eindelijk beter, helemaal genezen voor t eerst weer buiten

MaskKit liep naar buiten toe, ze was blij weer lekker te kunnen genieten van t leven. ze rende even wat rond en plofte toen even neer. ze keek naar een vliindertje die hoe verbazingwekkend het ook is... hij kwam even op haar pootje zitten, ''hmmm zou dit geluk brengen?'' dacht ze, ze zuchte even. ze had nog steeds niet de kans gehad om de kat te bedanken die haar leven gered had, ze zou zo graag wat met hem willen kletsen. ze is hem zóoo dankbaar. zonder hem lagen haar botjes nu waarschijnlijk bedolven zonder enig teken dat t ooit had geeefd op de plek waar ze was uitgeput waar ze alle wil om te leven op had gegeven. ze kreeg een flashback, ze zag weer hoe ze werden achter nagezeten door die verekte vos. hoe haar vader hun wilde beschermen en hoe zij samen met haar moeder vluchte en ook later verdween haar moeder. er rolde een traan over haar wangetje, ze bedacht hoe ze 2 dagen rond had gezorven zonder écht gegeten te hebben en zonder hoop maar stug door bleef lopen. en ze keek wat vrolijker toen ze dacht aan de grote kater die haar toen had gered nét toen ze dacht dat het voorbij zou zijn. wat is ze die kater danbaar. en érgens denkt ze dat ZÍJ hém misschien kan helpen... hij leek ergens om te rouwen toen hij naar haar keek toen ze half dood was natuurlijk zag ze er awefull uit maar ze zag iets afwezigs in zijn blik alsof hij er niet helemáál was op dat moment. nou goed dacht ze óóit kom ik hem vast tegen en dan bedank ik hem dacht ze wat vrolijker. ze zag een paar kits muisjes pakken zelf liep ze ook naar de prooistapel en pakte een dikke muis en liep weer terug waar ze eerder was neergeploft. ze ging rustig liggen en begon aan het muisje te knabbelen.

Thunderpaw* Wist nog goed dat MaskKit binnengebracht werd, Helemaal onder het bloed. Hij zag haar knabbelen aan een dikke muis en Thunderpaw* had net een vogeltje gevangen in een boom. Thunderpaw* stapte naar MaskKit toe. ''Hewewey hwoe geat hwet?'' vroeg hij met de vogel in zijn mond. Hij merkte dat hij dat had gezegt en legde de vogel neer. ''Sorry, Ik wou zeggen ''Heey hoe gaat het.'' maar ik was vergeten dat ik een vogel in mijn mond had. Maar ja hoe gaat het?'' vroeg hij nieuwsgierig. Hij was al een tijdje op het poesje maar daar hield hij zijn mond over. Hij ging naast haar liggen en pakte zijn vogel waar hij begon te eten.

MaskKit lag te genieten van haar muisje, en zag dat Thunderpaw haar kant op kwam, 'Hewewey hwoe geat hwet?'' vroeg hij met een vogel in zijn mond, Hij legde de vogel neer 'Sorry, Ik wou zeggen ''Heey hoe gaat het.'' maar ik was vergeten dat ik een vogel in mijn mond had. Maar ja hoe gaat het?''MaskKit grinnikte even wel goed, moet alleen nog wat sterker worden maar alle ontstekingen zijn genezen, zij ze vrolijk. ze was zich er wel van bewust dat ze nog een kale plek had en een enorm liteken op haar flank, en dat zag er niet fraai uit maar ze had er niet écht last meer van alleen haar vacht moest nog terug groeien. ze keek even op van haar muisje naar Thunderpaw, en keek toen verlegen naar haar pootjes.
Hoe bevalt het apprentice zijn? Vroeg ze nieuwscherig, ze zou zelf binnekort waarschijnlijk Óok apprentice worden bedacht ze vrolijk. ze hoopte dat de kater die haar leven redden haar mentor zou worden.

dit topic staat nu even officieel op pauze xD