Rebuilding a future for us [open]

A moment later the boy whispered, "I don't think you're ugly."

Haar blauwe ogen knipperde terwijl ze de binnenkant van de warriorden inspecteerde. Ze hadden de laatste manen zoveel focus gelegd op hun eigen verdedigingen en sterker worden dat fundamentele dingen zoals de stevigheid van hun eigen nesten daar aan voorbij was geschoten. Het zag er niet meer uit en ze merkte op meerdere plaatsen een stevige, nare wind die door de den heen trok. Het was tijd om daar verandering in te maken. Zonder dat iemand het haar vroeg en zonder de verwachting dat anderen haar zouden helpen duwde de warrior zichzelf op haar achterpoten bij een van die gaten en begon hem vakkundig te dichtten met haar nagels. Het zou een lange trek worden als ze in haar eentje bleef. Maar het was van belang voor Riverclan en voor hun gezondheid. Daar had ze het voor over.

[OPEN]

"Shhhh!" the girl hissed. But hidden by the deep shadows of the cupboard, she smiled

xoxo

Kreunend stond ze op. Niet dat ze veel doet, maar waarschijnlijk is het omdat ze te weinig doet. Buzzerpaw moest wachten op een nieuwe mentor. Niet iedereen was er blij als ze het kamp uitging. Voorzichtig en stil liep ze de apprentice den uit. Ze had nu niet veel te doen. De tabby zuchtte en ging even het kamp rond, kijkend op mogelijkheden om te doen. De eerste den waar ze ging kijken was de warriors den. Ze was niet van plan om binnen te gluren of te stormen. Voorzichtig en snel keek ze even de den in. En ze had geluk. Buzzardpaw zag dat Dreamdust ergens mee bezig was. Voorzichtig liep de apprentice naar binnen. "Hallo, Dreamdust. Wat ben je aan het doen? Dan kan ik je misschien helpen." vroeg Buzzardpaw. Tijd om iets nuttigs te doen en iets anders.

A moment later the boy whispered, "I don't think you're ugly."

Ze zou zichzelf in het zweet aan het werken zijn, als ze werkelijk kon zweten. Maar al in al was ze hard aan de slag. Haar ogen gefocust op de den om haar heen. Een bekende stem liet haar even opkijken en zichzelf uitrekken. "Oh hoi Buzzardpaw." Mauwde ze vriendelijk en keek om naar de jonge apprentice. "Ik ben bezig met de den versterken. Kom." Ze maakte een klein knikje met haar kop. "Ik zal je laten zien hoe het moet." Vriendelijk riep ze de apprentice de warriorden in en wachtte rustig op zijn reactie.

"Shhhh!" the girl hissed. But hidden by the deep shadows of the cupboard, she smiled

xoxo

De apprentice keek nieuwsgierig naar de ander. Het zag er goed uit. Meestal jagen en patrouilleren warriors, maar deze deed een keer iets anders. Dreamdust mauwde een vriendelijk hoi en keek naar haar. Ze legde uit wat ze aan het doen was. Mooi. Nu kon ze gaan helpen... Hoe moest het eigenlijk? De ander wilde laten zien hoe het moest. Gelukkig. Buzzardpaw knikte. Ja, ze wilde graag helpen! Rustig liep ze naar binnen en ging bij Dreamdust staan. Tijd om haar te helpen.

Onderwerp: Re: Rebuilding a future for us [open]