de besneeuwde omgeving. [Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze link te kunnen zien.]